به کارگیری تکنولوژی نوین از قبیل اینترنت راه های انجام تجارت را تغییر میدهند اما موفقیت در آن جهانی نیست. روشن است که محدوده ای گسترده از مهارت های صرفاتکنیکی مورد نیاز است و دیده وسیع تری از دید صرفا یک تجارت مورد نیاز می باشد. بویژه برای تجارت های کوچک.
این تجارت ها برای رابطه شان با بخش های دولتی و سایر بخشهای قانونی و حمایتی و به عنوان شرکایی برای تجارت های بزرگ تر که شاید بخواهند با آنها تجارت داشته باشند . باید در زمینه صنف خود بررسی شوند.
منظور کردن ITC در حمایت از توسعه و گسترش تجارت مجموعه ای از تحقیق را فراهم می آورد که بنظر می آید در فهم چشم اندازهای موفقیت تجارت های کوچکی که خودشان از اصناف کوچکتر بوجود می آید مفیدباشد .در این صورت محدوده وسیع تری از قابلیت ها مورد نیاز است که با روابط و شراکت و همچنین موضاعات ساده اجرایی داخلی سرو کار دارد . در حالیکه جنس همکاری و شراکت تغییر می کند ،ترکیب قابلیت های مورد نیاز از یک وضعیت به وضعیت دیگر نیز تغییر می کند .مدلی ارائه شده است که روابط مهم بین اینترنت (از یک سو ) و سهامداران تجارت و روابط بین آنها (از سوی دیگر) را نشان می دهد .
این مدل مبنای این تحقیق می باشد در آن موفقیت یا عدم موفقیت تجارت الکترونیکی در صنعت خدمات مالی را بررسی میکند .
کلمات کلیدی : قابلیت ها ، تجارت الکترونیکی ، اینترنت ،تکنولوژی های نوین ،تجارت کوچک
استفاده از تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات به ویژه اینترنت –شیوه کار تجارت ها ،دولتها وانجمن های مدنی راتغییر میدهد.این تغییر قدرت تجارت برای استفاده مؤثر از تکنولوژی را به چالش می کشدگر چه تکنولوژی برای بهبود کیفیت در سرعت ارتباط تجارت استفاده شده است اما به طور مؤثر نتوانسته توسعه و گسترش تجارت های کوچک را تضمین کند .
GURSTEIN(1999) این شاخه تحقیق را PPRO PNIATION COMMUNITY INFORMATIEC می نامند .تحفیص اجتماعی تکنولوژی برای گسترش تجارت های کوچک و منافع اصناف محلی رویکرد مستقیمی برای مشکل مد نظر گرفت تا گسترش صنف را به طور مؤثر با فرصت های بوجود آمده به وسیله تکنولوژیهای اطلاعات و ارتباطات همراه کند .
سایر کارشناسان دایره های جدیدتر دیگری ارائه دادند به عنوان مثال مدلی که به وسیله (ROMM) و (2000)TAYGOR شکل گرفت براساس این ایده است که موفقیت پروژه COMMUNITY INFORMATIEC وابسته به هماهنگی اجتماعی در اصناف می باشد .
مثالهای متقابلی دیگری وجود دارند که چنین اهداف قابل تحسینی ندارند به عنوان مثال گزارش شده است که ایالت CARIBBEAN برنامه ای دیجیتالی برای مدارس بئون تاکید براستفاده مؤثر به اجراءدر آورنده (MENOU,PEOPSEL,STOOL,2004:46)
-SMEها به عنوان ویژگی مهم رشد اقتصادی –
رویکرد کلی نگرانه به توسعه جامعه مهم است چون این رویکرد فاکتورهای زیادی که بر روابط اجتماعی ف اقتصادی ، سیاسی همکاری و روابط متقابل انسانی تاثیر می گذارد را در بر میگیرد .
(KEEBLE,LOADER,2001:3) . شراکت مهم است چون باید به توسعه ، بکارگیری و مدیریت سیستم های اطلاعات جامعه بپردازیم که به وسیله جوامع شکل گرفته اند تا مسائل سیاسی ، سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی ان را حل می کنند . (CLEMENT ETOL ,2004:13)
این موضوع فقط از طریق شراکت و همکاری با نمایندگی ها یی برای حل این مشکلات از قبیل بخشهای عمومی و بانک ها امکان دارد در توسعه و اجرای سیاست تغییر دولت آفریقای جنوبی توسعه تجارت های کوچک را مبنای رشد اقتصادی قرار می دهد .
در خواست های HEDONISTIC سیاست گاران می تواند اعتبار شرکت طولانی مدت را تضعیف کند . (DAVIES ,SMITH,2004:65) اگر به دنبال این هستیم که فعالیت اقتصادی را از طریق گسترش تجارت های کوچکی که از تکنولوژی های ارتباط و اطلاعات موجود بهره می برند حمایت کنیم . در این صورت شراکت حتی مهم تر می شود . چون تجارت الکترونیکی (همانطور که در حالت کلی رایج می باشد )درباره به اشتراک گذاشتن اطلاعات با شرکای تجاری به شیوه هایی که برای هر دو طرف مفید میباشد .
درتجارت الکترونیکی صرف مدیریت یک تجارت کافی نیست ،همچنین مدیریت شراکت به شیوه های جدیدو نوین اغلب براساس فرصت های مربوط به تکنولوژی ضروری می باشد .
بنابر این اگر اعتقاد داریم که تجارتها واقعا برای توسعه اقتصادی مهم می باشند ،دستیابی به فابلیت ها و تکنولوژی های دیجیتالی برای به دست اوردن استفاده مؤثر خیلی مهم عستند و سیاست ها به تنهایی کافی نیستند .
درگسترش و تقویت قابلیت سرمایه گزاری تجارت کوچک طیف وسیع تری از مهارتها و قابلیت ها نسبت به قبل مورد نیاز هستند .
تجارت های کوچک به تنهایی نمیتوانند این کار را انجام دهد،این تجارت ها به طور غیر قابل اجتنابی بخشی از شبکه گسترده تری از تجارت های بزرگ (که شریک باآنها همکاری میکند )اداره های عمومی (که ا زآنها حمایت میکند وآنها را کنترل می کند )و یک جامعه مدنی (که برای آنها منابع انسانی و بازار و برای کالا خدمات فراهم میکند)می باشند.
بنا بر این تخصیص اقتصادی تکنولوژی به ئسیله تجارت های کوچک نیازمند نوعی از پرداختن سایر بازیکنان برای غلبه بر هرگونه مانع در دستیابی به شراکت مخصوصا اطلاعاتی می باشد که ظرفیت تجارت های کوچک و بخشهای وابسته به آن شامل تکنولوزی های اطلاعات و ارتباطات و انواع مختلف شرکاء را داشته باشد (ERVIN ,TILOR,2004:23) . نقش ICT ها را گسترش تجارت کوچک تعداد روز افزون تجارت های کوچک که به کامپیوتر و اینترنت دستیابی دارند ، بر نیاز به استفاده مرثر از تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات تاکید میکنند .گرچه سرمایه گزاری در این تکنولوژی ها در حال افزایش است ، مزایای کاربران محدود مانده است و این تحقیق تلاش کرده است تا به این محدودیت ها بپردازد .
