آمایش شهری
علم جغرافیا به عنوان دانشی کاربردی که رابطه بین انسان و محیط را ارزیابی و تنظیم می کند نقش ویژه ای در ساماندهی برنامه های جامع آمایش سرزمین دارد. «آمایش سرزمین» در واقع نوعی برنامه ریزی است که در آن تعامل بین «انسان»، «محیط» و «فعالیت» به عنوان عاملی بنیادین و تعیین کننده در تأمین اهداف توسعه ای کشورها، مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از آمایش سرزمین، رسیدن به سطحی از مطلوبترین نحوه توزیع ممکن جمعیت، توسط بهترین شکل توزیع فعالیتهای اقتصادی ـ اجتماعی در پهنه سرزمین و در محدوده ی جغرافیایی مشخص است.