البته شاید موارد استثنایی هم پیدا شود ولی قاعدۀ کلی همین است که جریانات حاکم بر فوتبال غیر حرفه ای ما به گونه ای رقم خورده که تنفس بخش خصوصی در لیگ برتر با مشکلات عدیده ای مواجه است به صورتی که حیات طولانی مدت برایشان ممکن نیست. به راستی عجب جدال نابرابری است. باشگاه هایی که تنها به پشتوانۀ پول های بی حساب و کتاب بیت المال میلیاردی هزینه می کنند و اجازۀ رشد و بالندگی به باشگاه های مردمی را نمی دهند. به یاد آورید چند سال قبل تیم فوتبال فولاد خوزستان در لیگ برتر حذف شد. همان سال تیم فوتبال سپاهان نوین به لیگ برتر صعود کرد. بلافاصله به دلیل مدیریت واحد دولتی که بر این دو باشگاه حاکم بود امتیاز تیم اصفهانی به فولاد واگذار شد و این تیم علی رغم سقوط در لیگ ماندگار شد و اگر اشتباه نکنم همان سال قهرمان لیگ برتر هم شد. حالا تصور کنید همان سال ها پیام مشهد، ابومسلم خراسان، استقلال اهواز، شموشک نوشهر، استقلال رشت، شیرین فراز کرمانشاه، داماش گیلان، شاهین بوشهر و … هم از لیگ برتر سقوط کردند. بخش دولتی هم پیدا نشد به آن ها کمک کند و در حال حاضر اکثر این باشگاه ها یا منحل شده و یا بسیار کمرنگ و کم اثر گردیده اند. به راستی اگر فوتبال حرفه ای باشد و باشگاه ها بخواهند با درآمدهای فوتبالی و فارغ از بودجۀ عمومی فعالیت کنند امکان آن وجود ندارد. کاش یک مرجع قانونی وجود داشت تا مانع تیم داری بخش دولتی می شد تا هم فوتبال اصیل و حرفه ای توسعه پیدا می کرد و هم به جای سیاسیون، فوتبالی ها در آن مدیریت می کردند و این گونه میلیاردها تومان پول مردم هم حیف و میل نمی شد.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ دوشنبه 27 فروردین 1397 شماره 5996
