⛱ این ذات انسان است که با ضعف، نیاز، کاستی و محدودیت خلق می شود، زندگی می کند و می میرد. پس اگر مرا دوست داری باید اهل مدارا باشی، کاستی هایم را بپذیری، کمکم کنی، دستم را بگیری و مرا با تمام ضعف ها و کمبودهایم بپذیری. نمی گویم برای رفع نقطه ضعف هایمان کاری نکنیم، بلکه بپذیریم همه چیز نسبی است و ضعف و کاستی، جزیی از وجود ماست. هر کدام از ما نیاز داریم با کمک دیگران تلاش کنیم کاستی ها را به حداقل رسانده و پیشرفت کنیم، به جلو برویم و رنج های زندگی را به شور و اشتیاقِ پیشرفت تبدیل کنیم. اگر عاشق باشی، مهربان باشی، دوستش داشته باشی آن قدر زیبایی در وجودش می بینی که دیگر ضعف و کاستی هایش به چشمت نمی آید.
منو
