در میان اطرافیان خود حتماً افراد بدبین و شکاک را دیده اید. کسانی که اغلب نیمه خالی لیوان را می بینند، به همه چیز بدبین و دائماً نگران وقوع رخدادهای منفی و اتفاقات ناخوشایند هستند. معمولاً در تصمیمات زندگی مانعی سر راه قرار می گیرد که سرعت فعالیت هایمان را با کندی مواجه می سازد و آن شک و تردید است. شک دربرابر یقین به حالت نفسانی ناشى از تردید بین دو یا چند چیز گفته مىشود. اعم از این که دو طرف تردید همسان(پنجاه پنجاه) باشند یا یک طرف بر طرف دیگر برتری داشته باشد. همه انسان های روی زمین از مقامات عالی یک شرکت بین المللی گرفته تا زنان خانه دار و کارگرهای خدماتی، در زندگی خود دچار شک و تردید می شوند. مساله قابل توجه این است تا زمانی که خود اجازه ندهیم، این شک و تردیدها نمی تواند ما را از مسیر صحیح خارج نماید.
شک و تردید، شبیه قدم زدن در تاریکی است، زمانی که شما نمی توانید جلوی پای خود را ببینید، اطمینان ندارید که گام بعدی که برمی دارید درست است یا خیر؟ و در اینجاست که تردیدها شکل می گیرد. هنگامی که برای رسیدن به موفقیت در کار خود دچار تردید می شویم، یک قدم عقب تر می ایستیم. در این حالت، برای رسیدن به چیزی که مطمئن نیستیم نتیجه ای دربر داشته باشد، همه انرژی و تلاش خود را صرف نمی کنیم. لذا به واسطه تردیدی که در دل داریم به طور کامل وارد مسیر موفقیت نمی شویم زیرا نگرانیم مبادا با شکست مواجه شویم. در این حالت هیچ گاه به موفقیت کامل دست پیدا نخواهیم کرد. در قالب یک دسته بندی سه نوع شک داریم: اول شک قانونی که نوعی تردّد و نوسان ذهن در ارتباط با موضوعی خاص برای تحقیق در مسیر واقعیت می باشد. این شک، طبیعی بوده و موجب برطرف شدن احتمالات اضطراب آمیزمی گردد. این نوع شک اصیل و مفید بوده، انسان را به یقین می رساند و به مراتب بهتر از ایمان ظاهریِ بی اساس است. نوع دوم شک بیماری است. این شک، ناشی از ناتوانی ذهن از رویارویی با واقعیات می باشد. در واقع ملاک شک بیماری، وحشت ذهن از بررسی واقعیات و تفکیک آنها از خیالات است. و نوع سوم شک حرفه ای است. که برای نشان دادن اوج فکری افراد ضعیف النفس است که مدعی اند ما به مقامی از مراحل درک و شناخت رسیده ایم که جز شک و تردید راهی دیگر نمی بینیم.
شک و تردید اگر به عنوان یک گذرگاه در جهت روشن شدن بیشتر یک واقعیت و یا موضوع سبب رسیدن فرد به باور قطعی باشد خوب است اما اگر شک اقامتگاه زندگی افراد گردد آنها را با مشکلات اساسی روبرو می کند. شك و دودلی مي تواند بر تمام جنبه های زندگی ما اعم از انتخاب لباس، انتخاب همسر، صحبت کردن یا نکردن در جمع، مناسبات اجتماعی، تربیت فرزندان و غیره سایه انداخته و ممکن است در ظاهر، خود را به صورت خجالت یا اضطراب نشان دهد اما در مرور زمان این تردید می تواند تبدیل به وسواس شده و بر کیفیت زندگی افراد اثر نامطلوبي برجای گذارد. وقتی تردیدها تبدیل به وسواس شود این روحیه حتی در عادی ترین کارهای آنان به چشم می خورد و از ابتدایی ترین مرحله شروع شده، به تدریج به مراحل خطرناکی می رسد، در برخی از موارد این وسواس آن چنان شدت می یابد که زندگی اجتماعی دشوار و سخت می گردد.
خراسان – مورخ پنج‌شنبه 1392/01/22 شماره انتشار 18376
http://www.khorasannews.com/News.aspx?id=4792123
