به گزارش مدیریار علی جبار رشیدی در گفتگو با خبرگزاری مهر درباره وضعیت کشور در زمینه شاخص “تعداد مقالات در هر میلیون نفر جمعیت کشور” گفت: در حال حاضر 120 مقاله در هر میلیون نفر جمعیت کشورمان داریم این در حالیست که در چشم انداز 20 ساله مطرح است که این باید 500 مقاله در هر میلیون نفر جمعیت کشور داشته باشیم.
مشاور معاون پژوهشی و فناوری وزیر علوم افزود: سرانه مقاله علمی در ایران در حال حاضر حدود 12/0 است که تا پایان چشم انداز 20 ساله نظام باید به 5/0 مقاله برسد.
وی در حالی که تأکید بر تدوین شاخص هایی منطبق بر الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و مطابق نیازها و شاخص های بومی کشور دارد به مهر گفت: فرض کنید به تعداد مقالات در هر میلیون نفر جمعیت کشور تا پایان چشم انداز 20 ساله نظام از 500 نیز عبور کند، مطلوبیت این آمار در کجاست؟ اگر این تعداد به یکهزار مقاله در یک میلیون جمعیت کشور نیز برسد اما خودمان هیچ استفاده ای از آن مقالات نکنیم و همه‌اش صرف مشکلات اقتصادی و فناوری و مسائل کشورهای دیگر شود، آنگاه چه مطلوبیتی برای ما دارند.
جبار رشیدی خاطرنشان کرد: هر قدر بتوانیم تعداد مقالاتی که در حوزه نیاز کشورمان کاربرد دارند را بالاتر ببریم برایمان مطلوب است. اصلا برای ما مطلوب این نیست که دنیا به ما بگوید آفرین که این قدر مقاله ارائه می کنید.
مشاور معاون پژوهشی و فناوری وزیر علوم در تشریح پارامتر دیگر برای سنجش وضعیت علمی کشورها گفت: یکی از پارامترها بحث استنادات انتشارات علمی کشور است. به عنوان مثال این ارزیابی می شود که یک مقاله ای که ما نوشته ایم، در دنیا چقدر به این مقاله استناد می شود و این مقاله چقدر در دنیا مرجع قرار می گیرد.
وی میزان استنادات در واحد انتشارات علمی کشورمان را 5 اعلام کرد و گفت: در چشم انداز 20 ساله نظام مطرح است که میزان استنادات در واحد انتشاراتمان به 15 برسد. اصلا اگر در سناریویی قرار است مطلوب ما 15 باشد ما می گوییم عیبی ندارد اما تاکید داریم که استنادات “چه کسی؟” مهم است.
جبار رشیدی افزود: این که چه کسی مقاله علمی ما را استناد می کند مهم است. کسی که به علم ما استناد می کند از این علم برای چه کاری می خواهد استفاده کند. یعنی این علم، علم نافع است یا مضر؟ ما دنبال علم نافع هستیم، علمی که توسط آن به جامعه خودمان و جامعه بشری خدمت کنیم.
منو