کارشناسان متعددی موانع استفاده مؤثر از تکنولوزی اینترنت از قبیل دستیابی محدود به امکانات نرم افزار و سخت افزار قدیمی ،مهارت های مناسب،حمایت ناچیز،محدودیت زمانی و حتی کمبود صرف علاقه به دانش جنبه های ضروری تکنیکی را شناسایی کرده اند (BRG,BNZ,LASLEY,RQISH,1998,CLARK2000) با این .جود بعضی از تجارت های کوچک که برای ادقام تکنولوژی در پروزه های مدیریتی و اجرایی شان به کار گرفته شده اند مورد مطالعه قرار گرفته اند و به عنوان شرکای مناسب تر برای سایر تجارت ها در زمینه اجتماعی و سیاسی تشخیص داده شده اند (O,BNANNON,JUDGE,2004,197). مفهوم جدیدی به نام مدیریت شرکات ارتقا یاففته به وسیله تکنولوژی وجود دارد و آن دسته از تجارت هایی که آماده نیستند تا با تغییرات و چالش های مدیریت شراکت ارتقا یافته به وسیله تکنولوژی مواجه شوند خطر میکنند .
OBANNON,JUDGE(2004:198) بیان میکند که آمادگی پذیرش تکنولوژی دورنما های شراکت موفقیت آمیز و مدیریت شراکت موفقیت آمیز را بهبود می بخشد.دولت ها و شرکت های با قابلیت ارائه بزرگ باید اقدامات لازم برای گسترش تجارت های کوچک با قابلیت ارائه همکاری جمعی تکنولوژیکی TEHNO-KO-OPERATIVE سطح بالا برای سود دو جانبه را انجام دهند
هدف این تحقیق
این تحقیق ساختار تئوریک برای استفاده مفید و مؤثر ازتکنولوژی اطلاعات و ارتباطات به وسیله تجاری های کوچک در آفریقای جنوبی بر اساس آزمایش علاقه سهامداران و نیاز به هماهنگی اجتماعی در بین ومیان شرکا را بسط میدهد.
-قابلیت های تجارت کوچک برا یتجارت الکترونیکی
تجارت های کوچک باید از ترکیب مهارت های تکنیکی و مدیریتی برای گسترش و به کارگیری مؤثر تکنولوژی و برای بهبود شراکت و همکاری استفاده میکند .سرمایه گزاری در تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات نه تنها به دلایل استراتژیکی بلکه به دلایل کاآیی نیز به عنوان یک موضوع کلیدی دیده می شود .تجارت های کوچک برای تاثیر بر روابط با شرکایشان استفاده می شود و در نهایت Bنفوذ خود را بر روی استراتژهای شریک افزایش می دهند و موثر ترن و کاراترین حالت اجرا را پیشنهاد می دهد.اطلاعات مربوط له فعالیت های همکاری و شراکت از اطلاعات اجرایی ساده تا اطلاعات در باره تصمیمات استراتژیک به اسانی به اشتراک گذاشته می شود و به وسیله بعضی افراد به عنوان فاکتور اصلی در مدیریت پروژه دیده می شود که نشان دهنده اغاز فعالیت های اندیشه بشر و مدیریت قاطع می باشد . (2005:2)MACGREGOR اطلاعات را ورودی و خروجی ذهن تعریف میکند که فعالیت های فردی را تعیین میکند. زمانیکه این فعالیت ها مربوط به تصمیمات مدیریتی باشند را اندازه یک تجارت و شرکا آن تاثیر خواهند پذیرفت شرکایی که مهارت های مدیریتی و تکنیکی نداشته باشند ممکن است کارهاییی انجام دهند که برای سایر شرکا مضر باشد . شکل 1 نشان می دهد که چگونه قابلیت های تجارت می تواند برای سرمایه گزاری های موفقیت آمیز تکنولوژی اطلاعات نقش محوری داشته باشد .
1-قابلیت های تجارت انواع مختلفی دارند : امور مالی باید به خوبی مدیریت شوند ، تولید باید کنترل شود، اقداماتی که به خوبی اجرایی نشوندمنجربه مشکلات جدی خواهند شد.مدیریت شراکت به عنوان یک قابلیت جدید دیده می شود که برای هر گونه تجارت که در انواع جدیدی از شراکت بویژه شراکت همراه با فرصت های تکنولوژیکی نوین مثل تجارت الکترونیکی باشند مهم است (بخش بالایی سمت راست شکل 1)
2-موفقیت تجارت وابست به فاکتورهای گوناگون موفقیت دیده میشود –شاید تمامی آنها در زمینه جدید تجارت الکترونیکی درک و شناخته نشوند. این فاکتورهای فردی موفقیت مستقیما به تجارت و همچنین قابلیت های تکنولوژی و به کیفیت سرمایه گزاری تکنولوژی مربوط هستند (بخش مرکزی و پایین سمت چپ در شکل1).
در مجموع وقتی شراکت در هر لحاظ بر اساس تکنولوژی باشد موفقیت مستلزم ترکیبی از مهارت ها ی مدیریتی و تکنیکی م یباشد . مهارت های تکنیکی نیازمند حمایت وآموزش مناسب می باشد
نیاز به هماهنگی سازی
ONIEL(2001), RMM,TAULOR(2000) تاکید کردند که چشم انداز پروژه های COMMUMTY INFORMATICS مستقیما وابسته به هماهنگ سازی علایق می باشند و آنها اظهار میکنند که کمبود هماهنگی اجتماعی اغلب با نتایج موفقیت آمیز کمتر در پروژ ههای CIمیشود . هماهنگ سازی علایق از طریق درک کامل یا مناسب مزایایی مرتبط با تکنولوژی ارائه شده به کسانی که باریشان مهم است صنف،تجارتهای کوچک که آرزوی به کارگیری آن را دارند یا تجارت های بزرگ تر که تجارت های کوچک تر را برای ارائه کالا و خدمات منتخب بر می گزیند حمایت می شود . دیدگاه اقرار آمیز نسبت به هماهنگ سازی جامعه ،تجارت و علایق تکنولوژی همه در حمایت از رابطه بین آنها به دست یابی به مدیریت شراکت و اطلاعات کمک خواهد کرد . ویژگی در هرحال تغییر و جالش تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات معین میکند که دستیابی به این هدف در تئوری و سخت و در عمل پر درد سر میباشد .
یکی از مشکلات میزان نا محدود اطلاعات است . مادر دوران جذب اطلاعات کارزندگی می کنیم و این موضوع نظم بخشیدن به جنبه های اطلاعاتی مدیریت شراکت را برای تجارت های کوچک دشوار ساخته است . در بعضی از موارد اطلاعات مفید به علت فقدان مدیریت مؤثر اطلاعات نادیده گرفته شده یا حذف شده است . در نتیجه در همان زمان که بعضی اعتقاد دارند که اینترنت اطلاعات فراهم می آورد و مدیریت مؤثر و مفید راتسهیل میکند و اینکه اینترنت می تواند برای بهبود کیفیت شراکت در میان وبین شرکا استفاده شود به نظر مب آید که مشکلات خاصی را به وجود می آورد که از ارزش این مزایا می کاهد .
شناخت محیط تجارت برای شرکت موفقیت آمیز تجارت های کوچک در فعالیت های تجارت الکتونیکی مهم می باشد .
