انقلاب اسلامي ايران تحت هدايت رهبری مذهبی و با وحدت و شور بي نظير مردم بدون وابستگي به بیگانگان به پیروزی می رسد و استعدادِ همدلي يك ملت را در عرصه ي جهاني به رخ مي كشد. هر چند اين كشور همانند بسیاری از ممالك غربي از لحاظ پيشرفت هاي تكنولوژيكي و صنعتي در سطح عالي قرار ندارد ولي از چنان روحيه اي برخوردار است كه در صورت اراده براي رسيدن به هدف از جان مايه مي گذارد. اين ويژگي مي تواند ايران را در عرصه ي جهاني قدرتمند سازد. لذا آنان كه به تعبير امام چشم ديدن استقلال و آزادي مردم در انقلاب «پابرهنگان و مستضعفان» را ندارند راهي جز ايجاد جنگي ناجوانمردانه براي تخليه عقده هاي خود نمي بينند.
ايران كه تا قبل از پيروزي انقلاب به عنوان يك قدرت منطقه‌اي حافظ منافع غرب تلقي مي‌شد و به عنوان مانعي در برابر نفوذ و گسترش كمونيسم بود، با پيروزي انقلاب اسلامي با ارائه الگوی جديدي در سياست خارجي خود، با شعار «نه شرقي نه غربي» استراتژي وابستگي را به استراتژي عدم تعهد تغيير داد. امريكا كه يار ديرين خود و منافع بسياري را در منطقه از دست داده بود در صدد بر‌آمد كه از طريق عراق ايران را متنبه كند به همين دليل چراغ سبز را به عراق نشان داد. از طرفي رسيدن به آب‌هاي ساحلي و دسترسي به مناطق مهم و استراتژيك حاشيه خليج‌فارس جزو استراتژي ويژه حزب بعث بود لذا صدام اعلام كرد كه عراق آماده است تمام اختلافات خود با ايران را از راه زور حل كند.
تحركات عراق رفته رفته از سال 58 شروع شد. در عراق نيز صدام جنگ تبليغاتي شديدي عليه ايران آغاز نمود و در تلويزيون دولتي به بهانه باز پس‌گيري جزایر سه گانه حملات تبليغاتي را متوجه ايران كرد و سرانجام پس از يك دوره مذاكرات مسئولان عراقي با امريكايي ها و حضور برخي فرماندهان ارشد نظام شاه در عراق، وزارت امور خارجه آن كشور به صورت رسمي قرارداد 1975 الجزاير را لغو و ارتش عراق در 31/6/59 حمله سراسري خود را آغاز كرد. جنگ هشت‌ساله كه با تحريك و حمايت همه‌جانبه استكبار جهاني توسط رژيم بعثي عراق بر مردم ايران تحميل شد، تنها محدود به خطوط مقدم جبهه‌ها نبود، بلكه تمام سرزمين اسلامي، اعم از شهرها و روستاها را دربرگرفت. در اين جنگ نابرابر ايران با تكيه بر رشادت و ازخود گذشتگی نيروهاي مردمي، ارتش و سپاه پاسداران هشت سال جانانه دفاع كرد و بدون آن که یک وجب از خاک کشور را به دشمن واگذار کند در سال 1367 قطعنامه 598 را پذيرفت.
هر چند در ارتباط با نحوه ي مديريت جنگ نظرات متفاوتي نقل مي گردد و بعضاً شاهد انتقاداتي نيز در اين راستا هستيم اما نبايد اين نكته ي مهم را فراموش كرد كه هشت سال دفاع مقدس سرمايه اي جاودان براي ايران اسلامي است. سرمايه ي ارزشمندي كه حاصل خون هزاران شهيد و فداكاري و مجاهدت انسان هاي آزاده اي است كه از جان و مال خود گذشته اند. فارغ از اختلاف نظراتي كه در ارتباط با شيوه ي اداره جنگ تحميلي و يا پذيرش قطعنامه وجود دارد آنچه مسلم است تمام دلسوزان و علاقمندان انقلاب اسلامي بر حفظ آزادي و استقلال كشور و اتحاد و همدلي در برابر تجاوز و بدانديشي بيگانگان وحدت نظر دارند. بر این اساس به منظور حفظ ارزش های دفاع مقدس باید چند نکته مهم مد نظر قرار گیرد:
1- در ارتباط با ارزش های دفاع مقدس توجه عمده نظام تربيتي و تبليغي ما معطوف به جنبه احساسي و عاطفي ارزش هاست در حالي كه تكيه بر جنبه‌هاي احساسي در محيط هايي كه توجيه عقلاني را مي پسندد آثار منفي بر جاي خواهد گذاشت. لذا تبیین مبانی عقلانی ارزش هاي دفاع مقدس از راهبردهاي مهم براي اشاعه و تعميق آنهاست.
