⛱ یار وفادار من! جانان مهربانم! عشق و ایمانم! مگر من مرده ام که تو زانوی غم بغل کنی و این چنین حیران و پریشان باشی؟ سرت را روی شانه هایم بگذار، اگر آرام می شوی “های های” برایم گریه کن. خودم همراه و هم پای غم ها و دردهای توام، بی حوصلگی هایت را به جان می خرم و کوله بار تمام گلایه هایت را به دوش می کشم.
⛱ من سری دارم پرشور که درد می کند برای برآوردن خواسته های تو، دلی دارم پر امید که مرا برای زندگی عاشقانه در کنار تو مصمم تر می کند و از همه مهم تر خدایی دارم که حرف های مرا ناگفته می شنود و می داند، هوایم را دارد، غم را از دلم می زداید، دعایم را مستجاب می کند و هر آن چه بخواهم کریمانه به من می بخشد.
