اگر غم لشکر انگيزد

 

نمي دانم براي شما اتفاق افتاده يا نه که اوضاع و احوال زندگي‌تان چنان غم انگيز شود که در حالتي افراطي با خود گمان کنيد؛ ابر و باد و مه و خورشيد و فلک و يا به تعبيري همه روزگار عليه شماست. از دست دادن يکي از عزيزان، اختلافات خانوادگي، محدوديت هاي مالي، بيماري فرزندان، مشکلات شديد کاري و… هر يک به نوبه خود مي تواند غمي را بر دل انسان بنشاند و آرامش روحي و رواني وي را سلب کند. به بيان ديگر همه ما کمابيش در زندگي با مسائل و مشکلاتي مواجه مي شويم که برايمان آزار دهنده است. گاهي اين مشکلات را به راحتي از ميان بر مي داريم و گاهي بيش از حد توان ما را آزرده مي کنند. گاهي اوقات چرخ زمانه به گونه اي مي چرخد که گويي تمامي ناملايمت‌ها و غم هاي زندگي يک جا نصيب ما مي شود و ما هم چاره اي جز غصه خوردن و غمگين بودن نداريم! به هر حال چه بخواهيم چه نخواهيم تا زندگي جاري است غم ها و مصائب جزئي از آن و غيرقابل اجتناب است. در اين ميان شيوه مواجهه با مشکلات مي تواند به ما کمک کند تا آثار تلخ آن را به حداقل کاهش دهيم و آرامش رواني خود را براي تداوم زندگي سالم و شاد بازيابيم. در غير اين صورت غم ها و غصه ها خيمه ماتم را در دل آدمي بر پا مي کنند و به صورت فرسايشي تمام زندگي انسان را دربرمي گيرند. بايد بپذيريم انسان در شرايط و موقعيت هاي مختلف قرار مي گيرد تا از هر يک درسي بياموزد و تجربه اي کسب کند. گاهي اوقات، انسان کساني را در اطراف خود مي بيند که اين توانايي را دارند که بر غم ها و مشکلات بزرگشان فائق آيند. آنها همواره خوشرو و بانشاط هستند و هيچ گاه در برابر مشکلات تسليم نمي شوند و در هنگام مواجهه با آن استوار مي ايستند. در مقابل، افرادي ديگري نيز هستند که همواره گله و شکايت دارند، ازکاه، کوه مي سازند و زندگي را با اخم و تخم سپري مي کنند.
هر کسي به نوبه خود داراي مشکلات، استرس ها و تنش هاي مخصوص به خود است. اما اگر آدمي بياموزد که چگونه با اين مشکلات کنار بيايد در پايان، پيروز از ميدان خارج مي شود. زندگي نعمتي زيباست که از سوي خداوند به ما ارزاني شده است و تا وقتي اميد و شادي وجود دارد زندگي جاري است. شاد زيستن نوعي هنر است. اگر اين واقعيت را بپذيريم که «سخت گيرد اين جهان بر مردمان سخت گير» مي توانيم با نگاهي همراه با تساهل به مشکلات زندگي، شادي را هميشه براي خود و ديگران به ارمغان بياوريم. زندگي انسان با اين دو واقعيت رو به روست: گاهي غم و زماني شادي. همه انسان ها قدرت آن را دارند که نوميدي را به اميد، شکست را به پيروزي و اشک را به لبخند مبدل سازند در صورتي که به زندگي و شگفتي هاي آن، به لذت ها، نا اميدي ها، رنج ها و دردها به صورت واقع بينانه اي بنگرند. متأسفانه ما انسان ها براي شاد بودن شرط و پيش شرط تعيين مي کنيم. راز واقعي شاد بودن اين است که از تمام لحظه هاي زندگي لذت ببريم، لحظات شادمانه را شکار کنيم. هنر اين نيست که انسان در روزگار خوش و زمان موفقيت و لحظه هاي شيرين شاد باشد بلکه هنر اين است که انسان در اوج درگيري ها، سختي ها و مشکلات احساس شادماني کند.
خراسان – مورخ دوشنبه 1392/11/14 شماره انتشار 18615
نويسنده: مهدي ياراحمدي خراساني mahdiyarahmadi@gmail.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *