بی خانمان

بدتر این که هر سال در زمان تمدید قرارداد اجاره بدون هیچ حساب و کتاب و یا قانونی خاص قیمت ها چندین برابر می شود و هیچ کسی هم نمی تواند مانع آن گردد. در این میان مشاوره های املاک و کارگزاری های مسکن هم به جای نقش آفرینی در جهت کاهش قیمت ها علاقمند به رشد بی رویه قیمت اجاره بها دارند و بدین ترتیب خانواده ای که خانه مسکونی ندارد با چالش های سرسام آور اقتصادی مواجه می شود و مجبور به دست و پا زدن در بحران مالی و هزینه های ناتمام زندگی می گردد. هر چند دولت سیزدهم یکی از برنامه های جدی خود را در این حوزه اعلام کرد و وعده های گسترده ای هم در این راستا به مردم داد ولی به نظر می رسد تحقق آن در عمل با مشکلات فراوانی مواجه است که تا حد زیادی امیدواری مردم را کاهش داده است. به عنوان مثال بنا به گزارش مرکز آمار از وضعیت مسکن در تهران، متوسط قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در پایتخت از پاییز ۱۳۹۶ تا پاییز ۱۴۰۰ رشد ۵۷۰ درصدی داشته است و اکنون بعد از چند ماه این قیمت روند تصاعدی بیشتری به خود گرفته به گونه ای که نه تنها مالکیت خانه برای گروه عمده ای از مردم امری محال گردیده است بلکه حتی عده بسیاری از خانواده ها توانایی پرداخت اجاره بها و پیش پرداخت رهن واحد مسکونی را ندارند. وضع قوانین خاص برای خانه های خالی و رویکردهای خاص نظارتی و کنترل بازار مسکن هم نتوانسته است اتفاق ویژه ای را در جهت بهبود این بازار رقم بزند. این مهم سال هاست که رفاه عمومی را تا حد زیادی کاهش داده است و عده زیادی از مردم مجبور هستند با پرداخت های گزاف در منازل مسکونی با کیفیت نازل زندگی خود را به سر ببرند و برای سایر هزینه های جاری خود نیز با محدودیت های پرشماری مواجه گردند. مدت هاست اجاره نشینی دیگر خوش نشینی نیست بلکه زندگی توأم با استرس و فشار شدید مالی است که مستأجران را در تنگنا قرار داده و لذت زندگی را از آن ها می گیرد. مالکان منازل مسکونی با هر قیمتی که ملک خود را اجاره می دهند باز هم راضی نیستند و در دل رویای چند برابر کردن دریافتی خود در زمان تمدید اجاره را می پروانند. به بیان ساده تر علاوه بر این که اوضاع اقتصادی و مدیریت این جریان به سامان نیست و مشکلات اقتصادی کشور در این حوزه هم چالشی و جدی است مردم هم به یکدیگر آن گونه که باید و شاید رحم نمی کنند و از هم حمایت نمی کنند. البته این یک امر مطلق نیست و قاعدتاً افراد منصف فراوانی پیدا می شوند که با در نظر گرفتن مشکلات معیشتی مستأجران از آن ها حمایت می کنند ولی این عدد نسبت بالایی ندارد. به هر حال تا زمانی که تلاش های دولت به نتیجه برسد و یا بخواهد اتفاق خاصی در بازار مسکن ایجاد شود که کمی بار مردم کمتر شود ضرورت دارد با نیت رضای الهی و با رویکرد مهربانی و نگاه منصفانه آن هایی که موقعیت دارند مراعات مردم را بکنند و بر موج سهمگین افزایش قیمت ها سوار نشوند تا به منظور شکرانه الهی بخاطر بهره مندی از موقعیت اقصادی مناسبی که دارند اقدامی موثر انجام داده باشند.

منبع: هفته نامه نخست، پنجشنبه 16 تیر 1401، شماره 927

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *