تحول اقتصادی شهر تنها با بازنگری در طرح های شهری از طریق تقدیم لوایحی در خصوص درآمدهای شهری ممکن نیست و نیازمند تصمیم ساختاری با رویکرد کسب منافع پایدار است. دلیل اصلی ایجاد اکثر چالش های شهری را می توان در ساختارهای آن یافت. لذا اگر از طریق برنامه های هدفمند اصلاحاتی صورت نپذیرد مسائل مرتبط با حوزه شهری رفع نخواهد گردید. «منابع درآمدی جهت ارائه خدمات شهری و توزیع عادلانۀ آن» و «افزایش نرخ رشد جمعیت شهری به نسبت رشد جمعیت ملی» از مهم ترین چالش هایی است که سال هاست شهرداری ها با آن درگیر هستند مطابق ماده 55 قانون شهرداری ها، 7 قالب درآمدی برای انجام وظایف مدیریت شهری تدوین شده است که در چهار ردیف شامل؛ عوارض، فروش خدمات، کمک بلاعوض و استقراض تقسیم بندی می شود. درآمدهای شهرداری پایدار یا ناپایدار هستند. درآمدهای ناپایدار، همچون فروش تراکم و کاربری سبب آسیب‌هایی به زیست شهری همچون افزایش قیمت مسکن و تراکم جمعیت، توسعه حاشیه نشینی، آلودگی های زیست محیطی، افزایش ترافیک شهری و در کل باعث تضییع حقوق شهروندی و آسیب منابع نسل‌های آینده می گردد. اما درآمدهایی پایدار محسوب می شوند که از سه ویژگی اصلی «استمرار کسب درآمد، استقلال نسبی از شرایط بازار و دولت، منابعی که به واسطه آن ها کیفیت زندگی شهری در معرض آسیب قرار نگیرد. (خصوصاً برای نسل های آینده)» برخوردار باشند. شورای ششم مصمم است با تقویت اقتصاد پویای شهری و کسب درآمدهای پایدار بجای وابستگی به منابع ناپایدار منافعی کلان، مستمر و ارزشمند را برای اداره شهر در اختیار داشته باشد. البته قطعاً تحقق این امر سخت و پیچیده خواهد بود و به راحتی محقق نمی گردد. نشان به آن نشان که در ادوار قبلی شوراهای شهر نیز بعضاً چنین تصمیمی وجود داشت ولی در عمل آن چنان که باید موفق نبود. برای کسب درآمدهای پایدار شهری راهکارهای اساسی به شرح زیر وجود دارد: «جلب مشارکت مردمی (جذب سرمایه گذار) در اداره امور شهرها»، «ایجاد شهر هوشمند و بهبود سیستم مدیریت و برنامه ریزی شهری»، «بازنگری در ساختار و وصول درآمدهای پایدار شهرداری»، « شفاف سازی نحوه هزینه کرد درآمدهای شهرداری»، «بازیابی و بهره وری ظرفیت های گردشگری داخل شهری»، «طراحی فضاهای فرهنگی و نمایشگاهی (بصورت منطقه محور)»، «احداث و گسترش پروژه های تجاری و تفریحی (با نگاه محله محور)». کلام آخر این که کسب درآمد پایدار در بستر چهار اصل؛ مشارکت پذیری، کارآفرینی، ایجاد اشتغال و حفظ زیست شهری ممکن می گردد.
منبع: روزنامه شهرآرا، یکشنبه 18 مهر 1400، شماره 3499
