از وقتی تیم خوب پرشورها وارد لیگ برتر شده تا کنون هواداران و مدیران آن تلاش بسیاری کرده اند که سرخ های شرق کشور را به عنوان قطب جدیدی در برابر سرخابی های پایتخت در فوتبال ایران معرفی نمایند. هر چند قبل از آن ها سپاهان اصفهان با بیشترین عنوان قهرمانی به صورت عملی بخش قابل توجهی از این راه را رفته بود ولی آن چه تراکتور را از سایر تیم های شهرستانی متمایز می کند هواداران پرشمار به علاوۀ شور و هیجان وصف ناشدنی آن هاست.
همان هایی که همواره پشت سر تیم شان بودند و حتی وقتی نتیجه نمی گیرد با فرهنگ عیبی یوخ باز هم از آن ها حمایت می کردند. اما در این مسیر اتفاقات و حاشیه هایی رخ داده است که به نظرم همین ها سبب قهرمان نشدن این تیم پرهوادار علی رغم برخورداری از صلاحیت فنی آن ها شود. از شعارهای خاص برخی در مورد خلیج همیشه فارس گرفته تا پرچم اجنبی به دست گرفتن عده ای مغرض در بین تماشاچیان، حاشیه سازی ها و شعارهایی که بین هواداران این تیم در جریان بازی با سرخابی ها رد و بدل می شود همه و همه از حواشی تأثیر گذاری است که به شدت انرژی تیم را کاهش داده وسبب نتیجه نگرفتن تراکتورسازی در طول زمان می گردد. علاوه بر این مواردی دیگری هم مانند؛ چگونه پرافتخارترین مربی لیگ برتر را کنار گذاشتند، چه اتفاقی افتاد از جذب بازیکن محروم شدند، شائبه هایی که در جهت بازیکن قاپون به بهانۀ سربازی و پول پرداخت کردن به آن ها مطرح می گردد که نمی دانم تا چه حد صحت دارد و… اگر تمامی این موارد شفاف سازی شود می تواند تا حد زیادی دلیل قهرمان نشدن تراکتورسازان با وجود شایستگی فراوانی که دارند را تا حد بسیاری روشن کند. الان هم نوبت یحیی گل محمدی است که حسابی حالش را بگیرند و بر سر او بلایی بیاورند که نباید. آیا واقعاً با توجه به محرومیت تراکتور که حتی در برخی موارد بازیکنانش کمتر از تعداد رسمی بودند این تیم می توانست جایگاه بهتری داشته باشد. فرهنگ عیبی یوخ خوب است به شرطی که باعث نشود در تشخیص سره از ناسره دچار اشتباه شویم. تراکتور را فقط مردمان شهرش دوست ندارند بلکه سرمایه ای ملی است که همۀ ما از شور و هیجانش لذت می بریم قطعاً اگر در مسیر پیشرفت و مدیریت این تیم اشتباهات و انحرافات شناسایی و کمی سنجیده تر عمل شود عیبی یوخ!
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ چهارشنبه 27 دی 1396 شماره 5936
