مگر عشق فنجان و لیوان است

خیلی بی جا کرده کسی که با هدف ناامید کردن شما زبانش را ناحساب باز می کند و با ژستی روشنفکرانه می گوید: دلی که شکست دیگر خوب نمی شود، رابطه ای که خدشه دار شد دوباره اصلاح نمی شود، اعتمادی که از دست رفت به دست نمی آید، آبی که ریخت دیگر جمع نمی شود و بعد هم برای اثبات حرفش مثالی می زند که چینی بند زده هیچ گاه مثل روز اولش نمی شود. این حرف ها را اصلاً باور نکنید. اراجیف است. مگر عشق فنجان و لیوان است که اگر ضربه ای به آن وارد شد نابود شود. اگر پای عشق در میان باشد همۀ این کارها شدنی است. عشق هر گونه خرابی و تباهی را می شورَد، می بَرَد، پاک می کند، زنده می گرداند، می میراند، دوباره می سازد و جانی مجدد می بخشد. خود را در دریای اعجاز عشق غوطه ور سازید، با مهربانی و گذشت پیوند بخورید و اجازه ندهید حرمت نان و نمکی که با هم خوردید و عشق و علاقه ای که بین شما وجود داشته است با اشتباهی کوچک یا حتی بزرگ به راحتی لکه دار شود. همۀ آدم ها در معرض خطا و اشتباهند! از اشتباهات یکدیگر بگذرید و تلاش کنید دوباره همه چیز را بسازید. فرصت دنیا کوتاه تر از آن است که بخواهید تلافی کنید، انتقام بگیرید و دلتان را به خاطر اشتباهی کوچک یا بزرگ از کسی که دوستش داشتید مملو از نفرت و کینه کنید. اکسیر عشق جان خسته را جلا می بخشد و روح آزرده را دوباره صیقل می دهد و طعم مهربانی و گذشت کام تلخ تان را دوباره شیرین می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *