قصد ندارم همانند بسیاری از مشکلات دیگری که در کشور وجود دارد این را هم گردن دشمنان بیاندازیم اما قطعاً اتفاقی که در این گونه ماجراها رخ می دهد منافعش مستقیم به حساب دشمنان ریخته می شود و ضرر و زیان آن هم برای مردم، جامعه و کشور عزیزمان خواهد بود. اصولاً در کشوری همانند ایران با بیش از هشتاد میلیون نفر جمعیت و وجود اقوام مختلف لر، کرد، ترک، عرب، بلوچ، فارس، ترکمن و … اختلافات فرهنگی، عقیدتی، رفتاری، بینشی و … امری کاملاً طبیعی است که هرگز در ذات خود مذموم نبوده و نخواهد بود. اتفاقاً وجود طوایف مختلف با دیدگاه های متفاوت سبب غنی شدن هر چه بیشتر فرهنگ کشور می گردد و حیات، فرهنگ و تمدن را غنا می بخشد. اما زمانی که هوشیار نباشیم و از درک این مهم غفلت نماییم عده ای فرصت خواهند یافت این ویژگی که می تواند جز خصوصیات مثبت در کشور ما باشد را به مبانی جدی اختلاف تبدیل کنند و سبب ایجاد بیگانگی مردم کشور از یکدیگر شوند. اتحاد و همبستگی و طلب خیر کردن برای همه مردم کشور در هر لباس، جایگاه و عقیده ای که هستند وظیفه ی ملی آحاد مردم ایران است. هر فردی باید همان طور که برای عقاید خود احترام قائل است برای آرا و باورهای دیگران نیز احترام قائل باشد و زندگی مسالمت آمیز، محترمانه و مهربانانه در کنار سایر مردم را سرلوحه رفتار خویش قرار دهد. باید بر علاقه مندی های عمومی همچون عشق به وطن، اخلاق مداری و اهمیت کرامت انسانی متمسک شد و با ایجاد وحدت عمومی و حرکت های جمعی در مسیر باورهای مشترک همبستگی ملی را تقویت نمود در غیر این صورت افزایش بی‌اعتمادی اجتماعی در جامعه رخ می دهد که به رشد فعالیت های فردگرایانه و کاهش حرکت جمعی منجر خواهد شد و درنتیجه تهدیدی جدی برای انسجام اجتماعی صورت خواهد پذیرفت. اعتماد اجتماعی سرمایه اصلی هر جامعه و کشوری است و نادیده انگاشتن آن به‌منزله فاصله گرفتن از جامعه سالم و درنتیجه، افزایش بی‌اعتمادی عمومی است. بدون شک کوچک ترین رخنه در سد محکم اتحاد ملی و همبستگی و انسجام عمومی ملت سبب ایجاد فرصت مناسب برای دشمن و بد خواهان کشور خواهد بود تا از این طریق نفوذ نمایند و منافع ایران را تهدید نمایند. حتی آن جایی که موضوعی در حال وقوع است که با دیدگاه ما تفاوت دارد باید نگاه جامع و کلان داشته باشیم و با خویشتن داری حداکثری از هر گونه رفتار و یا گفتاری که مصالح و منافع عمومی را خدشه دار می نماید پرهیز نماییم. مهم ترین مسأله امروز برای ما حفظ چارچوب های اخلاقی، افزایش آرامش و رفاه عمومی و استقرار و ثبات کشور عزیزمان ایران در مسیر پیشرفت و توسعه است. به احدی اجازه ندهیم منافع ایران و ایرانی را تهدید کند و «نام جاوید وطن» را خدشه دار نماید.
منبع: هفته نامه نخست، پنجشنبه 30 تیر 1401، شماره 928