طبق نظرBYTHEWWAY آنالیز محیطی حرکت تکنولوژی ، رغابت و فاکتور های اقتصادی جنبه های سیاسی و اجتماعی ضروری می باشد. آنها انواع مختلف شراکت که رایج می باشند را مورد تاکید قرار داده اند :شراکت ناسازگار در تجارت سنتی رایج بوده است اما شراکت های جمعی و تعاونی در تجارت الکترونیکی مرسوم تر هستند . فرهنگ تجارت که در هر دو سوی تجارت وجود دارد ممکن است باعث تقویت یا سست کردن شراکت موفقیت آمیزشوند .و پروسه هماهنگ سازی فرهنگ های تجارت تاثیر مستقیمی بر روی گسترش و مدیریت شراکت مناسب مرتبط با تکنولوژی در محیط های تجارت الکترونیکی خواهد داشت .
چ.ن محیط کار هر روز پیچیده تر،ناپایدار و چالشی تر می شود نیاز به گسترش چار چوبی است که موضوع را آسانتر برای مدیریت و برای تکنیک هایی که شناخت آنها از مزایایی بالقوه تجارت کوچک برای تجارت الکترونیکی سازماندهی کند . در مرکز این موضوع نیاز به ارزیابی مزایای آینده که ممکن است حاصل شود و شناخت فاکتورهای منجر به موفقیت و شکست نیاز میباشد .
-فاکتورهایی برای موفقیت و شکست
شواهد کمی درباره ی موفقیت با شکست تجارت های کوچک آفریقای جنوبی وجود دارد و به منظور کارکردن بر روی فاکتورهای موفقیت بازگشایی شبکه گسترده تر ضروری می باشد . SCOTT,DIAMOND,SMITH1997 فاکتورهای موفقیت را بررسیکردند و ایجاد 450نقطه دستیابی به اینترنت عمومی به وسیله دولت استالیا را مورد مطالعه قرار دادند. این نقاط دستیابی طبق نظر نویسندگان مورد استفاده درست و مفید قرار نگرفتند چون آنها موفق به دستیابی خصوصی و شخصی نشدند. بنابر این توصیه کردند که دستیابی شخصی و خصوصی به وسیله فراهم کنندگان محلی خدمات اینترنت به همراه حمایت وآموزش به جامعه فراهم شود.در غیر این صورت به این نتیجه رسیده شده است که فقدان توجه به تاثیر مقابل بین نرم افزار و سخت افزار ،شراکت قابل تداوم را علی رغم جنبش های آگاهی بخشی ،آموزش و تحصیلا ت را کاهش خواهد داد تداوم شراکت به مقدار زیادی وابسته به میزان شناخت علایق شرکا و پروسه ای که از طریق آن این علایق حاصل می شود می باشند .شراکت بادوام نیازمند پروسه مداوم تعاملات اجتماعی و پروژه ها و برنامه هایی است که برگسترش و اجرای تغییر یا تاثیر بر گرایشات شرکا به شیوه های موثر میباشد (WILKINSON,1989).
بین گسترش شراکتها (شامل ایجاد ظرفیت و آموزش رهبری)و درجات آشکاری از تحصیل آموزشی و ظرفیت تجارت در تک تک شرکا تفاوت وجود دارد . در حالیکه هر دو از دیدگاه شراکت
دارای اهمیت می باشند پیشنهاد شده است که تاکید بیش تر باید به گسترش شراکت در تجارت الکترونیک داده شود . گسترش و مدیریت شراکت ها بهتر است بر ررئی ایجاد ظرفیت های شرکا به منظور تعامل و همکاری تجاری متمرکز شود . شرکا باید برای یافتن راه حل برای مشکلاتشان ، هم کار کنند تا تمام تلاشها در زمینه غلبه بر مشکلات مشترک و ایجاد شراکت گروهی –تکنولوژیکی هدایت شوند همانگونه که به وسیله BYTHEWIY,DHILLON(1996) ذکر شده .
-ماهیت شراکت ها
تلاشهای دولت ملی ،ایالتی و محلی در گسترش تجارتهای کوچک با کمک توسعه ای در آفریقای جنوبی باید به موضوع پیچیده شراکت پایدار،تبعیضات اقتصادی و مدیریت تغییر ناشی از تخصیص اجتماعی ICTدر زمینه تجارت پرداخته شود . رویکرد سنتی افقی در حل مشکل با مشوق های دولتی به تدریج رویکرد عمودی که نیازمند ایده های کارشناسان هرای حل مشکلات تجاری میباشدتغییرمیابند(SIMPSON,2005:84) .
شراکت مؤثر نیازمند ابزار”BOTTOM-UP” و برنامه هایی است که فرصت پرداختن در حل مشکلات عدالت ،دولت اقتصادی و شبکه گزاری برای تجارت های کوچک را فراهم میکند . اقدامات شراکت بسیاری به طور گسترده داده شده اند و اجرا شده اند اما در پرداختن به تکنولوژی اطلاعات و ارتلازات ئ استفاده مفید و مژثر شکست خورده اند . برای اطمینان حاصل کردن از مزایا و پروسه جامع مدیریت تجارت ،تکنولوژی اططلاعات و ارتباطات برای استفاده مؤثر در شراکت باید به طور مناسب مریریت شوند تا از موانع مصنوعی برای تشکیل شراکت جلوگیری کنند.(MANNION,1996:2,POPHAM,1996,SCHUFTAN,1996).
طبق ایده SHER(1986)شراکت های تجاری و اجتماعی اغلب برای شرکا نه به وسیله آنها توسعه می ابد که این موضوع در یک شراکت نا برابر که در آن طرف قوی تر بر رئی نوعی از شراکت تاکید میکند که به نفع خودشان باشد دیده می شود . شریک ضعیف تر نسبت به فاکتوربیرسیب پذیراست و ممکن است نتواند م.فقیت را به وسیله پاسخ دادن به شرایط متغیر تحمیل شده به آن فاکتورها حفظ کند. اگر دولت آفرقای جنوبی به عنوان مثال بخواهد استراتژی بر اساس دستیابی به اینترنت برای تجارت های کوچک را توسعه دهد و اجرا کند این تجارت ها نباید فقط در استفاده مؤثر از تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات آموزش ببینند بلکه باید مهارت های مذاکره و مدیریت استراتژیک راآموزش ببیند در این صورت امکان دارد شرامت های پایدار بین دولت،تجارت کوچک و جوامعشان ظاهر شوند که از تجارت های کوچک حمایت میکنند . این استراتژی متفاوت از استراتژی هایی است که کشورهای توسعه یافته اروپایی و امریکا که بر خودیاری تاکید میکن به کار میگیرند. دولت در کشور در حال توسعه که بر تقویت جامعه و ایجاد ظرفیت تاکید می کند و لی از سرمایه گزاری در کسبITCعدول کند باعث شکست تجارت های کوچک می شود . برای مفق بودن این اقدامات در کشورهای در حال توسعه دولت همخاهنگ جامعه و شراکت تجاری به طور غیر قابل اجتنابی ضروری میباشد . تجربه اولیه حاکی از آن است که از طریق شناخت نیاز های سهامداران متفاوت و فراهم کردن سرمایه تکنولوژی داشتن تکنیکی و سخت افزار در جهت
حمایت و حفظ آن این موضوع می تواند به دست بیاید (WILKINSON,1986).
