اینكه هیچ پیامبر و معصومی از غیر زن زاده نمیشود و در مكتب غیر مادر رشد و نمو نمیكند، از جایگاه محوری زن در حیات دینی و اجتماعی بشر خبر میدهد . یكی از بزرگان عرفان جایگاه دینی زن را چنین به تصویر كشیده است: «زن به لحاظ داشتن قدرت خالقیت كه تنها از صفات خاص خداوند سبحان است، برای رسیدن به كمال مستعدتر است» . جایگاه اجتماعی زن، در منظر یكی از شخصیتهای جهانی این گونه است: «زن با یك دست گهواره و با دست دیگر تاریخ بشریت را حركت میدهد» .
وجود این دو ویژگی، زن را در دو بعد عرفانی و اجتماعی به رقیبی بلامنازع مبدل ساخته است; به گونهای كه اگر مردان جایگاه واقعی زن در كائنات را در مییافتند، بدان رشك میبردند .
به نظر میرسد، بشریتبه خصوص جهان غرب جایگاه رفیع زن را درنیافته است و نمیخواهد حق وی را حتی به شكل صوری به وی باز گرداند . به راستی چند درصد از وكلا، معاونان و رؤسای جمهور كشورهای غربی زن هستند و در دایرهای محدودتر چند درصد از نیروهای سازمانهای بین المللی را زنان تشكیل میدهند؟
مقام و جایگاه زن تنها در حكومت امام زمان (عج) شناخته میشود . در این حكومت است كه زن به جایگاه حقوقی و حقیقی خود دست مییابد . در این حكومت نگرش مردان به زنان دگرگون میشود; شعور فكری زن بدانجا میرسد كه به «زن بودنش افتخار میكند» و هرگز خود را با مرد نمیسنجد .
نقش حكومت اسلامی قبل از بر پایی حكومت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – بارور ساختن باور زن به خویش، رهانیدن وی از سرابهای كاذب ایسمها و ایستها و اعطای حقوق اجتماعی به وی تا مرز آسیب ندیدن گوهر وجودی او است . در حكومت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – از سویی نگرش جامعه به زن و از سوی دیگر نگرش زن به خود تغییر مییابد . حكومت مهدی (عج) به لحاظ فراگیر بودن، امنیتشغلی برای زن را فراهم میآورد و زن در سایه سار این امنیت نگرش و امنیت كاری، از توان ینیتبخشیدن به ایدهها و اندیشههایش بهرهمند میشود .
زن در حكومت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – به جایگاه رفیع و واقعی خود دست مییابد . شاید رمز رجعت زنان بزرگ موحد و حضور آنان در ساختار حكومتی مهدی – عجل الله فرجه الشریف – ، شكوفا ساختن استعدادهای آنان باشد; استعدادهایی كه در حكومتهای دیگر توان بروز نیافتند .
رجعت 400 زن در كنار 800 مرد با حضرت عیسی – علیه السلام – و نیز رجعت زنانی چون امایمن، حبابه و البیه، سمیه، و امخالد در این راستا قابل تحلیل مینماید .
گذشته از رجعت این زنان كه بیشك در حكومت امام زمان – عجل الله فرجه الشریف – از جایگاه محوری و مسؤولیتهای كلیدی برخوردار خواهند بود، وجود 50 زن در میان 313 تن یاور امام عصر – عجل الله فرجه الشریف – كه هر یك در عبودیت، زهد و پارسایی و خلاقیت و كارآمدی سر آمد افراد بشرند و روایات آنها را امیران میخوانند، نشان دهنده رسیدن زن به جایگاه حقیقی خود است . امام باقر – علیه السلام – در تفسیر آیه 148 سوره بقره به جابر بن یزید جعفی در خصوص یاران حضرت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – میفرماید:
«و یجییء و الله ثلاث ماة و بضعة عشر رجلا فیهم خمسون امراة یجتمعون بمكة علی غیر میعاد قوعا كقزع الحزیف یتبع بعضهم و هی الایة التی قال الله این ما تكونوا یات بكم الله جمیعا ان الله علی كل شیء قدیر» .
سوگند به خداوند، سیصد و سیزده تن كه پنجاه نفر از آنان زنند، بیهیچ قرار قبلی در مكه گرد میآیند و این است معنای آیه شریف: هر كجا باشید، خداوند شما را حاضر میكند; زیرا او بر هر كاری توانا است . (1)
به امید آن روز
پینوشت:
وجود این دو ویژگی، زن را در دو بعد عرفانی و اجتماعی به رقیبی بلامنازع مبدل ساخته است; به گونهای كه اگر مردان جایگاه واقعی زن در كائنات را در مییافتند، بدان رشك میبردند .
به نظر میرسد، بشریتبه خصوص جهان غرب جایگاه رفیع زن را درنیافته است و نمیخواهد حق وی را حتی به شكل صوری به وی باز گرداند . به راستی چند درصد از وكلا، معاونان و رؤسای جمهور كشورهای غربی زن هستند و در دایرهای محدودتر چند درصد از نیروهای سازمانهای بین المللی را زنان تشكیل میدهند؟
مقام و جایگاه زن تنها در حكومت امام زمان (عج) شناخته میشود . در این حكومت است كه زن به جایگاه حقوقی و حقیقی خود دست مییابد . در این حكومت نگرش مردان به زنان دگرگون میشود; شعور فكری زن بدانجا میرسد كه به «زن بودنش افتخار میكند» و هرگز خود را با مرد نمیسنجد .
نقش حكومت اسلامی قبل از بر پایی حكومت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – بارور ساختن باور زن به خویش، رهانیدن وی از سرابهای كاذب ایسمها و ایستها و اعطای حقوق اجتماعی به وی تا مرز آسیب ندیدن گوهر وجودی او است . در حكومت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – از سویی نگرش جامعه به زن و از سوی دیگر نگرش زن به خود تغییر مییابد . حكومت مهدی (عج) به لحاظ فراگیر بودن، امنیتشغلی برای زن را فراهم میآورد و زن در سایه سار این امنیت نگرش و امنیت كاری، از توان ینیتبخشیدن به ایدهها و اندیشههایش بهرهمند میشود .
زن در حكومت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – به جایگاه رفیع و واقعی خود دست مییابد . شاید رمز رجعت زنان بزرگ موحد و حضور آنان در ساختار حكومتی مهدی – عجل الله فرجه الشریف – ، شكوفا ساختن استعدادهای آنان باشد; استعدادهایی كه در حكومتهای دیگر توان بروز نیافتند .
رجعت 400 زن در كنار 800 مرد با حضرت عیسی – علیه السلام – و نیز رجعت زنانی چون امایمن، حبابه و البیه، سمیه، و امخالد در این راستا قابل تحلیل مینماید .
گذشته از رجعت این زنان كه بیشك در حكومت امام زمان – عجل الله فرجه الشریف – از جایگاه محوری و مسؤولیتهای كلیدی برخوردار خواهند بود، وجود 50 زن در میان 313 تن یاور امام عصر – عجل الله فرجه الشریف – كه هر یك در عبودیت، زهد و پارسایی و خلاقیت و كارآمدی سر آمد افراد بشرند و روایات آنها را امیران میخوانند، نشان دهنده رسیدن زن به جایگاه حقیقی خود است . امام باقر – علیه السلام – در تفسیر آیه 148 سوره بقره به جابر بن یزید جعفی در خصوص یاران حضرت مهدی – عجل الله فرجه الشریف – میفرماید:
«و یجییء و الله ثلاث ماة و بضعة عشر رجلا فیهم خمسون امراة یجتمعون بمكة علی غیر میعاد قوعا كقزع الحزیف یتبع بعضهم و هی الایة التی قال الله این ما تكونوا یات بكم الله جمیعا ان الله علی كل شیء قدیر» .
سوگند به خداوند، سیصد و سیزده تن كه پنجاه نفر از آنان زنند، بیهیچ قرار قبلی در مكه گرد میآیند و این است معنای آیه شریف: هر كجا باشید، خداوند شما را حاضر میكند; زیرا او بر هر كاری توانا است . (1)
به امید آن روز
پینوشت:
1) بحارالانوار، ج 52، ص 223 .
حسن ابراهیم زاده / پرسمان پیش شماره 3
http://noorportal.net/180/182/204/314.aspx
