“محمد(ص) “؛ امین وحی، شمعِ جمعِ آفرینش، اشرفِ مخلوقات، خورشیدِ هدایت و بنده ی برگزیده ی خداوند مهربان در ازمنه و امکنه ای از تاریخ که تاریکی و گمراهی همه جا را فرا گرفته است و مردمانش با رفتارهای غیراخلاقی و غیرانسانیِ بی حد و حصرشان، زمانه ی خویش را به “عصر جاهلیت” مسمّا نموده اند، توسط “ارحم الراحمین” برای نجات بشریت از آلودگی ها و گمراهی ها برانگیخته می گردد. طبق آیه ی شریفه ی قرآن، خداوند متعال بر انسان ها منت نهاده و رسولی را از بین خودشان به عنوان”رحمه للعالمین” چراغ افروز راه اهل بینش و طراز کارگاه آفرینش قرار داده است. این وجود نورانی و این کعبه ی آمالِ سجایای اخلاقی نه برای مردمان عصر خود بلکه برای تمامی دوران ها همچون خورشیدِ فروزان، هدایت گر، گرما بخش و بشارت دهنده است. هم او که شدیدترین دافعه ها را در مقابله ی با کافران و غاصبان و ظالمان دارد و در بین مومنان و صالحان و مردمان منشأ رحمت و الفت است. اکنون قرن ها از زمان بعثت پیامبر اعظم -که درود و رحمت خدا بر او خاندان مطهرش باد- می گذرد اما انسان ها روز به روز بیشتر و بیشتر به آموزه های معنوی او و کتابی که بر قلب مطهرش نازل گردیده است احتیاج دارند. اما چه سود که عده ای در هزاره ی سوم همچون خفاشان شب طاقت دیدن نور را نداشته و به خیال باطل خود می خواهند چراغ هدایت اسلام نبوی را خاموش نمایند. حال آنکه نمی دانند؛ «آنچه خاموش نشود نور خداست». بر این اساس برخی از مهمترین آموزه های جهانشمولی که از پیامبر عظیم الشأن اسلام در این وانفسای زندگی بشری اهمیت بیشتری دارد به شرح حوزه های زیر ارائه می گردد:
1- خانواده: احادیث فراوانی از پیامبر و معصومین علیهم السلام نقل گردیده است که فرموده اند؛ «محبوبترین نهاد نزد خدای عزوجل خانواده است».مسلماً آنچه نزد خدا و پیامبرش از همه محبوب تر باشد نزد طاغوت و شیطان از هرچیزی منفورتر است. لذا امروز به خوبی مشاهده می شود که هدف اصلی جریان تهاجم فرهنگی، ماهواره ها و شبکه های اجتماعی غربی ایجاد تزلزل در نهاد خانواده است. این در حالی است که پیامبر اسلام برای تقویت نهاد خانواده و مودت و محبت در بین اعضای آن اعم از زن، شوهر و فرزندان توصیه های بسیاری دارد چرا که مسیر زندگی و سلامت بشری را در استحکام خانواده و رعایت قواعد زندگی طبیعی و فطری انسان می بیند.
2- اخلاق: «إنما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق؛ به‌راستی که من مبعوث شدم تا شرافت‌های اخلاقی را کامل و تمام کنم[و به مردم بیاموزم]. امام صادق(ع) در رابطه با این مسأله می فرماید: «خداى عزّ و جلّ پیغمبرانش را به “مکارم اخلاق” زینت داد، شما نیز خود را بیازمائید، اگر چنین اخلاق والایی در وجود شما هم بود، خدا را سپاس گوئید و بدانید که بودن آنها در شما خیر است و اگر در شما نبود، از خدا بخواهید و نسبت به آنها رغبت جوئید. امام سپس ده مصداق از مکارم اخلاق را بیان فرمود: یقین، قناعت، صبر، شکر، خویشتن دارى، خلق نیکو، سخاوت، غیرت، شجاعت و مروّت».
3- سبک زندگی: در زمانه ای که مصرف زدگی، اسراف و تبذیر، تجملات و تشریفات و همچنین بی عدالتی، بی صداقتی، بی محبتی و بی مهری در زندگی گروه های انسانی بیش از هر چیز دیگری به چشم می آید سبک زندگی پیامبر اعظم الگوی مناسبی برای رهایی بشر از مادی گرایی و دنیا طلبی خواهد بود. زندگی پیامبر بر مبنای «اعتدال و میانه روی» بود. هرگز افراط و تفریط نکرد. همچنین یکی از اصول برجسته در سیره فردی و سبک زندگی ایشان «ساده زیستی و بی تکلفی» است. پیامبر زواید را از معیشت خود حذف کرد به تمام معنا ساده زیست. هرگز از ساده زیستی دور نشد، به اشرافیت میل نکرد، بیزار بود از اینکه شبیه سلاطین و پادشاهان باشد. این ساده زیستی در همه امور پیامبر از جمله پوشش، خوراک، رفت و آمد، نشست و برخاست و تعاملش با دیگران وجود داشت. همچنین «رحمت و محبت» شاه کلید موفقیت پیامبر در جامعه جاهلی بود تا جایی که فرمود: «محبت بنیاد و اساس روش و سنت من است»
4- حکومت: حکومت در اندیشه ی نبوی باید ارزش آفرینی نموده و حاکمی را تصویر نماید که تفاوت جوهری با عناصر طاغوتی داشته باشد. بر این اساس حاکم اسلامی یک حاکم معنوی بوده که جایگاه اصلی قدرت او در معنویت است. امروزه مشابه این جایگاه در هیچ جای دیگر غیر از چارچوب اندیشه ی اسلامی یافت نمی شود حتی در حکومت های به تعبیری دینی مانند حکومت واتیکان؛ که هرچند یک جایگاه خاص دارد، ولی به تعبیر رهبر انقلاب بیشتر از آنکه یک جایگاه معنوی یا جایگاه مفاهیم، ارزش ها و معیارها باشد یک حکومت صنفی است. اما در اندیشه ی اسلامی حکومت، حکومت مفاهیم، معیارها و ارزش هاست که مبتنی بر آموزه های وحی بوده و احدی نباید از آن تخطی نماید نه حکومت افراد و اصناف که ممکن است در مرور زمان دچار انحراف گردد.
آن چه مسلم است نیاز امروز بشریت به معارف اسلامی و آموزه های نبوی بسیار بیشتر از زمان بعثت پیامبر اعظم(ص) است. و این نیاز تا زمان ظهور امام عصر(عج) روز به روز افزایش می یابد. تجاوزها، قتل و غارت ها و جاهلیت مدرن بشرِ امروز کمتر از مردمان عصر جاهلیت در زمان بعثت پیامبر(ص) نیست. اتفاقاتی که طی سال های اخیر در عراق، سوریه، افغانستان، لبنان، فلسطین، غزه و آخرین نمونه آن اینک در یمن توسط سوی رژیم سفاک سعودی شاهدیم همه و همه گواه بر آن است که تنها راه رهایی بشر از جرم و جنایت، جهل، قتل، فساد و فحشای رایج در دنیای امروز بازگشتن به همان آموزه های 1400 سال پیش زمان بعثت است که جهانشمول بوده، قدیمی نمی شود و خِرد انسان تنها در پناه پیروی از وحی و آموزه های نبوی می تواند به فلاح و صلاح خویش نائل گردد.
* منبع: فرهنگ نیوز
http://www.farhangnews.ir/content/165014
