اگر این روند همین گونه ادامه یابد مجبور خواهیم شد دایره نتوانستن های خرید خود را گسترده تر کنیم و خواه یا ناخواه از بسیاری نیازهای خود چشم پوشی نماییم. البته تا زمانی که این مسأله و مشکلات اقتصادی گریبان نیازهای اساسی ما را نگرفته است به گونه ای خود را اداره و نداشتن ها را تحمل می کنیم ولی در آن زمان که دامنه مشکلات فرآیند تأمین نیازهای اساسی زندگی را نیز با چالش مواجه سازد دیگر کار سخت و غیر قابل تحمل خواهد شد. که با روند فعلی متأسفانه هر روز تعداد بیشتر از خانوادها درگیر این مسأله می شوند و گویی اقتصاد بیمار کشور می خواهد روح زندگی را از مردم بگیرد. این که دولت در بسیاری از موارد اقتصادی ناکارآمد بوده و فساد اداری و مالی در حوزه های مختلف از قبیل؛ بورس، تولید، توزیع، دلالی، احتکار و … فراوان است شکی نیست اما به هر حال نمی توان اثر عواملی همچون تحریم، کرونا و یا فشارهای بیرونی را انکار کرد. این که توقع داشته باشیم که مردم همواره صورتشان را با ضرب سیلی سرخ نگاه داشته و خم به ابرو نیاورند توقعی بیجاست.
باید تدبیر به کار آید و امید واقعی مبتنی بر عمل در دل مردم زنده شود تا بتوانیم از این پیچ تاریخی عبور کنیم. اما در این میان مردم هم نسبت به هم وظایفی دارند که خصوصاً در ایامی همچون روزهای پایانی سال اهمیت آن خیلی بیشتر می شود. به ویژه این که در روزهای آغازین سال آینده ماه مبارک رمضان نیز شروع می شود و مقوله تأمین نیازهای اساسی مردم چالشی جدی تر خواهد بود. پس باید حواسمان بیشتر به یکدیگر باشد، هوای هم را داشته باشیم و در تنگناها و مشکلات دیگران شکرانه آسایش خویش را با انفاق بیشتر و دست و دلبازی به جاآوریم. سراغ یکدیگر برویم، از هم خبر بگیریم، جویای احوال هم بشویم تا بتوانیم عندالزوم مشکلات را با کمک رسانی و به صورت مشارکتی حل و فصل نماییم. نباشد برادر، خواهر، دوست، فامیل، همسایه و یا خانواده ای از وابستگان ما دچار مشکلات معیشتی باشند و در تأمین مخارج خود با محدودیت های فراوان روبرو باشند و ما از آن بی خبر باشیم. که این اتفاق مسلمانی و انسانیت ما را مخدوش می کند و قطعاً در محضر خداوند متعال مورد بازخواست قرار خواهیم گرفت. بی شک کمک های مومنانه، انسان دوستانه و مهربانانۀ ما به همدیگر علاوه بر اینکه سبب رفع مشکلات مردم و یا کاهش اثرات نامطلوب آن می شود در زندگی ما هم باعث ایجاد برکت و افزایش رزق می گردد که این وعده خداست برای انفاق گران.
منبع: هفته نامه نخست، مورخ چهارشنبه 20 اسفند 1399، شماره 865
