البته اصلاً قصد ندارم بگویم آن چه در صدر این نوشتار عرض کردم غلط است یا هرگز وجود ندارد یا این که بخواهیم به هر دلیلی واقعیت ها را کتمان کنیم. تنها غرض این است که بگویم از ترویج ناامیدی چه دستاوری خواهیم داشت؟ چرا باید کم و کاستی هایی که خودمان از آن خبر داریم را به رخ یکدیگر بکشیم و حال هم را بدتر کنیم. تازه وای به حال افرادی که اخبار نادرست و بدتری را هم به این موارد اضافه می کنند که دیگر نامش سیاه نمایی هم می شود. با فرض اینکه تمام موارد ذکر شده که از سوی همه ی ما گاه بو بیگاه بیان می شود درست هم باشد هیچ کدام دلیل و توجیهی برای ناامید شدن نیست. برخی چنان سخن می گویند که انگار ته دره عمیقی افتاده اند، دست و پایشان شکسته و هیچ امیدی به نجات ندارند! این درست است که ما از استعدادهای خود بسیار عقب تریم و صلاحیت، ثروت عمومی و شایستگی مردم ما بسیار فراتر از آن چیزی است که امروز قسمت آن ها شده است اما هرگز نباید ناامید شد. بسیار بهتر است ضمن درک محدودیت ها و نابسامانی ها همه با هم عزم جدی و همگانی در جهت بهبود شرایط داشته باشیم. هنوز بسیار جای امیدواری است که کشور بتواند خود را دوباره پیدا کند و از این پیچ تاریخی که شاید قسمت اعظم آن مربوط به جنگ اقتصادی نابرابر و تحریم های ناجوانمردانه است گذر کند. ضمن این که نباید از اثر همه گیری کرونا نیز غافل شد که ضمن لطمه گسترده به اقتصاد کشور و تق و لق شدن بسیاری از کسب و کارها سبب داغدار شدن گسترده ی مردم، خدشه بر سلامت روحی و جسمانی گروه عظیمی از هموطنان و ایجاد و بروز حس های نامطلوب گردید. ما مردمان راست قامت تاریخ هستیم که در برابر سخت ترین مصائب و مسائل ارزش های اخلاقی خویش را حفظ کرده و برای پیشرفت کشور پای همه چیز ایستاده ایم. هرگز نباید در تله ناامیدی گرفتار شد، این حس نامطلوب که بر انگیزش انسان اثر بسیار بدی دارد را نباید به هم منتقل کنیم و بدانیم هیچ مانعی نباید مانعی بر سر راه ما و آرزوهایمان باشد. با همتی بلندتر، عزمی راسخ تر، امیدواری بیشتر و توکل به ذات اقدس الهی دوباره روزهای خوب فرا خواهد رسید، ابرهای تیره فقر، فساد و تبعیض کنار خواهد رفت و ملت به آنچه شایستگی اش را دارد دست خواهد یافت. مسلماً قسمت مهم این ماجرا هم اصلاح نظام مدیریتی کشور و سپردن زمام امور به افراد دارای صلاحیت، سالم، متعهد و جهادی است که دغدغه رفاه و آسایش مردم را در سردارند. دیگر زمانی برای آزمون و خطا نداریم و امیدواریم در دولت جدید این اتفاق مورد توجه جدی قرار گرفته و در عمل با بار نشیند.
منبع: هفته نامه نخست، پنجشنبه 25 آذر 1400، شماره 901
