هر مکتب و نهادي براي خود قله و الگويي آرماني دارد که همه اعضا و افراد وابسته به آن مکتب سعي مي کنند بر اساس استعدادي که دارند روش و منش خويش را به گونهاي ترسيم و تنظيم نمايند که حتي المقدور بتوانند به آن جايگاه آرماني نزديک شوند.شجره طيبه بسيج نيز که بر اساس مباني الهي ثقلين و روح سراسر معنويت اسلام ناب و با دم مسيحايي رهبر کبير انقلاب نهال آن غرس گرديده است از اين قاعده مستثني نيست.
از اين رو همواره حرکت پرشتاب به سوي قله و الگويي آرماني که بر مبناي فلسفه وجودي و مباني نظري و اعتقادي اين نهاد مقدس تبيين شده، مورد تأکيد قرار داشته است. در همين راستا جمله مشهور مقام معظم رهبري که ميفرمايند: «بهترين الگوي بسيجيان در همه عالم حضرت علي (ع ) است» بيان نقطه آرماني و قله رفتار انساني و اسلامي پيش روي بسيج و بسيجيان مي باشد که بايد راغبانه و عاشقانه به سمت آن حرکت نمايند. بر اين اساس برخي از ضروري ترين لازمه ها و ويژگي هاي اعتقادي و رفتاري مورد نياز بسيج بر مبناي آرمان و الگوي علوي به شرح زير عنوان مي گردد:
وقف اسلام بودن: «بسيجي يعني علي (ع) که تمام وجودش وقف اسلام بود و آنچه رهبر و پيامبرش مي خواست و خدا را خشنود مي ساخت انجام مي داد.» اين فرمايش رهبر معظم انقلاب در واقع بيانگر ضروريترين ويژگي بسيج مي باشد که عنوان مي دارد بسيجي با تمام وجود بايد در خدمت تحقق آرمان ها و اهداف متعالي اسلام باشد. لذا در ليلة المبيت که مقرر شد حضرت علي(ع) به جاي پيامبر(ص) در بستر بخوابد از ايشان در مورد اتفاقاتي که ممکن است برايشان بيفتد چيزي نپرسيد. بلکه سؤال کرد: «آيا اگر من به جاي شما بخوابم جانتان در امان خواهد بود؟»
تقوا و پاکدامني: هر پيرو پيشوايي دارد که بايد به آن پيشوا اقتدا کند. پيشواي بسيجيان، اميرمؤمنان در اين رابطه مي فرمايد: «شما قدرت اين که عين منِ علي رفتار کنيد را نداريد. لکن مرا کمک دهيد و با من همراهي کنيد در پيشه کردن پرهيزکاري و ورع، در اجتهاد و تلاش در عفت و پاکدامني و در سداد و راستي»
بصيرت: بصيرت حاصل بررسي موشکافانه همه ابعاد دور و نزديک يک مسئله و فراهم آوردن يک معرفت ويژه نسبت به آن به منظور ارزيابي واقعي و ژرف آن مسئله است، به طوري که هيچ گونه ترديد و تزلزل در آن راه نيابد. در منظر امام علي(ع) ارزش انسان، وابسته به بصيرت اوست و ايمان آنگاه براي مومن سودمند است که همراه بصيرت باشد. بصيرت انسان را از هيجان زدگي و رفتارهاي ناصواب خصوصاً در زمان غبار آلود بروز فتنه ها باز مي دارد. کما اين که حضرت در زمان فتنه اي که بعد از رحلت پيامبر اعظم(ص) در بين مسلمانان ايجاد شد براي حفظ هدف بالاتري که همانا حفظ اسلام بود با بصيرت و ايمان 25 سال از حق مسلم خود گذشتند.
انسجام در تفکر، نظم و اعتدال در امور: امام علي عليه السلام مي فرمايند: «شما را به دو چيز توصيه مي کنم. به تقواي الهي و نظم در امور». اين جمله دقيقاً بر خلاف ادعاي برخي افراد است که به غلط روحيه بسيج را مترادف با تندروي و افراط و تفريط مي خوانند. بسيج بر مبناي توصيه اميرالمومنين مي بايست داراي انسجام در فکر و انديشه و نظم و اعتدال حداکثري در قول و عمل باشد.
اخلاص و قناعت: بسيج بيشتر از آن که يک اسم باشد يک رسم است، بيشتر از آنکه شعار باشد شعور است، فرهنگ باور، اعتقاد و ارزش است لذا با مروري بر زندگي امام متقيان درمي يابيم فرهنگ زندگي بسيجي مي بايست همانند الگو و مراد خود مالامال از قناعت و اخلاص و به دور از ريا و تشريفات زائد زندگي باشد.
اخلاق اجتماعي و مردم داري: يکي از مهمترين زمينههاي بروز و ظهور فرهنگ بسيجي همانا اخلاق اجتماعي در هنگامه مواجهه با مردم است. فرمايش امام علي(ع) در اين زمينه بهترين الگوست که مي فرمايند:«با مردم فروتن، نرمخو، مهربان، گشاده رو و خندان باش، در نگاه هايت، و در نيم نگاه و خيره شدن به مردم به تساوي رفتار کن، تا بزرگان در ستمکاري تو طمع نکنند و ناتوان ها در عدالت تو مايوس نگردند، زيرا خداوند از شما بندگان درباره اعمال کوچک و بزرگ، آشکار و پنهان پرسش مي کند»
تکيه بر خِرَد، دانش و فرزانگي: علي(ع) قبل از آن که مرد جنگ و جهاد باشد مرد خِرَد، دانش و فرزانگي است. لذا در هيچ ميداني بدون آگاهي و يا براي نفس خويش مبارزه نکرد. تا آنجا که پيامبر اعظم(ص) مي فرمايند: “انا مدينة العلم و عليٌ بابها”. امام معصوم خود عالم است و دروازه ورود به شهر علم. پس بسيجي که خود را مريد علي مي خواند در عصر دانش و فناوري و در زمانه اي که هراس دشمن بيشتر از رشد و توسعه علم و دانش کاربردي در کشور است مي بايست با بسيج علمي و جنبش نرم افزاري مجهز به جديدترين علوم و فنون روز باشد.
سخن پاياني اينکه مولاي متقيان و اميرمؤمنان حضرت علي (ع ) انسان پاکباخته اي در راه خدا بود که همه همت و تلاش خويش را براي پيشرفت و تعالي اسلام صرف کرد. لذا اکنون و در هفته بسيج که بيش از سه دهه از حيات انقلاب مي گذرد و اين نهاد مقدس به عنوان يکي از نمادهاي ارزشي و مباني نظري جمهوري اسلامي در جامعه معرفي گرديده است، ضرورت دارد با الهام از اين آرمانِ دست نيافتني، رفتار انساني، مسلک و منش بسيج را بيش از پيش با اين الگوي متعالي تنظيم و همراستا نماييم و اين عرصه را به مثابه مدرسه اي براي تمرين مجاهدت، عشق و ايثار در راه ارزش هاي والاي انساني و اسلامي بدانيم.
منبع: خراسان – مورخ چهارشنبه 1393/09/05 شماره انتشار 18843
نويسنده: مهدي ياراحمدي خراساني mahdiyarahmadi@gmail.com