فرار از خانه ی دوم

 

دو دسته دانش آموز وجود دارد؛ اول آنهایی که با شوروشوق دوهفته قبل از مهر ماه، کیف و وسایل خود را حاضر می کنند و هرروز به تقویم نگاه می کنند تا بالاخره انتظار تمام شود و به مدرسه بروند. و دسته ی دوم آنهایی که با بی حوصلگی چندروز از مهر که می گذرد کوله را روی دوش خود می اندازند و به مدرسه می روند و اگر اجباری در کار نباشد حاضرند تمام ایام سال را با خاطری آسوده در خانه بمانند و وقت خود را در مدرسه نگذارنند؟ فکر می کنید علت این این تفاوت در چیست؟


همه ما جمله«مدرسه خانه دوم است» را بارها شنیده ایم. اما آیا واقعا در زمان تحصیل احساس می کردیم مدرسه خانه دوم ماست یا این تنها یک شعار بود؟ فرزندان ما چقدر مدرسه شان را دوست دارند و آن را خانه دومشان می دانند؟ مدارس در این میان چه وظیفه ای دارند و چگونه باید تبدیل به خانه دوم دانش آموزان شوند؟ مسلماً ایجاد محیطی لذت بخش در کنار آموزش یکی از وظایف مهم مدارس است. محیطی که دانش آموزان آن را دوست داشته باشند و هنگامی که در آن به سر می برند از تمام شدن مدرسه و خروج از آن احساس ناراحتی کنند.متأسفانه در بیشتر مدارس این خط مشی وجود دارد که دانش آموز وقتي وارد یک محیط جدید می شود ناچار است با شرایط آن کنار بیاید! درکمتر موردي این تفکر وجود دارد که مدارس باید زمينه اي فراهم سازند تا دانش آموزان آنقدر علاقه مند گردندکه با ورود به مدرسه احساس دور شدن از خانه خود را نداشته و همان حس راحتی که در منزل دارند در مدرسه داشته باشند. با یک تفاوت جدی و آن هم حضور در کنار دوستان قدیمی و جدید و کسب مهارت و افزایش اطلاعات در این محیط است.
شاید برخی در پاسخ به این مطالب بگویند مدرسه قانون دارد و اگر بخواهیم چنین حسی را در دانش آموزان ایجاد کنیم تنها با شکستن قوانین و اجازه به آنان مبنی بر اینکه می توانند هر کاری را که به ان تمایل دارند انجام دهند چنین اتفاقی می افتد اما باید دانست که اگر شرایط مدرسه برای دانش اموزان قابل قبول باشد نیازی به شکستن قوانین نیست و اتفاقا دانش اموزان بیشتر به رعایت قانون پایند خواهند بود. جذب دانش اموزان به مدرسه راهکارهایی دارد که بسیار ساده اند و فقط به کمی حوصله،ابتکار و مهارت نیاز دارد؛
زیبایی ظاهری مدرسه: اولین مساله ای که برای هر دانش اموز اهمیت دارد جذابیت های ظاهری مدرسه است.اینکه مدرسه فضای سبز داشته باشد،کلاسهای مرتب با درودیوار تمیز داشته باشد،وسایل و تجهیزاتش کهنه و قدیمی نباشد و به طور کلی یک فضای تمیز و زیبا هرچند کوچک اولین نکته ای است که دانش اموز در لحظه اول به ان توجه می کند زیرا قرار است طی ۹ ماه تحصیلی هرروز در چنین مکانی به سر ببرد.
تجهیزات مدرسه: در عصر جدید که انواع وسایل اموزشی جدید ابداع شده اند توجه مدارس به تجهیز به این وسایل اهمیت زیادی دارد .باید توجه داشت که مدارس کنونی مانند مکتب و نهضت های سواد دانش اموزی ۵۰سال قبل نیست که دانش اموز فقط از روی یک کتاب خط ببرد و بنویسد و کتابش را ببندد تا روز بعد دوباره به مدرسه برود. دوران کتاب محوری به سر رسیده است و دانش اموزان باید از دستان،گوشها و چشمهای خود برای اموزش استفاده کنند یعنی باید آنچه را که در کتاب می خوانند خودشان لمس و تجربه کنند و از نزدیک ببینند.
