مقدمه: در دین اسلام بسیار بر پوشش و حجاب زنان در جامعه تأکید شده و دلیل این تاکید نیز طبق فرموده خداوند متعال در مرحله اول حفظ امنیت وکرامت زن است. مطمئناً حفظ حریم و امنیت زن که یک رکن اساسی تشکیل خانواده می باشد موجب تحکیم بنیان خانواده و جامعه است. زنانی که می کوشند تا به هروسیله ای خودنمایی کنند متبرج نام دارند. این افراد با افراط در آراستگی به نحوی خود را می آرایند که بیشتر از اشخاصی که پوشش و آراستگی معمولی و معتدل دارند جلب توجه می کنند. در این که گرایش به زیبایی در هر انسانی یک میل فطری و غریزی است شکی نیست اما اگر در آن افراط شود تبدیل به یک معضل و عامل ایجاد شهوت شده و خطرات جبران ناپذیری به بار می آورد.
مصادیق تبرج:
تبرج و خودآرایی مصادیق مختلفی دارد. در گذشته به پا کردن خلخال و آرایش صورت و نوع لباس به شکلی که نازک باشد و قسمتهایی از بدن را نمایان کند تبرج محسوب می شد امروز تبرج مصداق های گسترده تر و مختلفی دارد از جمله:
استفاده از عطرهای تند: استفاده از عطر در دین همواره مورد تاکید بوده است اما با افزایش تنوع عطرها و اودکلن ها باید در نحوه مصرف انها دقت کرد. برخی اودکلن ها به علت بوی خاصی که دارند در جنس مخالف ایجاد شهوت می کنند. این ویژگی حتی در برخی موارد یکی از دلایل اصلی ساخت این اودکلن ها می شود و از شاخصه های آن محسوب می گردد. هم چنین اودکلن و عطرهایی که بوی تند وزننده داشته باشند به طوری که از دور مشخص شود که زنی در حال عبور است از متبرجات می باشد.
رنگ های زننده: اگرچه پوشیدن لباس شاد در دین مورد اقبال و تاکید قرار گرفته است اما تندروی در انتخاب رنگهای زننده باعث خروج از اعتدال و روی آوردن به رنگهایی می شود که بسیار جلب توجه می کنند و از دور به نحوی دیده می شود که زن را از سایرین متمایز می نماید.رنگهایی مثل قرمز،صورتی،سبز روشن، نارنجی و…. وقتی در لباس پوشیدن مورد استفاده قرار گیرند کم یا زیاد باعث جلب توجه می شوند.
حیوانات:شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد اما در جامعه بسیار شاهد این پدیده بوده ایم که برخی خانم ها سگ ها را در اغوش میگیرند.این مسآله علاوه بر اینکه به جایگاه زنان توهین می کند از آنجایی که باعث جلب توجه سایرین می شود بهانه ای به دست افراد سودجو می دهد تا حداقل با گفتن یک جمله نامناسب به زن مدتی تفریح کنند.
آرایش غلیظ: اگرچه آراستگی در هیچ کتاب و حدیثی نفی نشده است بلکه بسیار موکد نیز می باشد اما اراستگی باید در حد اعتدال باشد. وقتی زنان بیش از حد معمول ارایش و از رنگهای گوناگون و تند برای این امر استفاده می کنند مسلم است که مورد توجه و تعرض قرار می گیرند.
لباس بدن نما: نوع لباسی که زن در هنگام حضور در جامعه می پوشد از اهمیت بالایی برخوردار است. لباس های تنگ و چسبان که اندام زن را در معرض نمایش قرار می دهد در واقع نباید نام پوشش به خود بگیرد بلکه باید گفت تفاوت چندانی با برهنگی ندارد چرا که برجستگی های بدن وی به راحتی قابل تشخیص است.
خنده بلند و تغییر لحن هنگام صحبت با نامحرم: خندیدن خودآرایی محسوب نمی شود اما باعث جلب نظر دیگران می شود هم چنین اگر زن هنگام صحبت کردن با مرد نامحرم به گونه ای صدا و لحن خود را تغییر دهد که موجب ایجاد شهوت در مرد شود تبرج کرده است.
موی رنگ شده و ناخن لاک زده : مو و ناخن یکی از عوامل ایجاد کننده زیبایی در زنان است. حال اگر مویی را که رنگ شده است و بر زیبایی ان افزوده شده یا ناخنی که بر ان لاک زده شده است در معرض دید عموم قرار دهند تبرج رخ داده است.
