چندین سال قبل که مجید جلالی سری میان سرها درآورد، اسمش سر زبان ها افتاد و سبک خاصی از تحلیل و آنالیز فعل و انفعالات مستطیل سبز، مربی گری و هدایت بازیکنان را از خود نشان داد همگان امیدوار شدند که بعد از مدت ها در بین اهالی فوتبال مربی ای ظهور کرده که با کمک فناوری و جدیدترین دستاوردهای علمی تیمش را هدایت می کند.
عناوین مختلفی همچون آقا معلم، مجید کامپیوتر و واژگانی دیگر از این دست که نشان از علاقمندی مردم و رسانه ها به جنس کار اوست به وی اطلاق شد و همگان به دید احترام نگاهش می کردند. اکنون از آن زمان سال های زیادی می گذرد و مجید جلالی کماکان در سطح اول فوتبال این کشور آن هم در باشگاهی با امکانات مناسب و مطلوب همچون پیکان به فعالیت می پردازد. اما آن چه به چشم می آید عملکرد متوسط یا حداقل بسیار پایین تر از انتظار و پیش بینی هاست. شاید پیشتر گمان می رفت جلالی لااقل در سطح داخلی بتواند اتفاقات ویژه ای رقم زده و هدایت تیم ملی را برای دوره ای به دست بگیرد. اما هیچ گاه چنین اتفاقاتی نیفتاد. نه اینکه بخواهم بگویم تلاش های او کاملاً بی اثر بوده است بلکه معتقدم در بازیکن سازی، توسعه ادبیات علمی در فوتبال و بعضاً افتخاراتی مثل نایب قهرمانی ارتش های جهان، قهرمانی در لیگ برتر به همراه پاس، قهرمانی با صبا باتری در جام حذفی و … نیز داشته است. اما آن چه رخ داده بسیار کمتر از سطح پیش بینی ها، توقعات و استعداد است. در حال حاضر هم پیکان با هدایت وی هر چند بازی آخر خود را با پیروزی پشت سر گذاشت ولی شرایط مناسبی ندارد. الغرض! در تئوری پردازی، علمی بودن و توان مجید خان جلالی هیچ شکی نیست اما ضرورت دارد وی به همراه مشاورانش این مسأله را آسیب شناسی کند و با تغییراتی در روش و منش خود و یا شیوۀ مدیریت یا کادر فنی همراهش کاستی های احتمالی را برطرف ساخته و تیم های مقتدرتر و گردن کلفتی را راهی مسابقات کرده تا به آنچه صلاحیتش را دارد نائل گردد.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ چهارشنبه 8 شهریور 1396 شماره 5824
