اما به هر حال بیش از نیمی از جمعیت جهان در حال حاضر در شهرها زندگی می کنند و با چالش های جدی زندگی در عصر صنعتی و فراصنعتی دست به گریبان هستند. در این میان باید مدیریت شهری به دنبال اتخاذ راهکارهایی باشد که علاوه بر کاستن این قبیل مشکلات احساس راحتی، رفاه و آرامش بیشتری را برای شهروندان خود خلق نماید. بخش مهمی از این هدف در توسعه فضای سبز، آراستگی سیما و منظر شهری، بهبود منظر صوتی فضای شهر و سایر مسائل این چنینی رخ می دهد. اما آن چه در این مجال مورد نظر است خلق نگرش و رفتار جمع گرانه مطلوب است که اگر در چارچوب های عقلانی، انسانی و منطقی تعریف گردد بسیاری از چالش های رفتار عمومی در شهرها کاسته می شود و فضای زندگی آرام تر و مطلوب تر می گردد.
در این میان امر مهمی همواره مورد تأکید نظریه پردازان قرار داشته و آن مقوله توجه به منافع جمعي و جمع گرايي است که به عنوان یکی از مهم ترین ضرورت هاي بنيادي هر جامعه تعریف می گردد. هر شهروند اگر در چارچوب زندگی اجتماعی خود را ملزم به رعایت قوانین و مقررات عمومی بداند و همان طور که برای خود احترام قائل است و به علاقه مندی ها و مصالح خود توجه دارد به سایر شهروندان نیز احترام گذاشته و علایق و حقوق آن ها را نیز مورد توجه قرار دهد مناسبات اجتماعی تا حد زیادی بهبود خواهد یافت. این امر از جغرافیای محدود یک مجموعه مسکونی در قالب زندگی آپارتمانی آغاز می شود و تا سطح وسیع یک شهر تعریف می گردد. متولیان فرهنگ شهروندی در شهرداری ها وظیفه دارند با اتخاذ راه حل های علمی زیر نسبت به ترویج و توسعه رفتاری و دستیابی به سطح مطلوب نگرش و رفتار جمع گرانه اقدام نمایند: تقويت ديگرخواهي و تعهد جمعي، آموزش های عمومی درباره زيان هاي عدم همكاري و فوايد همكاري، پر هزينه كردن عدم همكاري و تقويت نظارت های رسمي و غير رسمی برای تضمین منافع جمعی. باید قبول کرد که زندگی در شهر به مهارت هایی نیاز دارد که همگان از آن بهره مند نیستند و باید در بسیاری موارد برای کسب آن آموزش ببینند و تمرین نمایند.
منبع: #روزنامه_شهرآرا، یکشنبه ۱ خرداد ۱۴۰۱، شماره ۳۶۷۰
