این در حالی است که قرن ها خصوصاً در دوره صفویان ایران کشوری مدرن در حوزه معماری بوده است و هم اینک آثار ارزشمند و فاخر فراوانی از زمان های دور به صورت چشم نواز و درخشان مقابل چشم شهروندان و گردشگران برخی شهر های ما دلربایی می کنند. اگر قرار است کالبد شهری «تجلی گاه معماری اسلامی و اصیل ایرانی» باشد «ساماندهی جلوه های دیداری شهر» باید به صورت جدی توسط مدیران و شهروندان دنبال گردد. در کشورهای توسعه یافته معمولاً ساخت و سازها، تبیلغات شهری و تصاویر موجود و منصوب در خیابان ها طبق قواعد شهرسازی استقرار یافته اند و هر محله بر اساس بافت شهری خود تبلغات خاصی دارد امری که حتی در رنگ بندی ساختمان ها نیز رعایت می گردد. اما به دلیل فقدان معیاری خاص این مهم کماکان پاشنه آشیل زیباسازی بسیاری از شهرهای ما است. از مجسمه ها، پلاک ها و تابلوهای رنگارنگ و در سایزهای ناهمگون در و دیوار و مغازه ها بگیرید تا عدم بهره مندی از طراحی های منسجم در ساخت و سازها، آرایش منطقی معابرو برج ها و … که جلوه های بصری را با اختلال مواجه ساخته است. باید این موضوع به دلیل اثر ناخودآگاهی که بر آرامش ذهن مردم و زیبایی محیط دارد مورد توجه قرار گیرد. مقابله قانونی با افرادی که این مهم را نقض می کنند نیز باید در دستور کار جدی دست اندرکاران باشد. فراموش نکنیم آنچه در برابر دیدگان عموم مردم قرار می گیرد ماهیت اجتماعی دارد هر چند امری خصوصی انگاشته شده است. کلام آخر این که شهر باید به «سلامت بصری» برسد. این مهم یک عزم و اقدام همگانی از سوی مدیران شهری، هنرمندان، مردم و کارشناسان حوزه شهرسازی را مطالبه می کند. «پیرایش شهر، بهبود سیمای رنگی، زیباسازی منظر و گرافیک شهری» در جهت ایجاد آرامش بصری و نشاط ذهنی شهروندان اهمیت فراوانی دارد که به تدریج با ایجاد نظم در طراحی و کاهش آلودگی های دیداری حاصل می گردد.
منبع: روزنامه شهرآرا، چهارشنبه 26 آبان 1400، شماره 3531
https://shahraranews.ir/fa/publication/content/12301/337216
