✅ عواملی نظیر کاهش سطح دسترسی به منابع، کم شدن عمر استراتژی‌ها، حفظ جوانی و چالاکی، رقابت پذیری و … باعث روی آوردن سازمان‌ها به #نوآوری و خلق ایده‌های جدید شده است. البته نوآوری تنها یکبار رخ نمی دهد بلکه مستمر و متشکل از فرآیند تصمیم‌گیری سازمانی در تمام مراحل است که ضرورتی غیرقابل انکار در توسعه شهرها نیز محسوب می شود. روش های نوآوری سنتی در شهرداری ها به چند دلیل برای تحقق این هدف کارساز نیستند؛
▪️اول اینکه سطح دسترسی و جابجایی افراد با تحصیلات بالا در سال های جاری بسیار زیاد است. لذا حجم بزرگی از دانش بیرون مراکز تحقیق و توسعه #شهرداری_ها قرار دارد.
▪️دوم وقتی کارمندان سازمانی محل کار خود را عوض می کنند و بیرون می روند، #دانش_انباشته شده را با خود به محل کار جدید می برند و این امر سبب ایجاد جریان دانش میان سازمان ها می گردد.
▪️سوم دسترسی به #سرمایه_خطرپذیر بسیار بیشتر از گذشته است. لذا فرصت های بیشتری برای ایده ها و فناوری های ناب برای توسعه در خارج شهرداری مثلاً در شکل یک استارتاپ ایجاد گردیده است.
▪️چهارم برای ایده هایی که در داخل شهرداری های بزرگ شکل گرفته اند #فرصت_توسعه در خارج سازمان در قالب شرکت های اقماری جدید فراهم شده است.
✅ در نهایت، شرکت های خصوصی در زنجیره تامین نقش مهمتری را در #فرآیند_نوآوری ایفا می کنند. این موارد سبب می شود شهرداری ها مجبور باشند برای افزایش اثربخشی فرآیندهای نوآوری خود روش های جدیدی را با کمک سایر عناصر شهر در اختیار بگیرند. پس باید از «نوآوری سنتی» به سطح جدیدی از نوآوری حرکت کنند که در آن ضمن تعامل با استارتاپ ها، توسعه دهنده های فناوری، پژوهشکده ها، دانشگاه ها و … دانش، ایده و خلاقیت تمامی عرصه های فعال شهر را برای پیشرفت به خدمت بگیرند.
✅ امری که با نوآوری باز تحقق می یابد. تعریف عملیاتی «نوآوری باز» در #مدیریت_شهری به صورت؛ «ترکیب کردن ایده های درونی و بیرونی شهرداری و همچنین بهره گیری از مسیرهای داخلی و
خارجی برای رسیدن به سطح کیفی و توسعه یافته خدمات، توسعه فن آوری های جدید، ایجاد زیرساخت های شهر هوشمند و در نهایت رفاه و رضایت حداکثری شهروندان» ارائه می گردد. بر اساس «چشم انداز جهان شهر برکت و کرامت» همه عناصر شهری باید در اداره شهر نقش آفرین باشند. بهره مندی از نوآوری باز ضمن تحقق نسبی این امر حس تعلق و هویت شهروندان و گروه های مرجع و صاحبان اندیشه را افزایش می دهد.
?منبع: #روزنامه_شهرآرا،
?پنجشنبه ۲ دی ۱۴۰۰، شماره ۳۵۶۲
