خود مراقبتی و سلامت عمومی

با ابلاغ سیاست های کلی سلامت از سوی مقام معظم رهبری و همچنین اجرای مرحله ی دوم هدفمندی یارانه ها و افزایش سهم یارانه ی حوزه بهداشت و درمان، موضوع “سلامت” اهمیتی بیش از گذشته یافته و امید تحولی اساسی در این زمینه ایجاد گردیده است. بی شک اختصاص سهم بیشتری از یارانه ها به بخش سلامت موجب رشد و توسعه در این حوزه و نوید بخش تغییر اساسی و بنیادی در نظام سلامت کشور است که با برنامه ریزی های کلان عایدات خوبی نصیب مردم می گردد. در این رابطه و درصورت اجرای برنامه ها و سیاست های اشاره شده به طور حتم بیماری های واگیردار و هزینه های بیماری به عنوان دو مسأله ی عمده ی حوزه بهداشت و درمان کاهش چشمگیری خواهد داشت. بر اساس نظرات کارشناسان در مواجهه با سلامت عمومی تنها نبود بيماري مطرح نيست بلكه ارتقاي سلامت نيز بايد مد نظر باشد.

اکنون موضوع سلامت با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند. مشکلاتی از قبیل؛ زیرمیزی و دریافت های غیرقانونی برخی از پزشکان، اثرات تحریم ها و کمبود داروهای خاص، نابرابری در امکانات درمانی مراکز خصوصی و دولتی، ناکارآمدی بیمه ها و دفترچه‌های درمانی کم خاصیت، تغذیه نامناسب و عادت های غذایی ناسالم و … از مهمترین این مشکلات است. لذا در این رستا مفاهیمی از قبیل؛ خودمراقبتی، اولویت پیشگیری بر درمان، رعایت عدالت در سلامت و کاهش پرداخت‌ها از جیب مردم و هر موضوعی که بتواند از دغدغه‌های بیماران بکاهد باید جزو اولویت‌های متولیان سلامت در کشور قرار گیرد.
تامين و ارتقاي سلامت باید در دو مقوله جداگانه و كاملاً مرتبط با هم ديده شوند؛ اول بهبود شيوة زندگي و دوم مراقبت از بيماري‌ها. لذا در این راستا فرهنگ سازی و ارائه آموزش های عمومی و توجه و تمرکز بر پیشگیری و توسعه فرهنگ خودمراقبتی می‌تواند مهم‌ترین برنامه کاری وزارت بهداشت باشد. چرا که با توجه به این موضوع می‌توان از بروز بسیاری از هزینه‌های درمان جلوگیری کرد. باید این نکته ی مهم در جامعه نهادینه گردد که براي ارتقاي سلامت، نيازمند اصلاح شيوة زندگي هستيم. اگر ما بدانيم چگونه بنشينيم، چطور بخوابيم، چه غذاهايي مصرف كنيم، چگونه به بيماري مبتلا نشويم، چطور با مردم و جامعه رابطه برقرار كنيم، چگونه محيط زيست خود را حفظ نماييم، چگونه هزينه كنيم، چطور پس انداز نماييم و . . . يعني شيوة زندگي خود را بهبود ببخشيم، آنگاه به ارتقاي سلامت، دست يافته ايم. طبيعي است كه مراقبت از بيماري‌ها مي‌تواند موجبات ارتقاي سلامت را فراهم آورد به بیان دیگر مقوله هاي بهبود شيوة زندگي به منظور بيمار نشدن و يا خوب درمان كردن بيماران از هم جدايي ناپذيرند.
سخن پایانی این که براساس آموزه های دینی ما، سلامت در اولویت است و بایستی در این رابطه گام های جدی تری برداشته شود. لذا ترویج فرهنگ سلامت، توسعه بهداشت، خودمراقبتی و افزایش آگاهی های عمومی در بخش های مختلف جامعه با عنایت ویژه به دو موضوع؛ «تغذیه سالم و توسعه ورزش همگانی» به عنوان مهم ترین عوامل اثرگذار در سلامت و پیشگیری از بیماری باید مورد توجه عمومِ مردم و متولیان و فعالان بخش بهداشت و سلامت قرار گیرد. در این راستا شاید اختصاص بخشی از یارانه ها و امکانات بخش سلامت برای دسترسی آسان و ارزان مردم به مقولاتی همچون؛ ورزش عمومی و تغذیه سالم-مثلاً لبنیات-، معاینه های دوره ای همانند؛ دندانپزشکی، چشم پزشکی و سایر تست های چربی، فشار خون و … راهکار پیشگیرانه ی مناسبی باشد.

*خراسان – مورخ پنج‌شنبه 1393/02/04 شماره انتشار 18670

 

http://www.khorasannews.com/News.aspx?type=1&year=1393&month=2&day=4&id=5900831

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *