چندان گِریَم که کوچه ها گِل گردد

Cry^ blood

   آن دل که تو دیده ای زغم خون شد و رفت 

وز دیده ی خون گرفته بیرون شد و رفت

روزی به هـــوای عشـق سیــری می کــرد 

لیـلی صفتی بدید و مجنون شد و رفت