در این مورد دولت استالیا 464میلیون دلار برروی پروژه تاسیاد زیر بنایی مخابرات منطقه ای سرمایه گزاری کرد تا شبکه های ارتباطات منطقه ای و بومی را گسترش دهد. هدف اولیه این پروژه این است که سهامداران توسعه و مدیریت یک جامعه پایدار و سالم تجارت کوچک را از طریق شراکت به عهده بگیرد انتظار میرفت که حمایت و سرمایه گزاری دولت برای اقدامات این نوع باید دید و اداره جامعه را برای مسول تر شدن وپاسخگوتر بودن و غیرمنفعل بودن نسبت به مدیریت مزایای کسب شده و دریافت شده مرتبط به تکنولوژی برای رشد اقتصادی را وسعت بخشید.
همانطور که در نمونه استرالیا دیده شد بدون شراکت جمعی پروژه های دولتی محکوم به شکست هستند
ایجاد تجارت وشراکت های اقتصادی
تحقیق این بحث را تقویت می کند که بدست آوردن ثبات پایدار اجتماعی و تقویت اقتصادی مزایای تجاری نیازمند توسعه و مدیریت شراکت پایدار میباشد (COVAYE,1999,LABNONTE1999). گررچه ایجاد شراکت دچار فاکتور های چیچیده از
قبیل امنیت ، اعتماد،هزینه های قابل دید میباشد. فقدان تلاش برای ایجاد شراکت منجر به شکست تجاری وو اهداف دولت محلی،ایالتی و ملی دست نیافتنی می شود. (BLACKWELLAD COLMENAR,1999.) در حالیکه تجارت ناسازگار بر رئی این فاکتورهای پیچیده کننده برای مزایای استراتژیک نقشی ایفا میکند، شراکت اجتماعی و تجاری که بخوبی هدایت شده افراد را تقویت میکند تا همکاری آنها را برای اهداف مشترک با تمیل برای پذیرش تغییر به حداکثر می رساند.
بنابر این ایجاد شراکت های اجتماعی و تجاری مستلزم سیستم دو جانبه تقویت فردی در اثر تکنولوژی های ارتباطات و اطلاعات و تقویت تاسیسات زیر بنایی شبکه شراکت می باشد.
– مدل برای مدیریت شراکت
– با مرور تحقیقات اولیه و اخیر در حوزه تجارت کوچک با موضوعات مدیریت تجارت و شراکت الکترونیک چند اصول مهم برای تقویت این مدل مورد استفاده و بررسی قرار گرفت .این اصول شامل:
– موفقیت فقط ناشی از تکنولوژی نیست بلکه ناشی از طیف وسیع تری است مهارت های مدیریت می باشد
– مجموعه ای از مهارت های تجاری ضروری خواهد بود اما مدیریت خوب شرکت ها قابلیت ضروری خواهد بود که ممکن است در تجارت های کوچکی که تلاش دارند تا از اینترنت بهره ببرند آشکار نخواهد بود .
– شرکت ها باید در بخشهای مختلف یک تجارت در رابطه اش با مصرف کنندگانش (شاید سنتی ترین باشد که اینک مدیریت رابطه مصرف کننده نامیده میشود.)رابطه اش با شرکا تجاریش (که شامل بخش های گوناگونی مثل تدارکات،بانکهاو ارائه دهندگان خدمات)و با پرسنل خود که نیازمند قابلیت های مورد نیاز برای موفقیت تجارت الکترونیک می باشند بررسی شوند.
– کیفیت این شراکت ها در سودهای حاصل از آن نگریسته می شود همچنان که تمامی سهام داران با این شیوه موافق هستند.
این مشاهده بعدی مهم است. چون آنقدر این موضوع رایج است که سهامدار با تعصب از پذیرش هر گونه نقطه نظر متفاوت از نقطه نظر خودشان اجتناب می کنند. اما مفهوم مهمی در تجارت نوین وجود دارد که تلاش می کند تا تمام نقطه نظرات را در بر بگیرد . همین مفهوم ارزش ویژه برند. آنقدر این موضوع مهم است که شرکت ها حتی میخواهند ارزش برند را در برگه های ترازشان داشته باشند گرچه چگ.نگی انجام اینکه قابل بحث خواهد بود .
بعضی از کارشناسان ارزش برند را به عنوان مجموع هر آنچه که در بر گیرنده تاثیر است که تجارت نه فقط برای مصرف کنندگان بلکه بر آنچه که مربوط به این تاثیر باشد مثل شرکا و بر پرسنل می باشد. به عنوان زمینه جدیدی از تحقیق مدیریت به موازات ظهور اینترنت مدیریت برند باید به حد به عنوان ترکیبی از قابلیت ها و ظرفیت هایی که به یک تجارت کمک میکنند حتی یک تجارت کوچک تا اینترنت را در فعالیت های تجاری با موفقیت به کار بگیرند . بررسی شود .
نه فقط در داد و ستد بلکه در تمام آنچه که برای سهام داران بیرونی و درونی انجام میدهند باید بررسی شئد .
شکل 2 مفاهیمی را که از این پس موضوعات ناشی میشود همچنان که از پذیرش شراکت اینترنت تاثیر گرفته اند را نشان می دهد.
شکل 2 اینگونه توصیف می شود :
1.تجارت های کوچک متعهد میشوند تا رابطه متفاوت با سهامدارانشان مخصوصا مصرف کنندگان ، پرسنل و شرکای تجاری سازند .
2.دو جزء اینترنت و CRM بخش عایی از فعالیت مدیریت را نشان می دهد که شاید کیفیت شرکت ها را بهبود بخشد یا نبخشد .
3.پرداختن به مصرف کنندگان اغلب مدیریت رابطه مصرف کننده با CRM نامیده میشود.
شکی نیست که رابطه با شرکا و کارمندان موضوع ایده مشابه می باشد و باید بررسی شود .
4.ارزش برندبه عنوان مجموعه مفاهیم این سهامداران اصلی بر اساس منافع دو جانبه می باشد.
5.بخش پایین تر چهارچوب ذهنی میتواند مورد بحث واقع شوند تا ایده سنتی را قبل از معرفی اینترنت
6.اینترنت در سمت چپ قسمت بالا (شکل2) نشان داده شده اند و به نظر می آید که بررروی کفیت یک رابطه تاثیر بگذارند و نهایتا شاید منفعی داشته باشد یا نداشته باشد و همچنین شاید کیفیت شراکت ها با سهامداران را بهبود بدهد یا ندهد.
7.مدیریت کیفیت رابطه شرکا که نه فقط از طریق کیفیت اجرایی تکنولوژی بلکه به وسیله خود شرکا منجر به منافع و سود واقعی میشوند.
8. ظهور این منافع به عنوان کیفیت بهبود یافت و پیش رفت از نظر تکنولوژی در رابطه با شرکا یا ارزش برند یا هردو پرداخته می شود .
این مدل ذهنی در تحقیقی که روابط بین شرکت های بزرگ خدمات مالی و تجارت های کوچک تر را وقتی سیستم های برپایه اینترنت با نیت توسعه و بهبود این روابط معرفی شره اند را برسی می کند به کار گرفته شده است .
تجربه اولیه حاکی از این است که دستیابی موفقیت به هیچ وجه آسان نیست و مفاهیمی که اینجا آورده شده در ناخت و درک اینکه چگونه شرایط بدایجاد میشود مفید خواهد بود .
گزارش کوتاهی درباره وضعیت این تحقیق در کنفرانس ارائه خواهد شد.
نتیجه
از آن جایی که تکنولوزی فعالیت های تئسعه اقتصادی و اجتماعی افراد را نشان می دهد نقش تکنولوژیس های اطلاعات و ازتباطات به عنوان بخشی از این ساختار به شدت مهم میشود.
