گروه سياسی و اجتماعی: معنای اصلی حديث ثقلين كه بر پيوند قرآن و اهل پيامبر(ص) تأكيد اساسی دارد در مجالس عزاداری ائمه معصومين(ع) غبار فراموشی به خود گرفته است.
«مهدی ياراحمدی خراسانی»، مدرس دانشگاه پيام‌نور مشهد در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان رضوی، با بيان اين مطلب گفت: يكی از مهم‌ترين مشكلاتی كه متأسفانه گريبان مجالس عزاداری ما را گرفته است اين است كه رنگ و بوی قرآن كمتر در اين مجالس احساس می‌شود به طوری كه قرآن ميان عزاداران ائمه(ع) هم مهجور است.
وی افزود: متأسفانه آن‌چه به عنوان عزاداری صحيح به غلط در جامعه ما عرف شده يك سری شور و هيجان آنی و زودگذر است كه در اكثر مجالس ديده می‌شود، اما در واقع اين به معنای عزاداری صحيح نيست، چرا كه عزاداران بايد از جريان عزاداری به اين مهم برسند كه هدف اصلی امام معصوم(ع) از قيام در برابر كفر چه بوده است.
مدرس دانشگاه امام رضا(ع) با بيان اينكه كسب معرفت مهم‌ترين فاكتور اصلی عزاداری صحيح است، تصريح كرد: كسب معرفت و در واقع همان شعور همراه با شور است، چرا كه تحريك احساسات و هيجانات بدون معرفت نه تنها سبب درك حقيقت نمی‌شود، بلكه ممكن است شور بدون شعور در اين مراسم سبب برخی جريان‌های انحرافی شود.
ياراحمدی با تأكيد بر اينكه در فرايند عزاداری ائمه معصومين(ع) اصول و فروع دين بايد نمود عينی داشته باشد، اظهار كرد: اصل ولايتمداری تولی و مودت با ائمه(ع) و تبری جستن از دشمنان آن‌ها، امر به معروف و نهی از منكر بايد در عزاداری‌های ائمه(ع) ديده شود، چرا كه اصل قيام امام معصوم(ع) به‌ويژه حضرت سيدالشهداء(ع) بر ترويج اين پايه‌ها استوار بود.
اين استاد دانشگاه اذعان كرد: حتی اشعار و مرثيه‌هايی كه در اين مجالس ذكر می‌شود بايد حاوی پيام درباره انتقال ارزش‌های اسلامی باشد چرا كه در غير اين صورت به حق عزاداران اجحاف شده است.
وی مجالس عزاداری ائمه(ع) را فرصتی برای تفكر و تأمل در ارزش‌هايی خواند كه امامان معصوم(ع) برای پايداری و ترويج آن آرمان‌ها جان خود را فدا كردند، عنوان كرد و ادامه داد: متأسفانه در برخی مجالس هدف اصلی از برپايی آن مجلس گم می‌شود، لذا متوليان و بانيان اين مجالس بايد يك بازنگری و تجديد نظر در اهداف برپايی عزاداری‌ها داشته باشند، به طور مثال فرد در مجالس عزاداری بسيار پرشور ظاهر می‌شود، اما در بر پا داشتن نماز اول وقت از خود سستی نشان می‌دهد.
مدرس دانشگاه پيام‌نور مشهد يادآور شد: يكی از مهم‌ترين مشكلاتی كه در عزاداری‌های ائمه(ع) مشهود است اين است كه فضای مرثيه و مديحه‌سرايی و ذكر مصيبت و منقبت ائمه معصومين(ع) به دست غير روحانيون افتاده است، چرا كه اگر روحانيون بانيان اصلی مجالس شوند به خاطر اينكه از عمق شناخت و علم خود فضا را برای مخاطب به تصوير كشيده و مفاهيم و اهداف عزاداری را با آيات قرآن و منابع و مأخذ معتبر شيعی و اسلامی پيوند می زنند به طور قطع اين مجالس به انحراف كشيده نخواهد شد.
وی با تأكيد بر اينكه تأكيد اصلی روحانيون از بيان مرثيه و مديحه در ذكر مصيبت ائمه(ع) كسب معرفت و ايجاد شرايط تأمل و تعقل برای مخاطب است، گفت: وجود انواع بدعت‌های خرافی مثل قمه‌زنی كه از زمان صفويه در فضای عزاداری‌ها پيدا شد همه نتيجه شور و احساس، منهای معرفت و تأمل در مجالس است، لذا مديحه و مرثيه بايد در عزاداری‌ها ذكر شود كه در رفتار مخاطب تأثير بگذارد.
اين استاد دانشگاه با بيان اينكه مجالس عزاداری بايد ابتدا با قرآن و بيان احكام اسلامی آغاز شود، افزود: متأسفانه امروزه بر عكس شده به طوری كه در برخی عزاداری‌ها حتی از تلاوت قرآن در طليعه مجالی فاكتور گرفته می‌شود و البته اين با مفاهيم و ارزش‌های اسلامی منافات دارد.
وی تأكيد كرد: فضای مجالس عزاداری ائمه(ع) بايد به سمتی برود كه اگر كسی نماز اول وقت خود را سبك می‌شمارد و يا در پرداخت خمس و زكات مالش كوتاهی می‌كند به خدو اجازه ورود در اين مجالس را ندهد مگر اينكه خود را از هرگونه آلودگی فطری پاك و تطهير كند.
ياراحمدی اظهار كرد: نبايد انتظار داشت كه با برپايی يك مجلس عزاداری صحيح تمامی ارزش‌ها و آموزه‌های دينی و قرآنی در مخاطبان نهادينه شود، بلكه احقاق اين مهم مستلزم زمان است و همه بانيان و متوليان مجالس بايد بيش از آن كه شور و هيجانات مخاطبان را در مجالس عزاداری تحريك كنند به تبيين ارزش‌های اسلامی و قرآنی برای آن‌ها بپردازند تا اين امور برای آن‌ها نهادينه شود.
http://iqna.ir/samen/news_detail.php?ProdID=537476
