اگر وزارتخانه ای در حد وزارت ورزش و جوانان نتواند بلافاصله بعد استعفای طاهری از مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس تکلیف مدیریت باشگاه را مشخص نماید دیگر این همه دفتر و دستک و تشکیلات به چه کار آید؟ سال هاست سرخابی ها گرفتار مسائل مدیریتی هستند.
این که می گویم گرفتار واقعاً گرفتار! چند بار هم تأکید می کنم. نشان به آن نشان که در این دو باشگاه وقتی یک مدیرعامل به هر دلیلی کنار می رود مدت ها طول می کشد تا جانشین اش مشخص شود. تازه وقتی هم مشخص شد معمولاً حکم سرپرست موقت می گیرد تا پیدا کردن گزینه ای مناسب! دست آخر هم کسی برگزیده می شود که حاصل کلی لابی های سیاسی و یا اقتصادی است و نتیجه اش می شود آن چه امروز می بینید! آبی و قرمز روی هم رفته ورشکسته و بالغ بر سیصد میلیارد تومان بدهی دارند. این حال و روز پر هوادارترین باشگاه های آسیاست که مجموعاً چند ده میلیون نفر عاشق پیشه و کشته و مرده در سراسر کشور دارند. هر چند عده ای معتقدند این حرکت و استعفای چندبارۀ طاهری نمایشی است اما چه این ادعا صحیح باشد چه نباشد فرقی در اصل مسأله ندارد آن چه مهم است ضرورت نگاه بلند مدت و راهبردی برای آیندۀ این سرمایۀ اقتصادی و اجتماعی است. باید مسأله مدیریت ورزشی در کشور جدی تر گرفته شود. وقتی می بینیم سرمایه ای عظیم از پول، سخت افزار، امکانات و از همه مهمتر علاقمندی های مردمی در ورزش وجود دارد پس حتماً مسأله ای حساس است. انتخاب یک مدیر مناسب برای یک باشگاه در حد کارهای جزئی یک وزارت خانه تعریف می شود پس خیلی پیچیده اش نکنید! در عصر فراصنعتی سرعت در تصمیم گیری اهمیت فراوان دارد. پس لازم است سریع آقای طاهری به وزراتخانه احضار شده و برای آینده باشگاه تصمیم گیری شود. البته اگر هیأت مدیره هم به واقع محلی از اِعراب دارد باید از آن ها خواست اجازه ندهند سرنوشت تیمی که مدعی جدی قهرمانی است گرفتار تردید شده و سامانه های مدیریتی اش تضعیف گردد. راستی شایعۀ رفتن افتخاری از استقلال به کجا رسید؟
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ چهارشنبه 17 آبان 1396 شماره 5881
