امان از پلک زدن هایت


⛱ وای وای وای! امان از پلک زدن هایت که همچون امواجی خروشان قایق کوچک دلم را سرگردان در جزر و مدهای شبانه روزی در دریای پر تلاطم زندگی با شور و اشتیاقی وصف ناپذیر مست و شیدا رها می کند. هر صبح که پلک هایت را باز می کنی انگار ابرهای سفید از مقابل خورشید کنار می رود و من مشتاقانه زیبایی طلوع آفتاب را به نظاره می نشینم. این همان نعمت زیبای خداوند مهربان است که انسان را به وجد می آورد تا بی اختیار وضو بگیرد، وان‌یکاد بخواند و به دیدگانت فوت کند تا از چشم بد در امان باشی.

#دلنوشته
#غارتنهایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *