شب قدر

خدای مهربانم! دوست عزیزم! مهر ثابت و عشق پایدار من! نمی توانم در شب قدر چیزی بگویم وقتی طنین ” فزت و رب الکعبه ” علی(ع) به بلندای تاریخ در تمامی شب های قدر طنین انداز است. آری! این صدا صدای علی است.
پس “در خانه اگر کس است یک حرف بس است”. من دیگر در برابر ندای ملکوتی امام غریبم چیزی برای عرضه نمی یابم. اصلاً نمی خواهم سخنی به زبان آورم. من برای حضور در محضر حضرت دوست دستانم خالی و کوله بارم پر از وبال گناه است. پس رواتر آن است زبان من در کام باشد تا این که سخنی کم قدر در این شب پر قدر به زبان آورم. تنها به محضر خدای علی(ع) خود را عرضه می کنم و در چاه غربت فریاد ” الغوث الغوث ” سر می دهیم تا به برکت نام و ذکر علی(ع) من هم حز خیل عظیم “خلطنا من النار” گردم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *