سال هاست كه منطقه ي خاورميانه با مشكلات اساسي روبرو بوده و يكي از بحراني ترين مناطق جهان به شمار مي آيد. مهم ترين و اساسي ترين ريشه بحران خاورميانه مسأله فلسطين و جنگ مداوم رژيم جعلي اسرائيل با مردم فلسطين و برخي از كشورهاي همجوار آن از جمله لبنان است. آنچه در تاریخ سرزمين فلسطین به روشنی آشكار است، حضور مداوم و چهارده قرنی مسلمان ها و عرب ها در این دیار می باشد. این دوره طولانی مدت حضور عرب ها و مسلمان ها تا قبل از دخالت انگلستان، به صراحت اسلامی بودن و عربی بودن این منطقه مهم از خاورميانه را تحکیم و تثبیت می کند و بر خیال های واهي و بي اساسي که اسرائیل برای رسیدن به این سرزمین و غصب آن عرضه می کند خط بطلان مي كشد.
تا اوايل قرن بیستم یهودیانْ وطن مشخصي نداشتند و اكثراً در کشورهای مختلف اروپايي مثل روسیه، رومانی، لهستان و سايرکشورها به صورت پراکنده و جدا از هم زندگی می کردند. این پراکندگی و عدم انسجام و حس حقارت ناشی از آن، گروهي از يهوديان را بر آن داشت تا اجتماعی مستقل از یهود بنا کنند. براين اساس طي يك حركت برنامه ريزي شده و منسجم نهضتی با هدف دستيابي به “وطن و هويت وطني” پایه ریزی و برقرار نموندند كه در ميان يهوديان به «ارض موعود» شهرت يافت. همچنين به خاطر قله «صهیون» در شهر بيت المقدس اين حركت و نهضت نفرت انگيز صهيونيسم نامگذاري شد. حركتي كه هدف آن ايجاد هويت و صاحب وطن كردن عده اي از يهوديان بي هويت از راه اشغال و تصاحب اعتبار و وطن ديگران در نقطه اي مناسب و برگزيده از جغرافياي زمين بود. با این كه یهودیان پس از ویرانی اورشلیم در سال 70 میلادی به دست رومیان، در سراسر جهان پراكنده شدند، اما، وحدت دینی و فرهنگی خود را حفظ كردند و در ملت های دیگر حل نشدند. و بدین جهت در طول تاریخ، به عنوان یك اقلیت دینی و گاه نژادی بویژه در كشورهای مسیحی شكنجه و آزار دیدند و به همین دلیل، در طول قرن های متمادی، همواره آرزو و وعده ی بازیافت «ارض موعود» را در خیالشان می پروراندند.
در سال 1897 با تشكیل «نخستین كنگره جهانی صهیونیست» در شهر بال سوییس، صهیونیزم به صورت نهضت سیاسی سراسری در اروپا درآمد و تئودور هرتسل(1860-1904) سردبیر یكی از روزنامه های معتبر وین، رهبری نهضت را در دست گرفت. هرتسل در جزوه ای كه در سال 1896 تحت عنوان «دِر یودن اشتات» (كشور یهودیان) منتشر ساخت، خواستار تشكیل كشوری یهودی در فلسطین شده بود.
ابتدای توطئه، مهاجران صهیونیست در فلسطین كه كشوری عرب نشین و تحت حاكمیت امپراتوری عثمانی(تركیه) بود، زمین هایی خریداری و در آن تأسیسات كشاورزی ایجاد كردند. از همان ابتدا برای رهبران نهضت صهیونیزم واضح بود كه تصرف زمین برای تحقق رؤیاهایشان امری ضروری است. انتخاب فلسطین به عنوان سرزمين موعود برای یهودیان، نه بر مبناي ريشه ي تاريخي و نه بر پایه اعتقاد به مقدسات و ارزش هاست؛ بلکه این انتخاب از آن روست که فلسطین در منطقه ای فوق العاده حساس و راهبردی واقع شده است و همچنین در زمانی که یهودیان در صدد یافتن وطن برآمدند این کشورْ مستعمره، انگلیس بود و به راحتی به چنگ آنان می افتاد. این یک انتخاب سیاسی و راهبردی بود و شعارهای وطن یهود، ارض مقدس و سرزمين موعود یهود تنها بهانه ای برای رسیدن به اهداف طمعکارانه اسرائیل است.
يهوديان غاصب صهيونيسم براي رسيدن به هدف غير مشروع خود از انواع تجاوزها، تعارض ها، دسیسه ها، توطئه ها و كشتارهاى جمعى و آوارگى، بى خانمانى و … كوتاهي نكردند و با همراهي و همكاري استكبار جهاني -و در رأس آن آمريكا- بخشى از سرزمينهاى اسلامى را اشغال و تحت سلطه خود در آورده اند و سال هاست در اين منطقه چهره ي غير انساني خود را براي جهانيان به تصوير مي كشند. سران یهود در مقابله با ملل غير يهودي اقداماتی انجام دادند که از جملۀ آنها تأسیس محفل ماسونی(در قرن هفدهم میلادی) با دو هدف نابودسازیِ ادیان الهی و تسلّط بر دولت ها، و نیز جنبش صهیونیزم(در قرن نوزدهم) به هدف تشکیل دولت یهود در ارض مقدس و استیلاء بر منطقۀ نیل تا فرات بود. سران یهود به سبب ارتباط بسيار نزديك با حاكمان اروپا در سمت مشاور در حوزه استعمارگري و دستيابي به ثروت‌هاي بي حساب با ابداع نظام مالي بانكي، در تحقق بخشیدن به این اهداف موفقیت های چشمگیری کسب کردند. آنها برای تحقق نویدهای «تلمود» در سیطرۀ یهود بر دنیا، در مرحله اول یک حکومت پنهان مرکّب از سیصد یهودی تشکیل دادند. که در این رساتا ولتر راتنویِ یهودی در روزنامه «وینر پرس» مورّخ 25/12/1909 نوشت: «سرنوشت اروپا تنها به دست سیصد یهودی تعیین می گردد».
اكنون در حالی که سالها از تداوم جنایات رژیم اشغالگر قدس می گذرد بار دیگر در آستانه روز جهاني قدس قرار داریم. روز همدردی با ملت فلسطین و ادامه جنگ و جهاد برای شکست رژیم صهیونیستی. فزون طلبی، نژادپرستی و اعمال غیر اخلاقیِ اکثریت قوم یهود در طول تاریخ، سبب نزول عذاب های الهی بسیاری بر ایشان شده و آن ها را بارها هدف تاخت و تاز اقوام و ملل گوناگون قرار داده است. نکوهش یهود و تهدید ایشان به عذابهای الهی به کرّات در عهد عتیق(تورات) به چشم می خورد. روز قدس فرصتي است كه همه مسلمانان و آزاد انديشان جهان بايد به اهميت بيت المقدس در دين اسلام و به اهميت ملت فلسطين در مبارزه خود فكر كنند. قدس، اولين قبله و دومين حرم مسلمانان جهان، سرزمین اصلی و وطن میلیون‌ها آواره ي فلسطینی است که استکبار جهانی توسط صهیونیسم جنایتکار، از سال 1984 آن سرزمین را از دست ساکنان و صاحبان واقعي اش خارج ساخته است. امام خمینی(ره) در پیامی در ارتباط با روز قدس فرمود: «من از عموم مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی می‌خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند، و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می‌کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می‌‌تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان «روز قدس» انتخاب و طی مراسمی همبستگی بین‌المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان فلسطین اعلام نمایند.» تاريخ بشريت هرگز جنايتها، حماقت ها و اهانت هاى گروهى يهودى جنايت پيشه را كه مي خواهند اصالت ملي ديگران را به نام خود ثبت كنند فراموش نخواهد كرد و به ياري خداوند متعال روزي فرا خواهد رسيد كه از صحنه ی روزگار حذف خواهند شد. حقيقتي مسلم كه آثارفروپاشي و اضمهلال اين رژيم نشاني اميد بخش بر تحقق حتمي آن است.
سرمقاله روزنامه خراسان – مورخ پنج‌شنبه 1392/05/10 شماره انتشار 18467
به قلم مهدی یاراحمدی خراسانی
http://khorasannews.com/News.aspx?type=1&year=1392&month=5&day=10&id=5013377
