از هزار واندی سال پیش که قلب نازنین امام ابوالحسنالرضا(ع) از تپش ایستاد و از آن لحظه که پیکر پاکش را به آغوش خاک تیره سپردند و شیعیان و دوستداران حضرتش گرداگرد قبر مطهرش بیقرار در مدار عشق او جاودانه میگردیدند تا به امروز، حضور مبارکشان در ایران و وجود مرقد مطهر و بارگاه ملکوتی ایشان در ارض اقدس رضوی همواره مایه برکت و مباهات مردم ایران زمین بوده و این نعمتی بس بزرگ برای ایرانیان است که کسی نتواند «از عهده شکرش به درآید». در آن هنگام که طاغوت زمان، مأمون عباسی وجود شریف امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا(ع) را از دیار اجداد مطهرش به قصد تحدید به سرزمین توس آورد و سلطان سریر ارتضاء به غریبالغربا ملقب گردیدند در افکار پلید خود هرگز روزی را تصور نمیکرد که شیعیان و دوستداران حضرتش گرداگرد قبر قریبش بیمحابا فریاد «رضا رضا» سر دهند و بارگاه ملکوتیاش باغی از باغهای بهشت، مهبط فرشتگان، قبله اهل دل و ملجأ معنوی همه ی درمندان و نیازمندان و عالیترین پایگاه فرهنگی جهان تشیع باشد.
اینجا حرم سلطان دین “آستان قدس رضوی” و مرکز ایران است؛ شهر بهشت “مشهدمقدس” همان جایی که سالانه میلیونها نفر عاشق و شیفته آزادگی و دانشِ بینهایت عالم آل محمد(ص) بدان جا سفر و دست حاجت به سوی امام مهربانیها دراز میکنند. تا ضمن بهرهمندی از فیوضات معنوی زیارت، فرصتی مناسب بیابند تا به همراه خانواده جان خود را در دریای کرامتش جلا دهند و از یک سفر مذهبی و معنوی لذت کافی ببرند. شیفتگان آستان مقدس حضرت ثامن الحجج(ع) از داخل و خارج، پیاده و سواره به پابوس حضرت مشرف میشوند و خود را دخیل پنجرههای فولادین حرم مینمایند؛ باشد که مورد عنایت و رأفت امام مهربانیها قرار گیرند.
این دلداگی و عشق سالانه در چنین روزهایی و در ایام شهادت حضرت به اوج خود میرسد تا آنجا که میلیونها عاشق امام هشتم(ع) به قصد زیارت و تکریم و تعظیم مقام والای ایشان و حضور در جوار بارگاه منورش در ایام شهادت دست از پا نمیشناسند و از راههای دور و نزدیک خود را در میان خیل عظیم مشتاقان امام معصوم قرار میدهند. و به راستی چه زیباست تماشای عظمت عشق و دلداگی به ولایت و امامت امام مهربان.
اما نکته حائز اهمیت این است که وظیفه دینی و اخلاقی مهماننوازی از زائران حضرت بر عهده چه کسانی است؟ و تکریم زائرانی که از نقاط مختلف به سمت مشهد مقدس در حال حرکت هستند میبایست در چه حد و اندازهای باشد؟ خصوصاً در این روزها که دنیا شاهد عظمت دلدادگی مسلمانان آزاده جهان به خاندان پیامبر اکرم(ص) در سرزمین کربلا بود و چگونگی تکریم از زائران حسینی همه شیعیان جهان را به وجد آورده است. آیا منزلت زائر حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا(ع) نباید همچون زائران جد بزرگوارشان به احسن وجه گرامی داشته شود؟ به نظر میرسد اکنون میتوان با برنامهریزی مناسب و دقیق با نگاهی ملی سنت حسنه زیارت پیاده غریبالغربا در دهه آخر صفر را نیز در کشور بیشتر از آنچه تاکنون بوده نهادینه کرد. همه مسوولان کشوری مثل آنچه در کربلا اتفاق افتاد میبایست خود را در این عرصه مهم مسوول و سهیم بدانند. چرا که حفظ حرمت همسایه بزرگوار ایرانیان امام هشتم(ع) بر همگان واجب است. عدم سامان دهی مناسب مهمان پذيرها و هتلها، کيفيت پايين اسکان و ارائه خدمات به زائر، حاشیه نشینی و معضلات فرهنگي، عدم توسعه ی کافی حمل و نقل عمومی، ترافیک سنگینی که در ایام حضور حداکثری زائران عبور و مرور را در هسته ی مرکزی شهر قفل می کند همه و همه تنها گوشه ای از محدودیت های پایتخت معنوی ایران اسلامی در پذیرایی شایسته از زائران حضرتش می باشد. هر ساله و در مناسبت های مختلف مسئولین کشوری در حاشیه ی سفرهایی که به مشهد مقدس دارند وعده ی اتفاقات بزرگ برای رفع مشکلات کلانشهر مشهد را می دهند اما بسیاری از آنها تنها در قالب حرف و سخن باقی می ماند. آیا نگاه ملی به شهری که آحاد جامعه دلباخته ی صاحب آن هستند و متعلق به همه ی مردم ایران است ضرورتی انکارناپذیر نیست؟ بی شک مردم شریف مشهد و سازمان ها و مراکز محلی متولی مدیریت امور زائرین تمام توان خود را صرف تکریم و پذیرایی مناسب از زائرین می نمایند اما مشکلات و محدودیت هایی که در این راستا وجود دارد به مراتب بالاتر از توان نهادهای محلی است. و ضرورت دارد شهر ملی با بودجه و امکاناتی در سطح ملی اداره شود.
همسایگی و مجاورت ایرانیان با امام مهربانیها و عالم آلمحمد حضرت رضا(ع) توفیق و نعمتی است که بیشک خداوند متعال از چگونگی بهرهمندی ما از این فرصت در روز قیامت سووال میکند. مگر نه این است که براساس آموزههای دینی مسلمانان همسایه بر همسایه حقی دارد که باید نسبت به ادای آن اهتمام ورزد؟ همچنین تشرف ۲۷ ميليون زائر رضوي از داخل و خارج کشور به حرم مطهر ثامنالحجج(ع) فرصت بسيار گرانبهايي است که ميتوان با استفاده از امکانات فرهنگي تبليغي، فرهنگ اهل البيت عليهمالسلام و اسلام ناب و گفتمان انقلاب اسلامي را تبيين و ارائه داد. پس ضرورت دارد ضمن تطبیق رفتار فردی و اجتماعی خود با فرهنگ رضوی زمینه توسعه فرهنگ زیارت واقعی و تکریم زائرین حضرتش با نگاهی ملی مورد توجه و عنایت همه آحاد جامعه اعم از مردم و مسوولین قرار گیرد. تا عاشقانه بر خود ببالیم که امروز سایه امام هشتم(ع) بر سرزمین ایران و بر دل ایرانیان مستدام است؛
سزد که بر سر خورشید سایه اندازیم/ کنون که سایه شمسالشموس بر سر ماست
منبع: پایگاه خبری تابناک