«ایشان اصلاً گذشته را فراموش کرده اند. آن موقعی که التماس می کردند تا با ما بنشینند و یک عکس بیندازند را فراموش کرده اند» این ها بخشی از سخنان علی کریمی سرمربی سابق (شاید فعلی، شاید هم آینده!!) نفت تهران است که در ارتباط با مالک جدید باشگاه عنوان کرده است.
شمارۀ هشت ماندگار که شاید در تاریخ فوتبال ایران از نظر استعداد و صلاحیت های تکنیکی کسی به پایش نمی رسد نه تنها در ایران بلکه در سطح بین المللی هم محبوب و معروف است. اما گاه و بیگاه رفتارهایی دارد که افکار عمومی با هوش و تدبیری که در او سراغ دارند بسیار تعجب می کنند. موضوع پذیرش سرمربی گری نفت از سوی حمید درخشان زمین تا آسمان با پذیرش همین مسئولیت از سوی علی کریمی فرق دارد. درخشان به قول معروف آردش را ریخته و الکش را آویخته و مثبت یا منفی سال ها تجربۀ مربی گری در لیگ برتر را داشته است و اکنون هر پیشنهادی که به او می شود را باید به چشمی نگاه کند که شاید آخرین باشد. اما جادوگر هنوز اول راه است و نباید با اعتبار و حیثیتی که در فوتبال ایران دارد این گونه بی محابا مسئولیت هدایت یک باشگاه بی صاحب و بی ساختار را قبول می کرد. اتفاقات امروز نفت اصلاً دور از ذهن نبود و برای ما تماشاگران عادی فوتبال هم قابل پیش بینی بود چه رسد به یک بازیکن حرفه ای در حد بوندس لیگا! از آن بدتر اتفاقات فی مابین وی و درخشان است که چهرۀ اخلاق را به کلی مخدوش کرده است. بدون آن که بخواهم قضاوت کنم حق با کیست تنها همین که این دو ستاره سابق فوتبال کشور این گونه همدیگر را متلک باران کرده و علیه هم سخن می گویند کافیست تا بگویم این هم هزینۀ بسیار نابجای دیگری است که جادوگر در این فرآیند پرداخت نموده است. خصوصاً اگر بخواهیم کمی مراعات ریش سفیدی و پیشکسوتی درخشان را بکنیم. خلاصه اینکه به نظر کریمی باید بدون پرداخت هزینه های بیشتر بدون سر و صدا و بسیار محترمانه عطای این کار را به لقایش بخشیده و منتظر روزهای بسیار خوبی بماند که مطمئناً استحقاق آن را داشته و بدان خواهد رسید.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ چهارشنبه 12 مهر 1396 شماره5851
