این اتفاق شکل و شمایل کوچه‌ها و محله‌ها را به کلی تغییر داد. از آثار توسعه شهر و شهرنشینی، گسترش زندگی آپارتمانی است. مهاجرت گسترده به شهرها، افزایش جمعیت و گرانی و محدودیت زمین باعث شده است که دیگر خانه های ویلایی نتواند جوابگوی این حجم جمعیت باشد و بیشتر خانه ها شکل آپارتمانی به خود بگیرند. آپارتمان نشینی در واقع شیوه ای از زندگی است که در آن خانواده ها با فرهنگ و آداب مختلف در کنار یکدیگر زندگی می کنند. این نوع زندگی نیازمند قواعد و قوانین خاصی در حوزه شهروندی و ارتباطات اجتماعی است. زندگی آپارتمانی برای خود مزایا و معایبی دارد. همچنین علاوه بر قوانین ویژه ای که همه ساکنین باید رعایت کنند یک سری فوت و فن هایی هست که توجه به آنها می تواند چالش های آپارتمان نشینی را کاهش دهد و زندگی را برای ساکنین آن لذت بخش نماید. «استفاده تجاری از انباری، مزاحمت حیوانات خانگی، مدیریت ساختمان، مکان و نحوه پارک خودرو، قبوض مشترک، زباله، پرداخت شارژ، مهمانی های پرجمعیت، سر و صداهای نامتعارف، اختلافات کودکان و …» از مهم ترین چالش های همسایه ها در یک مجموعه آپارتمانی است که هر یک با رعایت اصول و بهره مندی از مهارت های خاص رفتاری در مسیر مناسب هدایت می گردد. «احترام به حقوق یکدیگر، عدم آزار همسایه ها و احسان به آن ها» سه اصل زندگی آرام و توأم با لذت در فرهنگ آپارتمان نشینی است. یکی از نکات مهمی که می توان با رعایت آن در آپارتمان از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کرد، برگزاری جلسات منظم با اعضای ساختمان است که در آن علاوه بر اینکه شما می توانید همسایگان خود را بشناسید و صمیمت و ارتباط با آن ها را افزایش دهید از مشکلات مجموعه ای که در آن زندگی می کنید آگاه می شوید و در تصمیم گیری های لازم سهمی خواهید داشت. زندگی اجتماعی دارای چارچوب هایی است که بر اساس آن هر یک از شهروندان حقوق و تکالیفی دارند که برای حفظ نظم اجتماعی باید نسبت به آن آگاه و وفادار باشند. فراموش نکنیم در زندگی آپارتمانی همانطور که خود را دارای حقوقی می دانیم باید نسبت به وظایف و تکالیف خویش نیز آگاه باشیم و آن ها را رعایت کنیم. نمی توانیم با غرور و بی توجهی به حقوق همسایگان بگوییم: چاردیواری؛ اختیاری. به دلیل این که رفتار و گفتار ما مستقیم و یا غیر مستقیم بر کیفیت زندگی همسایه ها اثر می گذارد دیگر این چاردیواری دیگر اختیاری نیست و چارچوب های خاصی دارد. شما بر روی سقف واحد پایینی و در زیر سقف واحد بالایی زندگی می‌کنید و به همین خاطر حداقل یک دیوار مشترک با آنها دارید. همین دیوار مشترک باعث می‌شود حقوق مشترکی ایجاد شود که باید نسبت به آن توجه داشته باشید.
منبع: روزنامه شهرآرا، شنبه 5 آذر 1401، شماره 3816