موفقیت تجارت های کوچک بر شراکت با جامعه تجارت کوچک محیط گسترده تر تجارت، دولت، جامعه مدنی و سایر موارد بستگی دارد .
رابطه با جامعه مدنی بسیار جالب است چون همانگونه که در پایان دیده میشود این رابطه کنترل کننده تمام تجارت ها (با تقاضای مصرف کننده و منشامنبا انسانی برای تمام تجارت ها می باشد .
گرچه مفاهیم مدیریت شراکت در مدیریت سنتی موجود است این مفهوم میتواند به اینترنت بسط داده شود به شرطی که اجزا و عناصر شراکت اینترنتی شناسایی و مدیریت شود .
از مطالعات اولیه تحقیقات مرتبط،این موضوع نیازمند طیف گسترده تری از مهارت های مدیریتبنایی و اقتصادی تاکیید کند.
اصول نسبت به آنچه در حال حاضر شناسایی شده می باشد.
برای موفق بودن مدیریت شراکت باید بر روی سرمایه انسانی و اجتماعی ،زیر بنایی و اقتصادی تاکیید کند.
اصول مدیریت و توسعه شراکت با تکنولوژی های در حال تغییر و مدیریت شراکت آن لاین تغییر نخواهدکرد اما جزئیات آن تغییر خواهدکرد.
این مقاله بیان می کند که فرصت های مهم تجاری همراه با اینترنت می تواند باموفققیت حاصل شود اما خطراتی برای کاهش منلفع وجود دارند .
یک خطر مهم ترکیب قابلیت های مدیریت موجود در یک تجارت کوچک نه فقط برای مدیریت تکنولوژی بلکه برای مدیریت موضوعات پیچیده همراه با رابطه مدیرت در یک محیط در حال تغییر می باشد .
مهارت های کافی و مناسب مدیریتی و تکنیکی برای اطمینان حاصل کردن از منافع دو جانبه از سرمایه گزاری تکنولوژی به وسیله شرکا مورد نیاز می باشند.
گرچه مدیریت توسعه یافته شراکت ها و مدیریت رابطه می تواند منتهی به موفقیت تجاری شود ، شناخت ارزش برند و مدیریت برند به عنوان فلسفه جایگزین مدیریت براری پرداخت به اینترنت باید بررسی شود.
ساختاری که در اینجاآورده شده است به عنوان بنای تحقیق جدید که چشم اندازی برای شرکا و مدیریت خود رابطه در تمام شرایط به ویژه شرایط مرتبط با معرفی و استناد از اینترنت و تجارت الکترونیکی را بهبود میبخشد .
African Journal of Business Management Vol.3 (12), pp. 855-861, December, 2009
Available online at http://www.academicjournals.org/AJBM
DOI: 10.5897/AJBM09.304
ISSN 1993-8233 © 2009 Academic Journals
Full Length Research Paper
Partnership and the e-commerce initiative of small
businesses
Darlington Onojaefe1 and Wilfred I. Ukpere2*
1Al-Faisal University, Prince Sultan College for Tourism and Business, Saudi Arabia.
2Cape Peninsula University of Technology, Faculty of Business, Cape Town, RSA, South Africa.
Accepted 9 November, 2009
The deployment of new technologies such as the Internet is changing the way that businesses work, but
success is not universal. It is evident that a wider range of skills is needed than just technical skills, and
a wider vision is needed than just the vision of one business. For small businesses especially, they must
be seen in the context of their communities, for their relationship with public sector departments and
other supporting and regulatory bodies, and as partners to much larger businesses that may or may not
choose to do business with them. The appropriation of ICT in support of business development provides
an emerging body of research that seems to be useful in understanding the prospects for success of
small businesses that may themselves be emerging from and striving to serve communities. In this way,
a wider range of competencies is needed that will deal with relationships and partnerships, as well as
simple internal operational issues. As the nature of partnerships changes, so the mix of required
competencies varies from one circumstance to another. A model is presented that shows some of the
critical relationships between the Internet (on the one hand) and the stakeholders of a business and the
relationships with them (on the other). This model is the foundation for current research that is looking at
the success and unsuccess of e-commerce in the financial services industry.
Key words: Competencies, e-commerce, internet, new technologies, small business.
INTRODUCTION
The use of information and communication technologies –
especially the Internet – is changing the way that businesses,
governments and civil societies work. This change is
challenging business’ ability to use technology effectively,
though technology has been used to improve the quality
and speed of business communication but, it has not
been effective in ensuring small business development.
New research is needed to address this problem.
Gurstein (1999) refers to this field of research as
community informatics – the social appropriation of
information technology for small business development
and local community benefits. He promotes a direct
approach to the problem so as to associate community
development more effectively with the opportunities
presented by information and communication
technologies.
*Corresponding authors. E-mail: UkpereW@cput.ac.za,
darlington_onojaefe@yahoo.co.uk.
Other experts introduce other new ideas; for example,
model developed by Romm and Taylor (2000) is based
on the idea that community informatics project success
depends on social harmony within communities.
There are other counter-examples that do not have such
admirable intentions; for example, it is reported that the
Caribbean states are building a digital inclusion
programme for schools without any emphasis on effective
use (Menou, Poepsel and Stoll, 2004:46).
SMEs as a critical feature of economic growth
A holistic approach to economic development of
community is important, as it combines the many factors
affecting social, economic and political relations in human
interaction and partnership (Keeble and Loader, 2001: 3).
Partnership is especially important, because we must be
concerned with the development, deployment and
management of community information systems that are
formulated with, and by, communities – to solve their social,
856 Afr. J. Bus. Manage.
economic and political problems (Clement et al., 2004: 13).
This is only possible through a partnership with those
agencies that are critical to solving those problems, such
as public service departments and banks.
In developing and implementing transformation policy,
the South African government identifies small business
development as the bedrock of economic growth, although
the hedonistic aspirations of policy-makers could
undermine the viability of inclusive long-term partnerships
(Davies and Smith, 2004: 65). If we do seek to encourage
economic activity through the development of small businesses
that take advantage of the available information
and communication technologies, then partnership
becomes even more important, because e-commerce (as it
is generally known) is all about sharing information with
business partners in mutually beneficial ways. In ecommerce
it is not sufficient just to run a business, it is also
necessary to manage partnerships in new ways, often
based on new technology-related opportunities.
Hence, if we believe that small businesses are indeed
important to economic development, access to digital
technologies and the capability to achieve effective use are
particularly important – policies alone are not enough. In
growing and strengthening the entrepreneurial capability of
small businesses, a wider range of skills and competencies
is required than has previously been the case.
Small businesses cannot do it alone – they are inevitably
part of a wider network of larger businesses (that partner
with them), public administrations (that support and
regulate them, and a civil society (that provides them with
both human resource and markets for goods and services).
Hence, the economic appropriation of technology by small
businesses requires some kind of engagement with these
other role players, to overcome any impediments in achieving
partnership, especially with technology. This argument
can be extended, so that community engagement becomes
the very pillar of the information society that accommodates
small businesses and all that goes with them,
including information and communications technologies
and partners of different kinds (Erwin and Taylor, 2004:
23).
The role of ICTs in small business development
The growing number of small businesses with access to
computers and the Internet emphasises the need for
effective use of information and communications
technologies. Though investment in these technologies is
increasing, the benefits for users have remained limited
and research has attempted to address these limitations.