اردوهای آموزشی: شاید درگذشته این تصور بود که اردوهای آموزشی فقط یک هزینه گزاف روی دست مدرسه می گذارد در حالی که یک اردو لازم نیست در یک محیط دور از مدرسه و با هزینه ای سنگین برای تمام مدرسه برگزار شود.بلکه دانش آموزان هر کلاس می تواند به همراه معلم کلاس با هزینه ای اندک به مکانی که قرار است در مورد آن یا موضوع خاص دیگری آموزش ببینند رفته و یک یا دوساعتی را به مشاهده وقایع از نزدیک بپردازند.
برخورد و رفتار معلمان در کلاس: یکی از مهمترین عوامل جذب دانش آموزان به مدرسه نحوه برخورد معلم و دبیر با آنهاست. اگر مدرسه را خانه دوم دانش آموز می دانیم معلم را هم باید والدین دوم آنها بدانیم. آنچه باعث ایجاد کشش در دانش آموز و لذت بردن از حضور در فضای مدرسه می شود رفتار معلم با ایجاد ارتباط با اوست و این موضوع آن چنان اهمیت دارد که از قدیم گفته اند؛«درس معلم ار بود زمزمه ی محبتی/جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را».
متأسفانه برخی از دبیران چنین می پندارند که خشونت در کلاس و ایجاد یک فضای خشک موجب می شود دانش آموزان تمام حواسشان را به درس جمع کنند و حتی از رفتارهای ناپسند در کلاس خودداری کنند در حالی که این طرز تفکر کاملاً اشتباه است. معلمی که با بداخلاقی سر کلاس حاضر می شود وفقط درس می دهد هیچ وقت نمی تواند تأثیرگذاری معلمی را داشته باشد که با روی بشاش و اخلاقی مناسب در کلاس حاضر می شود. این معلم نه تنها در آموزش نکات درسی به دانش آموزان موفق تراست بلکه به علت ارتباطی که با دانش آموزان دارد می تواند در سایر زمینه های اخلاقی هم در آنها تأثیر بگذارد.
مشارکت دانش آموزان در مدیریت مدرسه: اگر دانش آموزان در مدیریت مدرسه مشارکت کنند نسبت به آن همان احساس تعلق و تعهدی را که در خانه دارند پیدا می کنند و حضور در مدرسه برایشان جذاب مي شود. این موضوع در همه ابعاد مدیریتی مدرسه است؛ چه مدیریت فضای فیزیکی مدرسه و چه مدیریت کلاس با حضور و مشارکت در مباحث درسی.
دانش آموزان امروز آینده سازان فردای این سرزمین هستند. شرایط محیطی و نوع برخورد با دانش آموزان است که آنها را به مدرسه جذب می کند یا برعکس فراری می دهد! اگر می گوییم مدرسه خانه دوم است باید شرایط آرامش خانه را در مدرسه ایجاد کنیم. رفتارها و برخوردهای محبت آمیز و دوستانه، محیط شاداب و بانشاط و تجهیزات آموزشی مناسب همه دست در دست هم می دهند تا دانش آموزان واقعاً احساس کنند در خانه دوم خود حضوریافته اند نه اینکه خانه ی دوم خود را دوست نداشته و یا از آن فراری باشند!
عنوان: فرار از خانه ی دوم
نویسنده: مهدی یاراحمدی خراسانی

تاریخ انتشار : چهارشنبه ۹ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۲۷
منبع: پایگاه خبری تحلیلی الف

http://alef.ir/vdcewx8wojh8efi.b9bj.html?243729

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *