ورزش قهرمانی مثل تمامی عرصه های زندگی بالا و پائین و شکست و پیروزی های فراوانی دارد. گاهی ورزشکار قهرمان در اوج قرار می گیرد و او را در آسمان بالای سر و به روی دست ها می چرخانند و همگان در شادی و پیروزی وی شریک می شوند و بسیاری به حق یا حتی بعضاً به ناحق خود را در پیروزی قهرمان سهیم و شریک می دانند. و گاهی آن روی دیگر سکه رخ می دهد و آن زمانی است که ورزشکار به هر دلیلی علی رغم تلاش حداکثری توفیق چندانی پیدا نکرده و دست خالی به کشور باز می گردد.
در این حال حداقل اتفاقی که برایش می افتد این است که کسی به کارش کاری ندارد و او تنها و سرافکنده و بدون استقبال و احترامی به کشور باز گشته و آرام به منزل خود می رود. حالت بدترش توهین ها، سرزنش ها، کنایه ها و مواردی دیگر از این دست است که باید از سوی دوست و دشمن بشنود و سنگینی آن را تحمل کند. همه مردم و رسانه ها کارشناس می شوند، انتقاد می کنند، نظر می دهند، او را به بی غیرتی و بی کفایتی متهم می کنند و خلاصه تا مدت ها و شاید تا زمانی که در ورزش قهرمانی حضور دارد باید تاوان این شکست را پس دهد. به هر حال این هم از سختی های ورزش قهرمانی است. اما اخلاق و انصاف حکم دیگری دارد. و علاوه بر این باید بین فدراسیون و یا ورزشکارانی که کم کاری کرده و یا در گذشته نیز با صرف هزینه های بسیار نتوانسته توفیق چندانی کسب کند با قهرمانی که بارها و بارها دل مردم را شاد کرده و این بار نتوانسته بر جایگاه واقعی خود بنشیند تفاوت قائل شد. لذا می خواهم دعوت کنم از ملت، دولت و مسئولان ورزش کشور برای حضور در مراسم تقدیر از قهرمانان بی مدال کشور همان هایی که شاید مدال و کسب کرسی قهرمانی را باخته اند ولی شرف، انسانیت، تلاش و عِرق ملی را نباخته اند. همان هایی که بارها و بارها دل مردم را با پیروزی های درخشان خود شاد کرده اند و یا در این المپیک به گونه ای از خود تلاشی حداکثری نشان داده اند که مردم از آن ها راضی و خشنود هستند. تقدیر و تشکر از محمد بنا، محسن سوریان، بهداد سلیمی، مجتبی عابدینی، لیلا رجبی و هر ورزشکار شریف و قهرمانی که از هیچ تلاشی برای سرافرازی کشور دریغ ننموده ولی امروز خود را در برابر مردم شرمنده می بینند. باید قهرمانان و نخبگان عرصه ی ورزش کشور را تکریم کرد، ارج نهاد و گرامی داشت تا بدانند سرافرازی تنها در پیروزی نیست. سرافرازی در مجاهدت، عِرق به وطن، مردم داری، اخلاق و تلاش حداکثری است. که در صورت تحقق این موارد هر نتیجه ای حاصل شود حاصلش برای ورزشکار ما معادل قهرمانی است. محمد بنا، محسن سوریان، بهداد سلیمی چرا در سرزمین بیگانه به زمین نشسته و گریه می کنید. با سرافرازی به کشور بازگردید و سرخود را بر شانه های گرم مردم قدرشناس کشور بگذارید تا بدانید یک ملت به بزرگی ایران پشت سر شما ایستاده و شریک غم های شماست آن چنانکه هنوز حلاوت پیروزی هایتان را با تمام وجود حس می کند.
منبع: خبر ورزشی مورخ دوشنبه 30 مرداد 95 شماره 5535
