چند روز پیش مشاور دفتر سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت اعلام کرد؛ در کشور پانزده میلیون نفر در معرض ازدواج وجود دارند که با تأخیر ازدواج مواجه شده اند. وی افزود: در این شرایط مداخله ای برای تشویق ازدواج این افراد نداریم و طی دو سال گذشته میزان ازدواج ها کمتر شده است! فراگیر بودن ازدواج یکی از ویژگی های جامعه ایران است. یعنی برخلاف بسیاری از کشورهای صنعتی که عده ی زیادی تمام عمر خود را به صورت تجرد و عزب سپری می کنند در ایران درصد بسیار ناچیزی ممکن است تا پایان عمر، مجرد باشند. ولی با این وجود در دهه ی اخیر برخی مسائل اجتماعی و اقتصادی سبب بروز و توسعه مسأله ای جدید در تشکیل خانواده به نام تأخیر در سن ازدواج گردیده است. وقتی به سن بلوغ و ازدواج تحت عنوان مقوله ای اجتماعی نگریسته می شود، گوئی کلافی در هم تنیده ای را می کاویم که تارها و رشته های متعدد آن به هم پیچیده شده اند. بسیاری از کارشناسان علت اصلی این مسأله را تغییر سبک زندگی یا بازنگری نقش های سنتی جوانان ایرانی عنوان می کنند. آمارهای رسمی، سن متوسط ازدواج برای پسران را ۲۵ تا ۳۵ و برای دختران ۲۴ تا ۳۰ سال اعلام می کنند. این میانگین، نشان دهنده ۵ سال افزایش در ده سال گذشته است. «سن ازدواج» متغیری کمّی است که می توان بوسیله آن تأثیر عوامل کمّی و کیفی دیگر بر رخداد ازدواج را بررسی نمود. زمانی که افراد یک جامعه برای ازدواج خود بر می گزینند آیینه تمام نمایی از باورها، وضعیت اقتصادی، سیاست های مربوط به کنترل جمعیت، توقعات و انتظارات افراد جامعه، گرایش به تحصیلات عالیه و ده ها متغیر تأثیرگذار دیگر می باشد. برای مثال بررسی و تحلیل داده های آماری حاکی از آنست که وضعیت اقتصادی،گرایش به تحصیلات عالیه، تغییرات در سبک زندگی، میل به استقلال مالی، میزان پایبندی به سنت ها و آموزه های دینی، سیاست های دولت و ده ها عنصر اجتماعی دیگر، رخداد ازدواج را تحت تأثیر قرار می دهند. اگر چه این روزها اشتغال، مسكن، تحصيلات و غيره به عنوان موانعي جدي بر سر راه ازدواج جوانان و سبب بروز تأخیر در آن محسوب مي شوند، ولي اینها تنها موانع نيستند. به بیان دیگر هر چند جامعه و مسوولان وظيفه دارند به بهترين نحو ممكن اين مشكلات را از پيش روي جوانان بردارند، اما بد نيست نگاهي نيز به اطراف خود بيندازيم و كمي هم به تار و پودهايي بينديشيم كه خود تنيده ايم. سختگيري ها، قيد و بندها، رسومات و بدعت های دست و پا گير كه روز به روز بر آنها افزوده مي شود، هریک موانع جدیدی را در سر راه ازدواج ايجاد مي كنند كه جوان بايد آنها را پشت سرگذارد. اغلب اين رسومات را خانواده هايي ايجاد مي كنند كه از لحاظ اقتصادي مشكلات چنداني نداشته و جزو طبقات مرفه جامعه محسوب مي شوند، سپس طبقات مياني نيز به تبع آنها درگير همان رسومات مي شوند كه زندگي را براي جوانانشان مشكل و مشكل تر مي سازد. بسياري از اين آداب و رسوم، ازدواج را كه قرار است بهترين و شيرين ترين واقعه زندگي انسان باشد، به تلخكامي مبدل مي سازد. انتظار از جوان براي خريدهاي آنچناني، برگزاري مراسم در فلان تالار، خودروي مدل بالا و نصب گل هاي گران قيمت و… پيرايه هايي است كه ازدواج را هر روز بيش از پيش مشكل تر ساخته و به تأخیر می اندازد.
خراسان – مورخ یکشنبه 1392/10/22 شماره انتشار 18597
http://www.khorasannews.com/News.aspx?type=1&year=1392&month=10&day=22&id=5553166
