قهر و آشتی در سطح تیم ملی

یک آشتی واقعی بدون زور، اجبار و تبلیغ. اصولاً دو علی تاریخ ساز فوتبال ایران نه اهل تبلیغات هستند نه باج دادن، نه آقای دوربینی هستند نه هیجان زده و جو گیر، برای خودشان اصول دارند و به شدت به آن وفادارند. مردم هم آن ها را قبول دارند و به دلیل صداقت و شفافیتی که همواره در سخن و رفتار ایشان دیده اند اعتماد و علاقه ی خاصی به هر دو نفرشان دارند. نشان به آن نشان که در جریان زلزلۀ کرمانشاه همگان به حسابی که علی دایی اعلام کرد میلیاردها تومان پول واریز نمودند. الغرض! هر چند این آشتی را به فال نیک گرفته و امیدواریم اثرات بسیار مثبتی بر جریانات فوتبال کشور ایجاد نماید اما ته دلمان هم می گوییم کاش این اتفاق سال ها قبل می افتاد تا بسیاری از حواشی ایجاد شده که احتمالاً اثرات منفی بر تیم ملی و پرسپولیس هم داشته است بوجود نمی آمد. کما این که در همان سال که علی دایی شمارۀ هشت جادویی سرخ ها را برای پرسپولیس نخواست اگر کمی با گذشت مانع حضور او در ترکیب سرخ ها نمی شد شاید هم به نفع خودش بود و هم کریمی و پرسپولیس. چه خوب است زودتر به خودمان بیاییم و به موقع با تسلط بر خشم و کینه های احتمالی هر عاملی که بتواند مانع پیشرفت و آسیب های احتمالی روحی و روانی شود را از میان برداریم. تصور بفرمایید به خاطر مسائل شخصی در جریان بازی های تیم ملی خصوصاً در جام جهانی آن هایی که به قول علی دایی در چشمانش نگاه می کردند و به او پاس نمی دادند چه ضرری به خودشان و تیم ملی وارد آورده اند.

منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ دوشنبه 7 اسفند 1396 شماره 5967

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *