⛱ متأسفانه وقتی سر مدیران آنقدر شلوغ می شود که دیگر وقتی برای رسیدگی به امور جاری ندارند و به دلیل مشغله و فشار کاری ارتباط مستقیم شان در طول سلسله مراتب سازمانی به حداقل می رسد و هر پیام و دستوری را تنها از طریق مسئول دفتر صادر می کنند، کارتابل ها و حق امضایشان را در اختیار آن ها قرار می دهند و حتی پیام های شخصی شان را همین افراد پاسخ می دهند دیگر چیزی برای مدیر باقی نمی ماند جز جلسات مکرر و ملاقات های تشریفاتی. در کنار این اتفاق یک تلفنچی با حداقل کفایت همه کاره سیستم می شود. البته قطعاً این بیماری سازمانی عمومیت ندارد و استثنائات فراوانی هم از افرادی که پایشان را از گلیم شان بیشتر دراز نمی کنند وجود دارد ولی متأسفانه این معضل گریبان بسیاری از سازمان ها را گرفته است.
⛱ مشکل اینجاست که مدیر بیچاره حتی از این مسأله که در بغل گوشش اتفاق می افتد خبر هم ندارد که بخواهد مانع یکه تازی منشی خود شود. پس مقام عالی وزارت، آقای استاندار، جناب معاون، شهردار محترم، مدیرکل عزیز لازم است قبل از هر چیزی از سلامت و امانت داری مسئولین دفتر خود اطمینان حاصل کنید و بعد به آن ها اختیارات بدهید. ضمن این که بسته بودن راه ارتباطی سایر مسئولین و مقامات سازمان و حتی کارکنان سطوح پایین با شما سبب می شود که از بخش قابل توجهی از اتفاقات سیستم بی خبر بمانید و افرادی بدون صلاحیت و توانایی جای شما تصمیم بگیرند و سبب بدنامی شما و تضییع امور گردند.
#غارتنهایی
