همچنین کارکنان دانشی مجموعه ای از نیروهای انسانی سازمان ها هستند که سرمایه و توانمندی اصلی شان، دانش و مهارت تخصصی است و از آگاهی کافی برای کاری که انجام می دهند، بهره مند هستند و آن را در عرصه های مختلف اجرایی و مدیریتی به کار می گیرند. در سازمان ها از افرادی با ویژگی های یادشده به نام «سرمایه انسانی سازمان» یاد می شود. امروزه سازمان های دانشی که امور خود را بر مبنای پژوهش های علمی به ثمر می رسانند، اهمیت فراوانی پیدا کرده اند.
توانمندی و بقای این سازمان ها تا حد زیادی به دانشی وابسته است که زاییده و حاصل اندیشه منابع انسانی است. بهره مندی از دانش سازمانی به روز، رمز بقا و پایداری در عصر رقابتی حاضر محسوب می شود. مدیریت شهری باتوجه به گستردگی خدماتی که می دهد و تنوع فعالیت هایی که در حوزه وظایف خود دارد، می تواند بهره های فراوانی از خلاقیت، نوآوری و ویژگی های کارآفرینانه کارکنان دانشی ببرد. البته این امر مستلزم رویکرد عالمانه و آگانه مدیران و هوشمندسازی شهرهاست. به بیان دیگر برای رسیدن به شهر هوشمند به دو عامل انسانی مهم باید توجه شود: اول مدیران آگاه که الگوی ذهنی آن ها مبتنی بر به کارگیری قواعد علمی در توسعه فرآیندهاست و دوم کارکنان دانشی که با پردازش اطلاعات موجود برای ایجاد سطح بالاتری از دانش سازمانی، ارزش افزوده برای سیستم ایجاد می کنند و با خلاقیت، دانش و مهارت خود، این الگو های ذهنی را در عمل به خدمات و محصولاتی ارزشمند برای اداره شهرها تبدیل می کنند. مدیریت شهری برای اجرای نظام دانش بنیان باید سه مرحله خلق(ایجاد دانش)، انتقال(سهیم شدن)، و به کارگیری دانش(کارکنان، متخصصان) را در ساختار عملکردی خود طراحی کند تا براساس نتایج و پیامدهای حاصل از چنین فرایندی، بستر لازم برای ایجاد شهر هوشمند و توسعه یافته فراهم شود.
منبع: روزنامه شهرآرا، یکشنبه 21 فروردین 1401، شماره 3638
