آنهایی که بی بهانه دوستم دارند

⛱ گاهی از خودم سئوال می کنم این همه فیلسوف و دانشمند از کجا آمده اند و یا مگر هنوز هم پیامبری مبعوث می شود که هر روز عده ی بیشماری گمان می کنند در سرزمین جاهلیتِ دیگران به پیامبری برانگیخته شده اند. همان هایی که مکرر پند می دهند، نصیحت می کنند، نسخه می پیچند، هدایت می کنند و خلاصه با خط کش عقل ناقص خود زندگی و رفتار دیگران را اندازه می گیرند و در گوش مردم آیۀ یأس می خوانند.

⛱ در حال حاضر فقط کسانی را می خواهم که بی دلیل مرا تأیید می کنند، بی بهانه دوستم دارند، بی منت محبت می کنند، بی ادعا پای سخنانم می نشینند، برایم کاسه داغ تر از آش و یا دایه مهربان تر از مادر نمی شوند، در غم و شکست شریک من می شوند، به هنگام موفقیت و پیروزی از من شادمان ترند و خلاصه به من با تمام کم و کاستی ها و ضعف هایی که دارم احترام می گذارند و آب از آسیاب علاقه شان نمی افتد.

#دلنوشته
#غارتنهایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *