تا به حال چندبار به سختی های ازدواج فکر کرده اید؟ اول از همه مراسم خواستگاری و کلی ریخت و پاش و بعد از آن مهریه به تعداد روزهای عمر عروس خانم یا سال تولد او به میلادی، هزینه حلقه سنگینی که باید داماد آن را تهیه کند و بعد هم تالار مجلل و شام سلف سرویس و یک مراسم پرخرج و بعد از آن هم جهیزیه سنگین عروس خانم که در یک خانه اجاره ای کوچک حتی بسته بندی اش هم باز نمی شود و کلی قرض و چک های برگشتی که روی دست دوخانواده و بخصوص شخص داماد باقی می ماند که در همان اوان زندگی خود را نمایان می کنند. واقعاً که ازدواج سخت است! معلوم است که با این هزینه های سنگین دیگر نمی توان ازدواج کرد! برای همین هم جوانان اکثراً قصد ازدواج ندارند و ترجیح می دهند خود را با این عمل شاق درگیر نکنند و به زندگی خود برسند و مسئولیتی بر گردن نگیرند. در این میان خانواده ها همچنان اصرار دارند عروسی فرزندشان با بهترین و مجلل ترین مراسم برگزار شود تا نکند در مقابل فامیل کم بیاورند. داماد بیچاره هم باید از همین الان خرج کردن را یاد بگیرد، درغیر این صورت همان بهتر که هوای زن گرفتن به سرش نزند!
اما آیا این رفتار درست است؟ آیا ازدواج کردن وسیله محکوم شدن جوانان، زیربار قرض رفتن و دردسرهای بزرگ است؟ کمی به سختگیری های بیش از حد خودمان فکر کرده ایم؟ تازگی ها ازدواج برای جوانان تبدیل به یک معضل بزرگ شده است که نمی توانند از پس آن بربیایند. جوانی که در ابتدای راه است باید ماشین، خانه، شغل پردرآمد و کلی سرمایه اولیه و دل و جراتی برای تقبل مهریه های بالا داشته باشد تا مورد پسند ما واقع شود و حاضر شویم دختر خود را به او بدهیم آنوقت دختری که هرروز برایش رویاهای رنگین در سر می پروراندیم روز به روز سنش بیشتر می شود و خواستگاران کمتری برایش می آیند و در نهایت به جایی می رسیم که مجبور می شویم از ناچاری به یکی از خواستگارانی جواب دهیم که در شرایط عادی به هیچ وجه او را قبول نمی کردیم.
البته مقصود نگارنده این نیست که خانواده ها بدون در نظر گرفتن هیچ معیاری به خواستگاری افرادی که حتی شغل کوچکی هم ندارند و همتی هم برای پیدا کردن آن به خرج نمی دهند پاسخ مثبت دهند اما متاسفانه برخی خانواده ها با بلندپروازی و رویا پروری موجب افزایش توقعات می شوند و حتی افراد شایسته را هم رد می کنند.
بهتر است کمی در خواسته هایمان تجدید نظر کنیم. ساده گرفتن ازدواج قرار نیست منجر به سهل انگاری شود اما سخت گیری های بیش از اندازه و توقعات زیاده از حدی که برای ازدواج جوانان داریم نه تنها هیچ کمکی به تسهیل این پیوند بزرگ و مقدس نمی کند بلکه آن را به وقفه می اندازد و سبب بروز فسادهای اخلاقی و اجتماعی می شود. ارتباطات خیابانی، روابط نامشروع، مشکلات روحی و جسمی در خیلی از جوانان ما در نتیجه همین سخت گیری هاست. مهریه های سنگینی که بر گردن داماد می اندازیم هیچ تضمینی برای خوشبختی دخترمان نخواهد بود چرا که اگر کسی از زندگی خود راضی نباشد با مهریه که هیچ حتی با بند و زنجیر هم نمی توان او را پایبند زندگی کرد و زندگی ای که از ترس مهریه ادامه پیدا کند هیچ ارزشی نخواهد داشت.
خراسان – مورخ پنج‌شنبه 1392/04/06 شماره انتشار 1843
http://khorasannews.com/News.aspx?type=1&year=1392&month=4&day=6&id=4940129