تبرج و خودآرایی مصادیق مختلفی دارد. در گذشته به پا کردن خلخال و آرایش صورت و نوع لباس به شکلی که نازک باشد و قسمتهایی از بدن را نمایان کند تبرج محسوب می شد امروز تبرج مصداق های گسترده تر و مختلفی دارد از جمله:
استفاده از عطرهای تند: استفاده از عطر در دین همواره مورد تاکید بوده است اما با افزایش تنوع عطرها و اودکلن ها باید در نحوه مصرف انها دقت کرد. برخی اودکلن ها به علت بوی خاصی که دارند در جنس مخالف ایجاد شهوت می کنند. این ویژگی حتی در برخی موارد یکی از دلایل اصلی ساخت این اودکلن ها می شود و از شاخصه های آن محسوب می گردد. هم چنین اودکلن و عطرهایی که بوی تند وزننده داشته باشند به طوری که از دور مشخص شود که زنی در حال عبور است از متبرجات می باشد.
رنگ های زننده: اگرچه پوشیدن لباس شاد در دین مورد اقبال و تاکید قرار گرفته است اما تندروی در انتخاب رنگهای زننده باعث خروج از اعتدال و روی آوردن به رنگهایی می شود که بسیار جلب توجه می کنند و از دور به نحوی دیده می شود که زن را از سایرین متمایز می نماید.رنگهایی مثل قرمز،صورتی،سبز روشن، نارنجی و…. وقتی در لباس پوشیدن مورد استفاده قرار گیرند کم یا زیاد باعث جلب توجه می شوند.
حیوانات:شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد اما در جامعه بسیار شاهد این پدیده بوده ایم که برخی خانم ها سگ ها را در اغوش میگیرند.این مسآله علاوه بر اینکه به جایگاه زنان توهین می کند از آنجایی که باعث جلب توجه سایرین می شود بهانه ای به دست افراد سودجو می دهد تا حداقل با گفتن یک جمله نامناسب به زن مدتی تفریح کنند.
آرایش غلیظ: اگرچه آراستگی در هیچ کتاب و حدیثی نفی نشده است بلکه بسیار موکد نیز می باشد اما اراستگی باید در حد اعتدال باشد. وقتی زنان بیش از حد معمول ارایش و از رنگهای گوناگون و تند برای این امر استفاده می کنند مسلم است که مورد توجه و تعرض قرار می گیرند.
لباس بدن نما: نوع لباسی که زن در هنگام حضور در جامعه می پوشد از اهمیت بالایی برخوردار است. لباس های تنگ و چسبان که اندام زن را در معرض نمایش قرار می دهد در واقع نباید نام پوشش به خود بگیرد بلکه باید گفت تفاوت چندانی با برهنگی ندارد چرا که برجستگی های بدن وی به راحتی قابل تشخیص است.
خنده بلند و تغییر لحن هنگام صحبت با نامحرم: خندیدن خودآرایی محسوب نمی شود اما باعث جلب نظر دیگران می شود هم چنین اگر زن هنگام صحبت کردن با مرد نامحرم به گونه ای صدا و لحن خود را تغییر دهد که موجب ایجاد شهوت در مرد شود تبرج کرده است.
موی رنگ شده و ناخن لاک زده : مو و ناخن یکی از عوامل ایجاد کننده زیبایی در زنان است. حال اگر مویی را که رنگ شده است و بر زیبایی ان افزوده شده یا ناخنی که بر ان لاک زده شده است در معرض دید عموم قرار دهند تبرج رخ داده است.
آیا هرنوع آراستگی تبرج است؟
برخی فکر می کنند که هرنوع آراستگی تبرج محسوب می شود به همین علت عطر نمی زنند، به سرو وضع خود رسیدگی نمی کنند، به دنبال پوشیدن لباس های مناسب نیستند و به قول خودشان ساده و بدون هرگونه خودنمایی در جامعه ظاهر می شوند و آراستگی و شیک پوشی را با تبرج اشتباه می گیرند اما نکته مهم اینجاست که همانطور که افراط در آراستگی موجب تبرج می شود، تفریط در آن نیز موجب ایجاد شلختگی در شخص شده و دیگر برای وی اهمیتی ندارد که چگونه در جامعه حضور یابد. این امر نیز در دین اسلام مورد مذمت قرار گرفته است.چرا که حتی ائمه بزرگوار(ع) نیز همواره با لباس های آراسته در جمع حاضر می شدند و هرگز آراستگی را ممنوع نکردند. بنابراین نباید مفهوم تبرج را با تمیزی و زیبایی اشتباه گرفت.
