هر پدیده و هر تجلی خود به نحوی هدایت گر انسان به اصل است و آن را نمی توان بی معنی دانست. بهار پدیدۀ زیبایی است که باید آثار جمال و جلال خداوند گردون سپهر را در آن جستجو کرد. اهتزاز و حیات دوباره طبیعت به عنوان امری بدیهی نمی تواند از سوی هیچ کس انکار شود و زیبایی ها و جذابیت های طبیعی که همراه با بهار به ارمغان می‌آید نادیده گرفته شود. بهار فصلی است كه هر انسانی را به تفكر و تأمل در زيبايی‌های طبيعت وا می‌دارد. از آنجا که به قول سعدی شیرازی برگ سبز درختان در نظر هوشیاران و حقیقت جویان هر ورقش دفتری از معرفت کردگار می باشد باید بهار را موسم حقیقت طلبی وخدا شناسی دانست. یکی ازخصوصیات تدبر وتعمق رویاندن اندیشه احساس دردل و روان آدمی است از این رو بهار تنها دگرگونی در طبيعت نیست، بلكه هنگامه ی”تحولی عمیق و هدفمند در روح و قلب آدمی” نیز می باشد.
نسيم دل انگيز بهاري پيام طراوت و شادابي، اميد و سرزندگي و شور و نشاط را به گوش همگان مي رساند. حيات دوباره طبيعت در واقع يکی از نمايش های خداوند مهربان در جهان است، طبيعتي كه در فصل زمستان مي‌ميرد و سبزي و شادابي خود را از دست مي‌دهد، اما در فصل بهار دوباره زنده شده وجاني تازه مي‌گيرد. طبق تعبير قرآن، خداوند بادها را مي‌فرستد كه ابرها را برانگيزد، آنگاه آن را به سوي سرزمين مرده مي‌راند تا زمين را پس از مرگش دوباره زنده كند. توصيف طبيعت و حيات دوباره آن يك نمونه از شگفتي‌هاي طبيعت در قرآن است، اما جالب است بدانيم هدف اين توصيف، نشان دادن طبيعي حيات انسان پس ازمرگ است. به عبارت ديگر براي آن است كه بدانيم چگونه پس از آنكه تمام جسم پوسيد و متلاشي شد، دوباره زنده مي‌شود، همان‌گونه كه طبيعت زمين پس از پژمردگي و خزان ومرگ حياتي مجدد پيدا مي‌كند.
دستي در سراپرده طبيعت، نعمت بهار را برای انسان وتمامی جانداران تدبير مي‌كند و اين نعمت درجهت آسايش و رفاه همراه با (ابر و باد و مه و خورشيد وفلک) در كار است. بهار رستاخيز كوچك و سمبلی از رستاخيز بزرگ و فصل رويش، شادی و زندگی می باشد. در واقع تجدید حیات طبیعت به خاطر آنست که خدای هستی بخش انسان را متوجه اعتقاد و یا حقانیت زنده شدن بعد ازمرگ گردانیده و او را برضمیر خویش راسخ تر می سازد. به بیان دیگر؛ بهار با خود پيام دارد. پيام زندگی، پيام دوباره زيستن و پيام دوباره نگريستن. بهار همراه با رويش، زيبايی و انبساط است و همين امر را بايد مدنظر قرار داده و با تجديدنظر در اعمال و رفتار به‌گونه‌ای عمل كنيم كه زيبايی، زندگی و شادی آفرينی را برای خود وديگران به ارمغان بياوريم.
بهار يعني؛ آغازي دوباره بر پايان شيرين سختي ها، يعني اميدواري به شكفتن مجدد، يعني رستاخيز طبيعت، يعني حيات بعد از ممات و يعني اشتياق وصف ناپذير زندگي. خردمندان بر این موضوع وقوف کامل دارند که به دنبال هرسپیده دم، شب سیاهی نیز می باشد ودرپی هربهار دل انگیزی فصل دگرگون گری است به نام برگ ریزان و زمستان! پس عقل سلیم حکم می کند به دنبال هرسرور وشادمانی، فرا رسیدن غمی بیکران را از یاد نبرد ولازمۀ همه اینها ابراز امتنان و ادای شکر به بارگاه خدای منّان است. اكنون كه با عنايت قادر متعال توفيق درك بهار ديگري حاصل گرديده است شادمان از اين نعمت بزرگ، ذاكر و شاكر نعمت هاي فراوان ايزد منان خواهيم بود.
روزنامه خراسان- یکشنبه 17 فروردین 93- شماره 18654