2- ارزش های دفاع مقدس را نباید منحصر به گروهی خاص دانست و از سطح ملی و مردمی به سطح ارزش های گروهی(مثلاً گروه رزمندگان) تنزل داد. چرا که انبوهی از فرهنگ ها و شخصیت ها در این دوران با حضور آحاد مردم شکل گرفت. در این هشت سال جمعي به درجه رفيع شهادت نائل آمدند، گروهي در زمره جانبازان، ایثارگران و آزادگان قرار گرفتند و جمعي ديگر با صبر و مقاومت و ياد و خاطره جبهه و جنگ در عرصه هاي سازندگي کشور حضور يافتند.
3- باور پذير كردن ارزش هاي دفاع مقدس از طريق اجتناب جدي از تبليغاتي كردن آنها و در نظر گرفتن مخاطبان اين ارزشها امری ضروری است. متوليان تبليغات معمولاً تمایل دارند كه از مجاهدان دفاع مقدس شخصيت‌هايي افسانه اي بسازند اما بايد به اين خطر هم توجه کنند كه در اين صورت شخصيت هايي كه به جامعه معرفي مي كنند قابل الگوسازي و الگوپذيري نيستند حال آنكه نسل جوان به الگوهايي نيازمند است كه ضمن هماهنگي با ايده و علايقشان منطبق با شرايط ملي و محلي آنها باشند.
4- از راهكارهاي مهم گسترش و ارتقاي ارزش هاي دفاع مقدس اعطاي نقش هاي فرهنگي به حاملان اين ارزشهاست. براي مثال بسياری از ايثارگران عرصه هاي دفاع مقدس مي توانند بين توليدكنندگان فرهنگي(هنرمندان، نويسندگان و….) و مصرف كنندگان كالاهاي فرهنگي نقش «واسطه‌هاي فرهنگي» را ايفا نمایند.
5- سال ها از روزهاي دفاع مقدس مي‌گذرد و به ظاهر از آن دوران جز خسارت‌هاي مالي و جاني، خاطرات تلخ و شيرين، جراحت هاي هر روز ملتهب‌تر از ديروز، چيز ديگري باقي نمانده است، اما نبايد فراموش كرد كه هدف، “جنگ” نبود. هدف، دفاع از اسلام و كيان مقدس آن بود و اين همان آرمان مقدسي است كه انقلاب اسلامی بر مبنای آن شکل گرفته است.
6- هشت سال دفاع مقدس تنها يك جنگ قهرمانانه و يا يك دفاع جانانه نيست. دفاع مقدس يك فرهنگ است. فرهنگ ايثار، مجاهدت، مقاومت، صبر، اتحاد، همدلي و هزاران واژه ي ديگر. لذا نباید تجليل و قدرداني از افرادي که برای صیانت از اسلام و تمامیت ارضی کشور بدون هیچ چشم داشتی با نثار جان و مالشان در جبهه هاي حق عليه باطل شرکت نمودند، محدود به زمان خاصی گردد.
فرهنگ دفاع مقدس فرهنگ پايداري، مجاهدت و صبر است. فرهنگي كه به ما مي آموزد براي رسيدن به اهداف متعالي بايد كمر همت بسته و با تمام سختي ها و فتنه ها مبارزه نمود. هر چند به ظاهر جنگ به پايان رسيده، ولي آنچه بر جهان حاكم است نشان مي دهد هنوز مبارزه به اتمام نرسیده است. لذا به فرموده ي امام راحل: «تا بانگ لا اله الا الله و محمد رسول الله بر تمام جهان طنين نيفكند، مبارزه هست و تا مبارزه در هر جاي جهان عليه مستكبران هست، ما هستيم». و اين در واقع همان دفاع جانانه از فرهنگي مقدس است. به قول شهيد آويني: «شهدا ماندند و زمان ما را با خود برده است.» كاش زمان بايستد تا اين‌قدر از شهدا دور نشويم. بايد بار ديگر با خداي خود پيمان ببنديم كه در راه ارزش هاي مقدس خود تا آخر ايستاده ايم. دوران هشت ساله‌ي دفاع مقدس به فرموده‌ي مقام معظم رهبري «اوج افتخارات ملت ايران است». لذا براي حفظ و انتقال ارزش‌هاي آن و فرهنگ ايثار و شهادت به نسل آينده، بايستي اين فرهنگ با جديت در برنامه‌ريزي فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي كشور مدنظر قرار گيرد.
- منبع: پایگاه خبر ی تحلیلی الف
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۰۶
http://alef.ir/vdcefo8znjh8opi.b9bj.html?199675
