جام گرفتن، موفقیت و قهرمانی برازندۀ کسی است که هیچ گاه از پیروزی و پیشرفت سیر نمی شود و برای رسیدن به آن از هیچ تلاشی فروگذار نمی کند. هم او که برایش فرقی نمی کند رقیب مقابلش کیست، امکاناتش در چه حد است، ضعیف است یا قوی و یا هر چیز دیگری که بخواهد برای شکست احتمالی اش توجیه منطقی یا غیرمنطقی درست کند، او فقط خود را موظف می داند هر آن چه در چنته دارد رو کند و هر چه در توان دارد خالصانه به میدان آورده و تیمش را به هدف بلندی که دارد رهنمون سازد.
اگر رگ غیرتش بالا بزند، اگر خونش به جوش بیاید و اگر احساس کند چاره ای جز پیروزی ندارد مطمئن باشید دیگر هیچ کسی جلودارش نیست و نمی تواند مانع موفقیت او گردد. اگر گاهی جلوی دوربین و یا کنار زمین به داوری و زمین و زمان اعتراض می کند بیشتر جنبۀ بیرونی دارد و در درون فقط خودش را مواخذه می کند و از خودش توقعات بی شماری دارد. او را که می بینی مطمئن می شوی موفقیت اتفاقی نیست. موفقیت وابسته به یک نگرش صحیح و شکست ناپذیر، عزم و اراده ای بلند، روحیه ای بالا و راضی نبودن به وضع موجود است و هر فردی که این موارد را در کنار هم داشته باشد می تواند همواره در مسیر پیروزی گام بردارد. او شناسنامۀ فوتبال ایران است که هیچ فوتبالیست ایرانی افتخاراتش به او نمی رسد. چهره ای جهانی و تکرار نشدنی که همت بلندش ستودنی و عزم اراده اش پولادین و رکوردهایش دست نیافتنی است. علی دایی مرد شماره یک افتخارات فوتبال ایران است که اکنون بار دیگر خودش و کسانی که در حلقۀ اتحادش قرار داشتند را به مدال پیروزی دیگری رساند. اگر می خواهید بدانید دایی تا چه میزان امیدوارانه و جدی نسبت به رخدادهای زندگی نگاه می کند به فریادهای قهرمانی وی بعد از پیروزی در فینال جام حذفی نگاه کنید انگار این اولین افتخار وی در فوتبال است! چهرۀ بین المللی ایران که نایب قهرمان لیگ اروپا و بهترین بازیکن آسیا بوده است الان برای دستیابی مجدد به جام حذفی سر از پا نمی شناسد و این یعنی او معتاد پیروزی است و برایش موفقیت انتهایی ندارد و هر چقدر بیشتر بدان دست پیدا می کند انگیزۀ مضاعفی برای تلاش مجدد پیدا می کند.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ 25 اردیبهشت 96 شماره 5738