Various experts have identified barriers to effective
Internet technology use, such as: limited access to facilities,
outdated hardware and software, inadequate skills,
minimal support, time constraints and even a simple lack of
interest in, or knowledge of, the necessary technical
aspects (Berg, Benz, Lasley and Raisch, 1998; Clark, 2000).
However, some small businesses that have managed to
integrate technology into their operational and
management processes have been studied, and have
been recognised as most suitable partners for other
businesses in a societal and political context (O’Bannon
and Judge, 2004: 197).
There is an emerging concept of technology-enhanced
partnership management; those businesses that are not
prepared to face the changes and challenges of
technology-enhanced partnership management risk disadvantaged.
O’Bannon and Judge (2004: 198) explain that a
readiness to adopt technology enhances the prospects for
successful partnership, and for successful partnership
management. Governments and big corporations should
make provision for the development of small businesses
capable of delivering high-levels of techno-co-operative
partnership, for mutual benefit.
Purpose of this paper
This paper develops a theoretical framework for the
effective use of information and communication technology
by small businesses in South Africa, based on an
examination of stakeholders’ interests and the need for
social harmony between and amongst partners.
SMALL BUSINESS COMPETENCIES FOR ECOMMERCE
Small businesses must use a combination of technical and
managerial skills to develop and deploy technology
effectively, and to enhance partnerships. The investment
in information and communications technologies is seen as
a key issue, not only for efficiency reasons but for strategic
reasons as well. Small businesses can use technology to
leverage relationships with their partners, thereby
extending their influence over partner strategies and
offering the most efficient and effective modes of working.
Information relating to partnership activities, from simple
transactional information through to information about
strategic intentions, can now be shared easily, and is seen
by some as an essential factor in process management,
representing the beginning of human thought and
determined management actions. Macgregor (2005: 2)
defines information as the input to, and output from, the
mind, that determines individual actions; when these
actions are related to management decisions, the
performance of a business and its partners may be
affected. Partners lacking either technical or managerial
skills will likely take actions that are detrimental to other
partners.
Figure 1 shows how business competencies can be seen
as central to successful information technology investments.
1) Business competencies come in different kinds: financial
affairs must be well managed, production must be controlled,
Onojaefe and Ukpere 857
Figure 1. Competencies ion business (Onojaefe, 2004)
and procurement that is not well executed can lead to
serious problems. Partnership management is seen as a
new competency that is important to any business that is
striving to develop new kinds of partnership, essentially
driven by new technological opportunities such as ecommerce
(upper right portion of the Figure 1).
2) Business success is seen as dependent on a number of
different success factors – possibly not all of which are
currently understood in the new field of e-commerce.
These individual success factors relate directly to business
as well as technology competencies, and to the quality of
the technology investment (central and lower left portion of
the Figure 1).
In summary, where a partnership is based in any way on
technology, success requires a combination of management
and technical skills, and the technical skills require
appropriate training and support.
The need for harmonisation
Romm and Taylor (2000) and O’Niel (2001) emphasised
that the prospect of community informatics projects is
directly linked to harmonisation of interests; they argue that
a lack of social harmony is often associated with less
successful outcomes in CI projects. Harmonisation of
interests is assisted by a full and proper understanding of
the technology-related benefits offered to those who are
concerned, typically (in our area of interest) the community
and the small businesses that wish to serve it, or larger
businesses that might choose smaller businesses to
provide selected goods and services. A fulsome view of
the harmonisation of community, business and the
technology interests, all in support of the relationship
between them, will help to meet the objectives of information
and partnership management. The changing and
challenging attributes of information and communications
technologies determine that achieving this is simultaneously
difficult in theory and cumbersome in practice.
One of the problems is the limitless plethora of
information. We live and work in an era of information
saturation that makes it difficulties for small businesses
trying to deal with the information aspects of partnership
management (Macgregor, 2005). In some instances,
useful information has been ignored or discarded because
of a lack of an effective information management practice.
So, at the same time that some argue that the Internet
provides information and facilitates effective management,
and that the Internet can be used to improve the quality of
partnership among and within partners (Mason, 2001) it
seems to present quite specific problems that detract from
these advantages.
Understanding the business environment is important for
successful involvement of small businesses in e-commerce
activities. According to Bytheway and Dhillon (1996),
environmental analysis “of technology trends, competition,
economic factors and socio-political aspects” is required.
They highlighted the different kinds of partnership that
might prevail: adversarial partnerships have been common
in conventional business, but co-operative partnerships are
more fashionable (and possibly necessary) in e-commerce.
The business culture that exists on either side of a partnership
may reinforce or mitigate against successful partnership;
the process of harmonising business cultures will have a
direct effect on the development and management of
858 Afr. J. Bus. Manage.
appropriate technology-related partnerships in e-commerce
environments.
Since the context is becoming more complex,
changeable and challenging, there is a need to develop a
framework that will organise the issues more easily for
management, and for techniques that will enhance their
understanding of the potential benefits of e-commerce for
small businesses. At the heart of this is the need to
evaluate future benefits that might be achieved, and to
understand the factors that might lead to success and
failure.
FACTORS FOR SUCCESS AND FAILURE
There is little or no evidence about e-commerce success or
failure for small South African businesses; in order to find
original work on success factors it is necessary to cast a
wider net. Scott, Diamond and Smith (1997) studied
success factors and, looked at the establishment of 450
public Internet access points by the Australian government.
These access points were grossly under-utilised, according
to the authors because they failed to provide private
access. They therefore recommended that private access
be provided through local Internet service providers (ISPs),
supplemented by community out-reach support and
training. Elsewhere it has been found that a lack of
attention to the elaborate interplay between hardware and
software undermines sustainable partnerships, despite
awareness campaigns, education and training (Simpson,
2005: 81).
The sustainability of partnerships is largely dependent on
the extent to which partners’ interests are understood and
the process by which these interests are satisfied.
Sustainable partnerships demand a process of ongoing
social interactions and projects or programmes that are
aimed at developing and implementing change, or
influencing the attitudes of partners in appropriate ways
(Wilkinson, 1989). There is a distinction between the
development of partnerships (including capacity building
and leadership training), and the evident levels of social,
education and business capacity within individual partners.
While both are important from a partnership point of view, it
is suggested that more emphasis should be given to the
development of partnership in e-commerce context. The
development and management of partnerships should then
focus on building the capacity of partners for the purpose
of business interaction and collaboration. Partners must
work together to find solutions to the problems facing them,
so that all effort is directed at overcoming common
difficulties and establish techno-cooperative partnership
practice, as noted by Bytheway and Dhillon (1996).
The nature of partnerships
National, provincial and local government efforts to
promote small businesses with developmental assistance in
South Africa have to deal with the complex issue of
sustainable partnership, economic inequalities and change
management arising from social appropriation of ICT in a
business context. The traditional “horizontal” approach to
problem solving through government incentives is slowly
changing to a “vertical” approach, requiring expert opinion
to solve business problems (Simpson, 2005: 84). Effective
partnership requires “bottom-up” tools and programmes
that provide small businesses with the opportunity to
engage one another in solving problems of equity,
economic empowerment and networking (Onyx and Bullen,
1997). Many partnership initiatives have been widely developed
and implemented, but fail to address information and
communications technology inclusion and effective use.
To ensure benefits, and a cohesive business management
process, information and communications technology
should be properly managed for effective use within a
partnership, so as to avoid artificial obstacles to
partnership formation (Mannion, 1996: 2; Popham, 1996;
Schuftan, 1996).
