این یادداشت ورزشی نیست

ریخت و پاش های فراوان، بدهی های نجومی، فرصت سوزی، عدم توجه به ستاره ها و قهرمانان، نبود فکر بنیادین و عدم توجه به ورزش پایه و زیرساخت های ورزشی تنها بخشی از این نابسامانی ها است. در کلان شهر مشهد همانند بسیاری از نقاط کشور چالش های مدیریت ورزشی فراوان است خصوصاً در حوزه قهرمانی که در سال های اخیر تقریباً هیچ توفیقی نداشته است. به عنوان مثال به یاد داریم در گذشته ای نه چندان دور کشتی خراسان رکن مهم تیم ملی بود و ستاره های درخشان در اندازه قهرمانی جهان و المپیک همچون برادران خادم، خدایی، کارگر، زینل نیا و … را داشت. اما اکنون سهم ما در این رشته مدال آور به حداقل رسیده است. در سایر رشته ها و عرصه باشگاه داری هم اوضاع تعریف چندانی ندارد. خصوصاً وقتی به یاد آوریم بعد از سال ها مشهد و استان خراسان رضوی در سطح لیگ برتر فوتبال دیگر نماینده ای ندارد و معلوم نیست این سقوط قرار است تا کجا ادامه پیدا کند. اگر عملکرد تیم فوتبال پدیده (یا شهر خودرو) را آسیب شناسانه مرور کنیم و بده و بستان های مالکیت، جابجایی های مدیریتی و سایر مواردی که سبب سقوط این تیم گردید را بررسی نماییم به خوبی در خواهیم یافت که نقش مدیریت در فراز و فرود در این عرصه تا چه حد اثرگذار و قابل توجه است. به این موارد مسائلی همچون برگزاری بازی تیم ملی فوتبال در مشهد و حواشی که به خاطر آن ایجاد شد را اضافه کنید تا به خوبی دریابید تا چه حد کاستی و سو مدیریت وجود دارد. البته مسلماً مجموع موارد ذکر شده تنها مربوط به دوره فعلی مدیریت ورزش در استان نیست بلکه این امر طی سال های مختلف ایجاد گردیده است به گونه ای که کلاس مدیریت ورزشی و کیفیت آن آرام آرام و در گذر زمان بسیار پایین آمده است. تغییر مدل ذهنی مدیران ورزشی، فراگیری آموزش های کاربردی مدیریتی، بهره گیری از الگوهای موفق مدیریت تخصصی حوزه تربیت بدنی (همگانی و قهرمانی) و تربیت اختصاصی چهره های مدیریت برای حضور در عرصه ورزش از مهم ترین اقداماتی است که باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد. ورزش در سطح همگانی و قهرمانی اثر جدی و مستقیم بر نشاط عمومی شهروندان، سالم سازی محیط و هدایت جوانان در مسیر اخلاق و سلامت دارد که به هیچ وجه نباید از آن غفلت نمود. گاهی با وجود میلیاردها تومان پولی که سالانه در ورزش کشور هزینه می گردد گروهی از آن به عنوان حیاط خلوت مدیریت خود استفاده می کنند و بهره های فراوانی می برند. به عنوان مثال این روزها سئوالی جدی ذهن مردم را مشغول ساخته است که چگونه می شود عامل اصلی افتضاح قرارداد سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال دوباره برای نشستن بر کرسی ریاست فدراسیون ثبت نام می کند و در واقع داوطلب می گردد و صلاحیتش هم تأیید می شود؟ این که بنده خدا چقدر اعتماد به نفس کاذب و یا حتی جسارتاً رو دارد که برای این کار خود را شایسته می داند یک طرف ماجراست و طرف دیگر که بسیار عجیب است تأیید صلاحیت نامبرده است. اگر ورزش در سطح مناسبی مدیریت شود علاوه بر اینکه بسیاری از معضلات اجتماعی کاهش می یابد و در هزینه های صرفه جویی می گردد نشاط عمومی نیز افزایش می یابد و حال مردم در این محدودیت های معیشتی بهتر می شود.

منبع: هفته نامه نخست، پنجشنبه 13 مرداد 1401، شماره 930

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *