حتماً نبايد چيزى را از دست داد تا قدرَش را دانست

حتماً نبايد چيزى را از دست داد تا قدرَش را دانست
✍️ مهدی یاراحمدی خراسانی

• همان اولِ رابطه،
• همان اولِ زندگی،
• همان اولِ آشنایی،
• همان اولِ عاشقی،
• همان بِ بسم الله که همه چیز شروع می شود

اگر با تمامِ وجود قدرش را بدانی، خاطرَش را بخواهى و ارزشِ تکِ تکِ لحظه هاى كنارِ او بودن را بدانى، ديگر لازم نيست براى فرصتِ دوباره خواستن و دوباره داشتنش خودَت را به در و دیوار بزنی. حتماً نبايد چيزى را از دست داد تا قدرَش را دانست، می توانيم داشته هايمان را محكم بچسبيم! بیشتر وقت ها قدر نعمت های ارزشمندی را که به راحتی در اختیار داریم نمی دانیم. شاید هم قدر آدم هایی که کنار ما هستند! همان هایی که از بودن شان لذت می بریم، همان هایی که برای ما جان می دهند، همان هایی که حال ما را خوب می کنند و همان هایی که دوست مان دارند ولی ما یک جورهایی از آن ها بی خبریم، صدای شان را نمی شنویم، از دردشان چیزی نمی دانیم و بغض گلوی شان توجه ما را جلب نمی کند. و عجب حکایت تلخی است آن ها را نمی بینیم‌ تا روزی که نباشند و از دست بروند. آخر ناسپاسی جایی است که طرف را وقتی می بینیم که دیگر نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *