هیچ اشکالی ندارد.
اصلاً مهم نیست.
با آن که عاشقانه و بی صبرانه خواهان اجابت خواسته ی خود هستم ولی به هیچ وجه ناراحت نمی شوم.
حتماً به صلاحم نیست. می دانم او مرا بی پاسخ نمی گذارد. این که جوابِ اجابت نمی یابم حتماً حکمتی دارد.
ولی من ناامید نمی شوم.
اگر ده ها بار دیگر خواسته ی خود را مطرح کنم و جواب نگیرم باز هم مأیوس نمی شوم.
آخر می دانم، اطمینان دارم و این موضوع را با تمام وجود لمس کرده ام که او مرا دوست دارد.
او شیفته ی من و بسیار کریم و مهربان است.
پس دلیلی ندارد که خواسته ی مرا بی پاسخ گذارد. حتماً حکمتی در کار است.
خدایا! مهربان عزیزم! و معبود دوست داشتنیي من!
تو را شکر گذارم که آن چه را به مصلحت من نیست اجابت نمی کنی.
ای معبود بی همتای من!
من بار دیگر خواسته ی خود را مطرح می کنم. چون بنا نیست از درگاه تو ناامید گردم.
حال خود می دانی!!
یا خواسته ی مرا اجابت فرما! و یا مهر آن را از دلم بیرون ببر.
من آنقدر در محضر تو درخواست خویش را عاشقانه و خاضعانه عرضه می نمایم. تا در زمان مقرر تکلیف مرا خود روشن فرمائی. یا دلیل المتحیرین!
*میخ*
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………