According to Sher (1986), business and social partnerships
are often developed for partners and not by them
– clearly this will be the case in an unequal partnership
where one – the stronger – insists on a style of partnership
that they consider advantageous to themselves. A weaker
partner is vulnerable to external factors and may be unable
to sustain success by responding to the variable
circumstances imposed upon them. If the South African
government, for example, wants to develop and implement
a strategy based on Internet access for small businesses
then they should not just be trained in the effective use of
information and communications technologies, they must
be trained in negotiation skills and in strategic
management. Then, perhaps sustainable partnerships
between government, small business and their immediate
communities will emerge that will support small businesses.
This is contrary to the strategies being adopted in
developed European countries and the US, which place
emphasis on self-help. A government in a developing
country, that encourages community empowerment and
capacity building and then reneges on funding for the
acquisition of ICT, will cause small businesses to fail. For
these initiatives in developing countries to be successful,
harmonious government, community and business
partnership is unavoidably necessary.
Early experience indicated that this can be achieved by
understanding the needs of the different stakeholders, and
by providing finance, technology, hardware and the
technical knowledge to support and maintain it (Wilkinson,
1986). In this case the Australian Government funded a
regional telecommunications infrastructure project with
total spending of $464 million, to improve both local and
regional communications networks. The primary motive of
the project was to ensure that stakeholders took ownership
of developing and managing a healthy and sustainable
community of small businesses, through partnership. It was
expected that government support and funding for initiatives
of this nature should sharpen the vision and will of the
community to be more responsible, more responsive and
more proactive to managing the achieved and perceived
technology-related benefits for economic growth. Without a
co-operative partnership, government projects are doomed
to failure, as was found in this Australian case.
Building business and social partnerships
Other work reinforces the argument that the achievement
of sustainable social stability, economic empowerment and
business benefits requires the development and
management of sustainable partnership (Cavaye, 1999;
Labonte, 1999). Though partnership building suffers from
additional complicating factors such as security, trust and
the visible and invisible costs involved, a lack of effort to
build partnerships can lead to business failure and
unattainable national, provincial and local government
objectives (Blackwell ad Colmenar, 1999). Where
adversarial business practice might even play on these
complicating factors for strategic advantage, a well directed
business and social partnership empowers, motivates and
commits individuals to maximise their contribution to
common objectives, with an open and willing attitude to
adopt change (Gannon, 1998). Thus, the building of
business and social partnerships requires a two-way
system of individual empowerment through information and
communications technologies, and the strengthening of the
partnership network infrastructure (Milio, 1996).
MODEL FOR PARTNERSHIP MANAGEMENT
From this review of early and recent literature about small
business practice, with e-commerce and partnership
management issues, a number of important principles analysed
and use to support the model. These principles are:
1) Success will not come from technology alone, but from a
wider range of management skills.
2) A range of business skills will be necessary, but
managing partnerships well will be a critical competency
that may not be evident in small businesses that are trying
to take advantage of the Internet.
3) Partnerships can be seen at different points in a
business – in its relationship with its customers (perhaps
that is the most traditional one, usually referred to now as
“customer relationship management”), with its business
partners (of which there are many different kinds, such as
suppliers, banks and service providers) and with its staff,
who require the requisite competencies if e-commerce is to
succeed.
4) The quality of these partnerships will be seen through
the benefits that derive from them, as seen in some
aggregated way that is agreeable to all stakeholders.
This later observation is important, because it is so often
the case that a stakeholder will dogmatically refuse to see
Onojaefe and Ukpere 859
any point of view or perspective other than their own. But,
there is one important concept in modern business that
attempts to aggregate all viewpoints: that is the concept of
brand equity. It has become so important that corporations
even want to include brand equity in their balance sheets,
although how this might be done remains debatable.
Some experts see brand equity as the sum of everything
that could conceivably comprise the impression that a
business creates – not just with customers but with all
those that contribute to such an impression including
business partners and staff. As a relatively new area of
management research, possibly parallel to the emergence
of the Internet and certainly stimulated by it, brand
management deserves to be taken seriously as a
combination of competencies and capabilities that will
assist a business – even a small business – to successfully
deploy the Internet in its business activities. Not just in
marketing, but in all that it does for internal and external
stakeholders.
The Figure 2 depicts the concepts that arise from this
discussion of issues, as impacted on by the adoption of the
Internet partnership.
Figure 2 can be described as follows:
1) Practically, small businesses undertake to build different
kinds of relationship with their stakeholders – principally
“Customers”, “Staff” and business “Partners”.
2) Two components – “Internet” and “CRM” – represent
areas of management action that may or may not enhance
the quality of partnerships.
3) Dealing with customers is often referred to as “customer
relationship management”, or CRM. No doubt the
relationship with partners and employees is the subject of
similar thinking, and this needs to be investigated.
4) “Brand equity” is seen as the sum of all the perceptions
of these key stakeholders, based on mutual benefits.
5) The lower part of the conceptual framework can be
argued to represent “conventional thinking”, before the
introduction of the Internet.
6) The Internet is then shown in the upper left part (Figure
2) and is presumed to impact on the “quality” of a
relationship and thereby may or may not have “benefits”,
and may or may not enhance the quality of partnerships
with stakeholders.
7) Quality management of partners’ relation leads to real
benefits, judged not by the quality of the technology
implementation, but by the partners themselves.
8) The manifestation of these benefits is seen as increased
or technologically enhanced quality in relationships with
partners, or brand equity, or both.
This conceptual model is being deployed in research that
examines the relationships between large financial service
companies and their smaller partner businesses, at a time
when Internet-based systems are being introduced with the
intention of enhancing those relationships. Early experience
indicates that success is by no means easy to achieve,
and the concepts embraced here are proving helpful in
860 Afr. J. Bus. Manage.
Figure 2. Conceptual framework (Onojaefe, 2004)
understanding where things can go wrong, by commission
or by omission. A brief report on the status of this work will
be provided at the conference.
Conclusion
As technology dictates the social and economic development
activities of people, the role of information and
communications technologies as part of this developmental
framework is becoming increasingly important. The
success of small businesses relies on partnerships with the
small business community generally, the wider business
environment, government, civil society and others. The
relationship with civil society is particularly interesting as it
is, in the end, both the driver of all businesses (through
consumer demand) and the source of human resource for
all businesses.
Although concepts of partnership management exist in
traditional management practice, it can be extended to the
Internet provided that the components and elements of
Internet partnerships are recognised and managed. From
an early reading of relevant research, this will require a
wider range of management skills than is at present
recognised. For it to be successful, there should be an
emphasis on (and understanding of) economic, infrastructural,
social and human capital (Putnam, 2000). The
principles of partnership development and management
will not change with changing technology and online
partnership management, but the detail will.
This paper has observed that the important business opportunities
associated with the Internet can be successfully
grasped, but that there are risks that can obliterate the
benefits to be gained. An important risk is the mix of
management competencies available to a small business,
not just to manage the technology but also to manage the
complex, soft, issues concerned with relationship
management in a changing environment. Adequate
technical and managerial skills are needed to ensure
mutual benefits from technology investments by partners.
Though improved management of partnerships and
relationship management could lead to business success,
the recognition of brand equity and brand management as
an alternative management philosophy to deal with the
Internet has been put forward. The framework provided
here stands as the foundation for new research that will enhance
the prospects for partners, and for good relationship
management in all circumstances, especially those related
to the introduction of the Internet and e-commerce.
