سرمربي يكي از دو تيم اول فوتبال كشور بازنده و مغموم پشت ميز مصاحبه مي‌نشيند، چشمانش را مي‌بندد و برابر دوربين‌ها و چشمان ميليون‌ها بيننده به زمين و زمان لعنت مي‌فرستد! آنقدر آشفته صحبت مي‌كند كه بسياري از جملاتش معنا و مفهوم مشخصي ندارد. لعنت به بي‌سوادي فوتبال! لعنت به قوانين فيفا! لعنت به اين ميز! لعنت به اين، لعنت به آن… مگر چه اتفاقي افتاده است؟
تيم بزرگ پايتخت در هفتۀ اول ليگ باخته است. باخته كه باخته! مگر آخر دنياست! اين همه بي‌ظرفيتي براي چيست؟ برد و باخت طبيعت فوتبال است. آن هم زماني كه در اوج گرماي تابستان قرعۀ بدشانسي به نامت بيفتد و در آبادان، آن هم برابر طرفداران پرشور برزيلِ ايران مجبور به مسابقه شوي احتمال باخت دوچندان مي‌شود. مگر در ليگ گذشته پرسپوليس هم در آبادان مغلوب نشد ولي در نهايت قهرمان ايران شد؟ پس مسئله باخت نيست. مسئله چيز ديگري است. خيلي ببخشيد از اين واژه استفاده مي‌كنم، دليل كولي‌بازي‌هاي مربي استقلال باختن به نفت آبادان آن هم در چلۀ اول تابستان و يا محروميت يكي دو بازيكن تيمش نيست. به نظر مي‌رسد از همين ابتداي كار وي مي‌خواهد فرار به جلو داشته باشد و با توجه به خريدهاي نجومي و انتقادات شديدي كه به جذب بازيكنان پا به سن گذاشته و شايد هم مصدوم به وي مي‌شود ژست حق به جانب به خود بگيرد. كافي است سري به صفحه‌هاي اجتماعي هواداران آبي‌ها بزنيد و اوج ناراحتي آنها را مشاهده كنيد. كاش به جاي لعن و نفرين فرستادن به زمين و زمان، مربي جوان استقلال كمي راجع به جملۀ فراز كمالوند سخن مي‌گفت كه چرا نتوانستند از نظر فني حتي يك بار دروازۀ زردپوشان را تهديد كنند. اگر منصوريان به خريدهايش و تيمش اعتقاد دارد و از آن حمايت مي‌كند نبايد با اولين شكست كه خيلي هم غير قابل توجيه نيست اين‌گونه خود را ببازد و از كوره دربرود و اگر خودش هم نسبت به خريدهايش ترديد دارد كه نبايد تاوانش را از اين و آن بگيرد و به زمين و زمان لعنت بفرستد. دلم مي‌خواهد با همان آهنگي كه پرافتخارترين مربي آبي‌ها در موارد خاص، برخي افراد را با واژۀ «بزرگوار» مي‌خواند به ايشان بگويم بزرگوار! تيم شما با اين همه ستارۀ ميدان‌ديده و باتجربه مي‌تواند يكي از مدعيان جدي قهرماني باشد به شرط آنكه فرار به جلو نكني و در جايي كه بايد از مسائل فني صحبت كني ذهن هواداران را منحرف نكني. همۀ رسانه‌ها و هواداران كاملاً حواسشان جمع است. خوب و بد را مي‌فهمند. حتي با فرض اينكه در جريان محروميت بازيكنان تيم‌‌تان حق با شما باشد، باز هم رفتار شما در نشست خبري بيشتر هوچي‌گري بود تا پاسخگويي فني! اگر بيشتر كار كنيد حتماً نتيجه مي‌گيريد و ديگر نياز به ناله و نفرين نداريد.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ دوشنبه 8 مرداد 1396 شماره 5798
http://www.khabarvarzeshi.com/p/128447