برخی فکر می کنند که هرنوع آراستگی تبرج محسوب می شود به همین علت عطر نمی زنند، به سرو وضع خود رسیدگی نمی کنند، به دنبال پوشیدن لباس های مناسب نیستند و به قول خودشان ساده و بدون هرگونه خودنمایی در جامعه ظاهر می شوند و آراستگی و شیک پوشی را با تبرج اشتباه می گیرند اما نکته مهم اینجاست که همانطور که افراط در آراستگی موجب تبرج می شود، تفریط در آن نیز موجب ایجاد شلختگی در شخص شده و دیگر برای وی اهمیتی ندارد که چگونه در جامعه حضور یابد. این امر نیز در دین اسلام مورد مذمت قرار گرفته است.چرا که حتی ائمه بزرگوار(ع) نیز همواره با لباس های آراسته در جمع حاضر می شدند و هرگز آراستگی را ممنوع نکردند. بنابراین نباید مفهوم تبرج را با تمیزی و زیبایی اشتباه گرفت.
آسیب های فردی و اجتماعی تبرج:
آسیب به زن متبرج در مرحله نخست: تبرج در مرحله اول به شخص متبرج آسیب می رساند زیرا فضایی را برای سودجویی افراد ناپاک و چشم چرانی آنها فراهم میکند و حتی در مراحل بعدی موجب ایجاد روابط نامشروع نیز می شود.حد و مرزها را می شکند و به راحتی آبرو و حرمت زن را از بین می برد.
تزلزل خانواده: زنی که با ظاهری نامتعارف در کوچه و خیابان ظاهر می شود نه تنها به خانواده خود خیانت می کند و زیبایی هایی را که باید تنها برای همسرش آشکار کند در معرض دید همگان قرار می دهد بلکه با این کار موجب از هم گسستگی زندگی دیگران نیز می شود.چرا که باعث به هوس و گناه افتادن مردان دیگر می گردد. این مردان صرفا افراد لااوبالی نیستند،چه بسا بسیاری از مردان خانواده دار که حتی فکر چنین اتفاقی هم به ذهنشان خطور نمی کند با دیدن بدن نمایان و صورت ارایش کرده زنی دچار گناه شوند و حتی به خاطر همین مساله خانواده خود را نیز از دست بدهند. درست است که مردان هم باید چشمان خود را از نگاه کردن به زنان فروببندند اما وقتی زنی با پوشیدن لباس های نامناسب و ارایش های آنچنانی در میان مردان جولان می دهد سخت است که بتوان مردان را وادار به چشم پوشی کرد زیرا چنین زنی به عمد این گونه رفتار می کند و حتی برای یک لحظه هم که شده موجب جلب توجه دیگران می شود
ناامنی در جامعه و افزایش محدودیت برای زنان: هنگامی که برخی زنان در جامعه با بی بندوباری و بدون توجه به عرف حاضر می شوند زمینه ایجاد خطر را نه تنها برای خود بلکه برای سایر بانوان نیز ایجاد می کنند زیرا به مردهای هوس باز این اجازه را می دهند که چشمان خود را بر هر زنی بدوزند و قباحت این عمل برایشان از بین می رود و در نتیجه جامعه به فساد کشیده می شود از طرفی زنهایی که می خواهند خود را از این معضل دور کنند نیز با محدودیت های بسیاری در نوع پوشش و بیرون رفتن از خانه به منظور خرید،کار یا هر برنامه دیگر مواجه می شوند.
آسیب به زن متبرج در مرحله نخست: تبرج در مرحله اول به شخص متبرج آسیب می رساند زیرا فضایی را برای سودجویی افراد ناپاک و چشم چرانی آنها فراهم میکند و حتی در مراحل بعدی موجب ایجاد روابط نامشروع نیز می شود.حد و مرزها را می شکند و به راحتی آبرو و حرمت زن را از بین می برد.
تزلزل خانواده: زنی که با ظاهری نامتعارف در کوچه و خیابان ظاهر می شود نه تنها به خانواده خود خیانت می کند و زیبایی هایی را که باید تنها برای همسرش آشکار کند در معرض دید همگان قرار می دهد بلکه با این کار موجب از هم گسستگی زندگی دیگران نیز می شود.چرا که باعث به هوس و گناه افتادن مردان دیگر می گردد. این مردان صرفا افراد لااوبالی نیستند،چه بسا بسیاری از مردان خانواده دار که حتی فکر چنین اتفاقی هم به ذهنشان خطور نمی کند با دیدن بدن نمایان و صورت ارایش کرده زنی دچار گناه شوند و حتی به خاطر همین مساله خانواده خود را نیز از دست بدهند. درست است که مردان هم باید چشمان خود را از نگاه کردن به زنان فروببندند اما وقتی زنی با پوشیدن لباس های نامناسب و ارایش های آنچنانی در میان مردان جولان می دهد سخت است که بتوان مردان را وادار به چشم پوشی کرد زیرا چنین زنی به عمد این گونه رفتار می کند و حتی برای یک لحظه هم که شده موجب جلب توجه دیگران می شود
ناامنی در جامعه و افزایش محدودیت برای زنان: هنگامی که برخی زنان در جامعه با بی بندوباری و بدون توجه به عرف حاضر می شوند زمینه ایجاد خطر را نه تنها برای خود بلکه برای سایر بانوان نیز ایجاد می کنند زیرا به مردهای هوس باز این اجازه را می دهند که چشمان خود را بر هر زنی بدوزند و قباحت این عمل برایشان از بین می رود و در نتیجه جامعه به فساد کشیده می شود از طرفی زنهایی که می خواهند خود را از این معضل دور کنند نیز با محدودیت های بسیاری در نوع پوشش و بیرون رفتن از خانه به منظور خرید،کار یا هر برنامه دیگر مواجه می شوند.
سخن آخر:
زن در جامعه اسلامی همواره مورد کرامت قرار گرفته است.بخصوص زن ایرانی که از همان ابتدا حتی در زمان سلاطین نیز نجیب و عفیف بوده است و ماجرای همسر خشایارشاه را که بارها در تاریخ خوانده ایم گواهی بر این ادعاست. اما متاسفانه تهاجم فرهنگی این بارهم با نشانه گرفتن حجاب و حیای زنان مسلمان ایرانی سعی در نابودی این فرهنگ عظیم و زیرسوال بردن و تضعیف دین اسلام دارد. اگر در زنان زیبایی و میل به آراستگی و جلوه گری وجود دارد به این علت است که موجب جلب محبت همسرشان و بقای زندگی انها شود نه اینکه با در معرض دید عموم قرار دادن این زیبایی ها موجب تباه شدن زندگی خود و دیگران شوند. یادمان باشد تبرج علاوه بر نافرمانی از دستورالهی و نهادن حق ا… بر ذمه شخص ، حق الناس را نیز در پی دارد و زن متبرج باید پاسخگوی چشمانی که به گناه انداخته و زندگی هایی که نابود کرده است باشد.
زن در جامعه اسلامی همواره مورد کرامت قرار گرفته است.بخصوص زن ایرانی که از همان ابتدا حتی در زمان سلاطین نیز نجیب و عفیف بوده است و ماجرای همسر خشایارشاه را که بارها در تاریخ خوانده ایم گواهی بر این ادعاست. اما متاسفانه تهاجم فرهنگی این بارهم با نشانه گرفتن حجاب و حیای زنان مسلمان ایرانی سعی در نابودی این فرهنگ عظیم و زیرسوال بردن و تضعیف دین اسلام دارد. اگر در زنان زیبایی و میل به آراستگی و جلوه گری وجود دارد به این علت است که موجب جلب محبت همسرشان و بقای زندگی انها شود نه اینکه با در معرض دید عموم قرار دادن این زیبایی ها موجب تباه شدن زندگی خود و دیگران شوند. یادمان باشد تبرج علاوه بر نافرمانی از دستورالهی و نهادن حق ا… بر ذمه شخص ، حق الناس را نیز در پی دارد و زن متبرج باید پاسخگوی چشمانی که به گناه انداخته و زندگی هایی که نابود کرده است باشد.
* خراسان – 8 آبان 91 – شماره 18255- صفحه اجتماعي