REFERENCES
Bala P, Songan P, Khairuddin AB, Hamid R, Khoo GL (2002). Bridging
the digital divide: the e-brio experience. Sarawak Dev. J. 5(1):63-78.
Berg S, Benz CR, Lasley T.II, Raisch D (1998). Exemplary technology
use in elementary classrooms. J. Res. on Computing in Education.
31(2):111-123.
Blackwell A, Colmenar R (1999). Transforming policy through local
wisdom. Futures, 31(5).
Bytheway AJ, Dhillon G (1996). Significance of partnership in the
management of inter organisational systems. Int. J. Inf. Manage.
Byrne BK, Wood-Harper T (2000). ‘Community regeneration and ICT: Is
this the answer?’ Proceedings of the Australian Conference for
Information Systems (ACIS). Brisbane 6-8 December. [May 10 2005]
http://www.fit.qut.edu.au/ACIS2000/full_papers.html
Castells M (2000). Materials for an exploratory theory of the network
society. Br. J. Sociol. July, 1-14
Cavaye DJ (1999). The role of government in community capacity
building. Bribane: Department of Primary Industries.
Clark K (2000). Urban middle school teachers’ use of instructional
technology. J. Res. Comput. Educ., 33(2):178-195.
Clement A (2004). The Canadian Research Alliance for Community Innovation
and Networking (CRACIN): A Research Partnership and Agenda
for Community Networking in Canada. J. Comm. Inf., 1(1):7-20.
Davies S, Smith T (2004). Managing University Clinical Partnership:
Learning from International Experience. Higher Educ. Manag. Policy,
16(2): 63-71.
Erwin GJ, Taylor WJ (2004). Social Appropriation of Internet Technology:
A South African Platform. J. Comm. Inf., 1(1): 21-29.
Gurstein M (2000). Community Informatics: Enabling communities with
communications technologies. Idea Group Publishing, Hershy, USA.
Gustein M (1999). Flexible networking, information and communications
technology and local economic development. First Monday, 4(2).
Harris R (2001). Research partnerships to support rural communities in
Malaysia with Information and Communication Technologies. In J.
Lazar (Ed.) Managing IT/Community Partnerships in the 21st Century,
Idea Group Publishing, Hershy, USA.
Horrigan JB, Wilson RH (2001). Telecommunications technologies and
urban development: strategies in US cities’. Pew Internet and American
Life Project. [May 10 200] http://www.pewinternet.org/papers/index.asp.
Labonte R (1999). Social capital and community development:
Practitioner Emptor. Aust. N. Z. J. Pub. Health, 23(4):430-433.
Macgregor G (2005). The nature of information in the tewenty-first
century: conundrums for the informatics community. Library Rev.,
54(1):10-23.
Mannion J (1996). Partnership, participation and capacity building: rural
development based on local bottom-up strategies. Leader Magazine,
[29 March]. Available at http://www.rural-europe.aeidl.be/ruralen/
biblio/defis/art02html.
Mashall S, Taulor W, Yu X (Eds.) (2004). Using Community Informatics to
transform region regions. Idea Group Publishing, London.
Mashall S, Taylor W, Yu X (Eds.) (2003). Closing the digital divide:
Transforming regional economies and community with IT. Greenwood
Publishing, Westport CT, USA.
Mason D, Gurstein M (2001). Community Informatics: Enabling
communities with information and communications technologies. Online
Inf. Rev., 25(1):66-74.
Menou MJ, Peopsel KD, Stoll K (2004). Latin American Telecenters: It is a
long way to TICperary. J. Comm. Inf., 1(1): 39-57.
Milio N (1996). Engines of empowerment. Ann Arbor: Health
Administration Press.
Moore, R. 2003. Leicester Partnership Information Group.
http://www.leicester.gov.uk/departments/print.asp?pgid=3664.
O’Bannon B, Judge S (2004). Implementing partnerships across the
curriculum with technology. J. Res. Technol. Educ., 37(2):197-213.
O’Neal D (2001). Merging theory with practice: Toward an evaluation
framework for community informatics’, Proceedings of
INTERconnections, the second conference of the Association of
Internet Researchers (AoIR), October 10-14, The University of
Minnesota, Minneapolis, Minnesota.
O’Neil D (2001). Assessing community informatics: a review of
methodological approaches for evaluating community networks and
community technology centres. Internet Research: Electron.
Networking Appl. Policy, 12(1): 76-102.
Onojaefe DP (2004). Small business use of Internet branding for ecommerce
benefits. Abstract of doctoral degree proposal, Cape
Peninsula University of Technology, Cape Town.
Onojaefe and Ukpere 861
Onyx J, Bullen P (1997). Measuring social capital in five communities in
NSW: a practitioner’s guide, working paper 41. Coogee, Australia:
Management Alternatives Pty. Ltd.
Pigg K (1999). A demand side policy needed to extend the information
superhighway. Comm. Technol. Rev., 31(3):45-46.
Popham J (1996). Empowerment through community enterprise. Local
Gov. Policy Making, 23(2):26-30.
Romm C, Taylor W (2000). Explaining community informatics success
prospects: the authonomy/harmony model. Proceedings of DIAC 2000
– Shaping the network society: The Future of the Public Sphere in
Cyberspace, Computer Professionals for Social Responsibility, Seattle,
WA.
Rosenbaum H, Gregson K (1998). A study of state-funded Community
Networks in Indiana, Final Report. Submitted to the Indiana Department
of Education, Center for School Improvement and Performance.
Scott M, Diamond A, Smith B (1997). Opportunities for communities:
public access to networked IT. Canberra, Department of Social
Security.
Schuler D (1996). New community networks: wired for change. Addison-
Wesley, Reading, MA. USA.
Schuftan C (1996). The community development dilemma: what is really
empowering. Comm. Dev. J., 31(3):260-264.
Sher JP (1986). Rural development worthy of the name. In US Congress,
Joint Economic Committee, New dimension in rural policy. Washington
DC: Government Printing Office.
Simpson, L. 2005. Community Informatics and sustainability: why social
capital matters. J. Comm. Inf., 1(2):79-96.
Songan P, Alvin Y, Gnaniah J, Zen H, Hamid K (2005). Lessons learnt
from the implementation approach approaches of the E-bario and Ebedian
projects. In S. Marshall, W. Taylor and X. Yu (Eds.)
Encyclopedia of developing regional communities with Information and
Communications Technology. Idea Group Reference, London.
UNDP Barbados (2003). Information and communications technology.
UNDP Barbados and the Organisation of Eastern Carribean States
(OECS). [May 10 2004] http://www.bb.undp.org/ict.html.
Taylor W, Marshall S (2004). Community informatics systems: A meeting
place for useful research’. In P. Day & D. Schuler (Eds.), Community
Practice in the Network Society. Routledge, London.
Taylor W, Zhu G, Dekkers J, Marshall S (2003). Socio-economic factors
affecting home internet usage patterns in Central Queensland. Inf. Sci.,
(6):233-246.
Taylor W, Day P, Marshall S (2002). Toward a framework for community
informatics practice and research. Proceedings of GCN community
informatics mini-conference.
Wilkinson K (1989). The small town community: its character and
survival. The Biennial GITAP International Conference. Grand Forks,
North Dakota.
*هدی سادات هاشمی- فاطمه سالاری
