از سوی دیگر، افزایش مهاجرت از روستاها و دهات به شهرها و به دنبال آن توسعه‌ای که شهرها به صورت مُجاز یا غیرمُجاز یافته‌اند، سبب شده بسیاری از کوه‌ها، باغ‌ها، درخت‌ها، جنگل‌ها و منابع طبیعی در ییلاقات اطراف شهرهای بزرگ به مرور زمان از بین بروند و با کاهش چشمگیر میزان بارندگی و بادهایی که آلاینده‌ها را از شهرها می‌راند نتیجه همان چیزی شده که امروز سلامت زندگی همه شهرنشینان را به شدت تهدید می‌کند.
البته آنچه از اقدامات صورت گرفته در حوزه مقابله با آلودگی هوا گفتم بدان معنا نیست که این میزان از عملکرد کافی است و مسئولان وظایف خود را به صورت تام و شایسته به انجام رسانده‌اند؛ قطعاً مسئولان برای بهبود این اوضاع آشفته باید مدتی طولانی به صورت خستگی‌ناپذیر تلاش کنند. زیرا اگر همین اقدامات صورت گرفتۀ سطحی و زیر‌بنایی، ١٠برابر هم توسعه یابد بازهم از آنچه برای کاهش ترافیک و به دنبال آن سالم‌سازی محیط‌زیست شهروندان بدان نیازمندیم فاصلۀ بسیاری داریم. اگر امروز در شهری مثل مشهد که سالانه میلیون‌ها زائر را در کنار جمعیت میلیونی مجاوران خود پذیراست، بحث توسعۀ قطار شهری و یا خطوط بی‌آرتی داغ تر از همیشه دنبال می‌شود، دلیل اصلی آن درک همین اوضاع بسیار نامناسب هوا و ترافیک و راه‌بندان‌های شدید از سوی مسئولان است که بارها با چشم خود دیده‌اند مسیر تردد مردم به ویژه در مرکز شهر چگونه قفل می‌شود و آلودگی چندین برابر افزایش می‌یابد. ما برای مقابله با آلودگی هوا راهی بسیار طولانی در پیش داریم. وقتی می‌گویم “ما” منظورم هم مردم و هم مسئولان است. بی‌شک وقتی هوا آلوده باشد، دیگر مردم یا مسئولان نمی‌شناسد و برای همگان مخاطره‌آمیز است. توسعۀ حمل‌و‌نقل عمومی، کاهش آلودگی و اخذ تصمیماتی صحیح به منظور روان‌سازی ترافیک نیازمند طرح‌هایی جامع با هزینه‌های بسیار سنگین بوده که شاید با این اوضاع اقتصادی که در کشور حاکم است تا رسیدن به نقطۀ مطلوب راهی طولانی پیش‌رو داشته باشیم و نتوانیم با سرعت زیادی حرکت کنیم.اما آنچه اکنون در دسترس ما بوده و می‌تواند اوضاع کنونی شهر را کمی سامان بخشد مشارکت عمومی شهروندان است. حال با راه افتادن و تکمیل خط سوم بی‌آرتی، ظرفیت بیشتری برای کنار گذاشتن خودروهای شخصی به وجود آمده است. تجربه نشان داده طرح‌هایی که با همراهی و مشارکت مردم اجرا می شوند، خیلی سریع‌تر و با هزینه‌های کمتر به موفقیت می رسند. شهر متعلق به مردم است و خودشان باید برای توسعه و سالم‌سازی آن نقش اول را ایفا کنند. مثلاً وقتی هوا پس است هر فردی با بهره‌گیری از خطوط حمل‌و‌نقل عمومی و کنار گذاشتن خودروی شخصی می‌تواند نتایج بسیار مطلوبی به‌وجود آورد. همچنین صبوری و همکاری شهروندان در زمان راه‌اندازی سامانه‌های حمل‌و‌نقل عمومی تا زمان جمع‌آوری کارگاه‌ها و عادی شدن جریان‌های ترافیکی هر منطقه، اقدام مثبت دیگری است که کوشش همگانی مردم برای توسعۀ حمل‌و‌نقل عمومی و حرکت به سوی شهر هوشمند و سالم را نشان می‌دهد.
منبع: روزنامه شهرآرا مورخ چهارشنبه 4 بهمن 1396 شماره 2468
http://www.shahrara.com/js,text.ajax?y=1396&m=11&d=4&p=2&n=05
