از دیرباز رسم بوده بدجنس های بیکاری که کنار ریل های راه آهن بودند به قطارهای سریع در حال حرکت سنگ می زدند. اکنون به راهت ادامه بده و بی خیال باش. این‌ها حتی ارزش آن را ندارند که بخاطرشان لحظه ای درنگ کنی و رسیدن به آرزوهایت را به اندازۀ چشم برهم زدنی به تأخیر بیاندازی. به کسی توجه نکن، سعی نکن خودت را برایشان اثبات کنی، چیزی را توجیه نکن، از تنهایی دلگیر نباش، فقط و فقط به آرزوهایت فکر کن و اتوبان موفقیت را با سرعت بالا طی کن. کافیست گاه گاهی گوشه ای بایستی. برای خودت چای داغی بریزی و زمانی که نسیم ملایم جادۀ پیروزی گونه هایت را می نوازد به دور دست ها نگاه کرده و جرعه ای چای بنوشی و از رسیدن به آنچه دوستش داشتی لذت ببری. این رسم دنیاست که حتی شادکامیِ پیروزی و موفقیت در آن با کام تلخ و چای تلخ می چسبد.
منو
